گهوارک

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۱۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «پزشک» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

کوتاه کردن ناخن نوزاد,ناخن ,کودک و نوزاد,روش های کوتاه کردن ناخن,

 بهترین زمان برای کوتاه کردن ناخن نوزاد

  ناخن نوزاد را کی بگیریم؟

  یکی از دغدغه های ذهنی مادران، کوتاه کردن ناخن نوزادشان است. شاید با خودتان فکر کنید: «ناخن نوزادم بسیار نرم است، پس مهم نیست اگر آن را کوتاه نکنم اما شما سخت در اشتباهید. درست است که ناخن کودک تان نرم است، اما تیزی خود را دارد. نوزاد چون کنترل کمی بر دستهایش دارد، ممکن است صورتش را با ناخن های بلندش بخراشد.با دلگرم همراه باشید.

  

  روشی برای کوتاه کردن ناخن نوزاد

  شاید بتوان کوتاه کردن ناخن نوزاد را یکی از دغدغه های مهم مادران برشمرد که به دلیل کوچک بودن انگشت نیاز به احتیاط بسیار دارد تا به انگشتان نوزاد آسیبی نرسد.شاید با خودتان فکر کنید:«ناخن نوزادم بسیار نرم است، پس مهم نیست اگر آن را کوتاه نکنم.» اما شما سخت در اشتباهید. درست است که ناخن کودک تان نرم است، اما تیزی خود را دارد. نوزاد چون کنترل کمی بر دست هایش دارد، ممکن است صورتش را با ناخن های بلندش بخراشد. ناخن های کوچک او به سرعت رشد می کنند و لازم است دو بار در هفته کوتاه شوند. کوتاه کردن ناخن کوچولوهای تان کار دشواری نیست.برای گرفتن ناخن نوزاد یا هر کار دیگری مربوط به او معمولا از یک فرد با تجربه مثل مادر یا مادر همسرتان کمک بگیرید. کم کم خودتان دستتان می آید چه باید بکنید. به هر حال تجربه از هزاران مقاله و کتاب که بخوانید پرارزش تر و کاربردی تر است.اگر کودکتان نا آرام است و یا دستش را مشت می کند اصرار به گرفتن ناخن ها نکنید و این کار را به زمان دیگری موکول کنید.

 

  چگونه ناخن های نوزادم را بدون بریدن سر انگشتانش مرتب کنم؟

بهترین زمان برای انجام این کار وقتی است که او خوابیده باشد. یک وقت خوب دیگر هم دقیقا بعد از حمام است که ناخن های نوزادتان نرم تر هستند. مطمئن شوید که نور کافی برای دیدن آنچه انجام می دهید دارید. از یک جفت قیچی نوزاد استفاده کنید یا ناخن گیری را بردارید که مخصوص انگشتان کوچک باشند.نوک انگشت را در ناحیه ی دور تر از ناخن فشار دهید تا از ریش ریش شدن پوست جلوگیری کنید و همچنین یک چیز محکم مانند گیره یا کلیپس تان را در دست کودک نگه دارید. ناخن ها را با توجه به انحنای انگشت کوتاه کنید. ناخن های پا را مستقیم و از عرض کوتاه کنید. سپس از سوهان ناخن برای صاف کردن لبه های تیز استفاده کنید. پزشکان توصیه می کنند در هفته های اول زندگی نوزاد، تنها از یک سوهان استفاده کنید چون ناخن ها خیلی نرم هستند و کسانی که به تازگی پدر و مادر شده اند هم خیلی تصادفی پوست نوزاد شان را می گیرند.اگر تصمیم گرفتید زمانی که نوزادتان بیدار است به ناخنش شکل بدهید، از همسر یا دوست تان بخواهید که او را محکم نگه دارد تا در هنگام کارتان تکان تکان نخورد یا کسی باشد و حواسش را پرت کند. در این صورت شما فرصت پیدا می کنید دستانش را برای گرفتن ناختن و سوهان زدن آن نگه دارید. بعضی از پدر و مادر ها با دندان خودشان ناخن های بچه را مرتب می کنند، که این کار می تواند میکروب ها را از دهان شما به هر خراش کوچکی که روی انگشت بچه وجود دارد انتقال دهد. شما نمی توانید آنچه را که انجام می دهید ببینید و باید متوجه باشید که انگشتان نوزادتان در مقایسه با دندان های شما خیلی کوچک و ظریف هستند.

  اگر سرانگشت نوزاد بریده شد، چطور خون آن را بند بیاورم؟

  اگر شما سرانگشت نوزادتان را بریدید خیلی خودتان را نگران نکنید چون این اتفاق برای خیلی از پدر و مادر ها رخ می دهد. به راحتی سرانگشت بریده را با آب سرد شستشو دهید سپس یک پارچه دورش بپیچید و با کمی فشار آن را نگه دارید. خونریزی معمولا ظرف چند دقیقه متوقف می شود. برای بانداژ کردن دست بچه وسوسه نشوید چون این احتمال وجود دارد زمانی که او انگشتش را در دهانش فرو می کند آن را دربیاورد که در نهایت منجر به خفگی نوزاد شود. همچنین پزشکان استفاده از نوار بانداژ مایع مخصوص نوزادان و کودکان نوپا را پیشنهاد نمی کنند چون احتمال این وجود دارد که آن را بمکند. اگر زخم فرزندتان طوری است که خونریزی اش بند نمی آید، باید او را پیش یک متخصص نوزادان ببرید.

 

  نکات کلیدی

  ۱) هرگز ناخن های نوزاد خود را تا قبل از ۱ ماهگی نگیرید. اگر فکر می کنید خودش را چنگ میزند، می توانید از دستکش های مخصوص نوزادان استفاده کنید.
  ۲) فراموش نکنید حتما قبل از استفاده از ناخن گیر آن را ضدعفونی کرده باشید.
  ۳) حدود ۵۰ روز بین هر کوتاه کردن فاصله بیندازید.
  ۴) اگر نوزادتان زیاد جنب وجوش دارد، یا اگر دستش را مشت میکند اصرار نکنید که همان موقع ناخن هایش را بگیرید. آن را به یک وقت مناسب تر موکول کنید.
  ۵) سعی کنید ناخن ها را از ته نگیرید و گوشه ناخن را گرد نکنید این کار باعث می شود ناخن بعد از رشد در گوشت فرو رود. بهترین موقع برای ناخن گرفتن وقتی است که بچه ها آرام اند. بسیاری ازوالدین هنگام خواب کودک ناخن های او را کوتاه می کنند.

 

 

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

 

چگونه کودکان را قانع کنیم، عینک بزنند؟

 

کودکی پنج ساله دارم که اخیرا بنابر تجویز چشم پزشک او باید حتما از عینک استفاده کند، اما متاسفانه او از انجام این کار امتناع می کند، چگونه می توانم کودکم را قانع به انجام این کار کنم؟

هیچگاه راجع به عینک فرزندتان از خود ناشکیبایی نشان ندهید. اگر کودکتان به اندازه کافی بزرگ است که بتواند خودش عینکش را بردارد و بگذارد، اجازه دهید، خودش این کار را بکند.

زمانی که کودک تان عینک به چشم دارد، نسبت به عینک و ظاهر او عکس العمل خوب نشان دهید. توصیه های عینک ساز را نیز در مورد فریم (اندازه و راحتی) بپذیرید. معمولا در سنین کودکی این موضوع مهمتر از زیبایی ظاهری فریم است.

اگر کودک شما شیرخوار بوده و تازه راه افتاده است، پس از زدن عینکش او را از راه رفتن منصرف کنید. اگر کودک عینک را برمی دارد دوباره به چشمش بزنید. اگر دوباره برداشت لحظاتی آن را دور از دسترس بگذارید، سپس دوباره بزنید. با کودکان خیلی کوچک برای این موضوع وارد جنگ و جدل نشوید. اگر سوال دارید، یا عینک به چشم بچه راحت نیست، باز به عینک ساز خود مراجعه کنید.

اگر کودک هنوز هم آن را دائم بیرون می آورد، به چشم پزشک مراجه کنید و ببینید چه دستوری می دهد. چشم پزشک به شما تعیین می کند چه زمانی از روز را او باید عینک داشته باشد و چه اوقاتی می تواند عینکش را نزند. سعی کنید بفهمید که چرا کودکتان باید عینک بزند و اگر نزند چه نتایجی خواهد داد.

همچنین به کودک تان باید آموزش دهید که هنگام در آوردن عینکش از دو دست استفاده کند تا از فرسوده شدن دسته ها جلوگیری شود و باید به آنها گفت که عینک را حتما پس از در آوردن در کیسه مخصوص عینک قرار دهند. همچنین عینک را از طرف شیشه به روی زمین یا هیچ سطح دیگری نگذارند.

همچنین به آنها یاد دهید برای شستن عینک از آب یا صابون مایع استفاده و با پارچه نرمی آنرا تمیز کنند( نه با پارچه یا حوله کاغذی های خشن).

اگر عینک روی صورت کودک صاف نمی ایستد، یا روی صورتش راحت قرار نمی گیرد یا قسمتی از آن به روی صورتش فشار می آورد، باید به عینک ساز مراجعه کنید.

 

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰
رنگ پوست کودک
Caption

 

 رنگ پوست کودک

 

  رنگ پوست کودک شما هر چقدر تیره و یا روشن باشد، این رنگ با توجه به ژن مشخص می شود. هر کاری که در دوران بارداری یا در زمان حال انجام دهید ممکن است رنگ پوست کودک شما را غیرطبیعی کند.ژنتیک مقدار ملانین موجود در پوست بدنتان را مشخص می کند. ملانین رنگ دانه ای است که به پوست کودک شما رنگ می دهد. که در صورت وجود ملانین بیشتر رنگ پوست شما تیره تر خواهد شد. ملانین پوست کودک شما را در مقابل اشعه های خطرناک خورشید که موجب آفتاب سوختگی و سرطان پوستی می شوند، محافظت می کند.پوست می تواند بصورت خودکار با توجه به مقدار زمانی که در برابر خورشید قرار می گیرد، تولید ملانین را تنظیم کند. بنابراین اگر کودک شما بطور مرتب در برابر خورشید قرار می گیرد، پوست وی تیره تر شده و اگر کودک به ندرت در برابر تابش خورشید قرار بگیرد، این امر منجر به درخشان تر شدن پوست کودک شما خواهد شد.اما به این نکته توجه کنید که کودک شما از رنگ پوست طبیعی ای که چند ماه پس از تولدش مشخص می شود، روشن تر نخواهد شد.

  چگونه پوست سیاه را سفید کنیم ؟

  نوزادان اغلب هنگام تولد روشن تر بنظر می رسند و گاهی تن صورتی رنگی دارند. این رنگ صورتی بر اثر رگ های خونی است که بر روی پوست لطیف نوزاد مشخص است.اکثر والدین تصور می کنند که این رنگ پوست حقیقی کودکشان است. اما پوست نوزاد تیره می شود چون بیشتر رنگدانه های طبیعی، رنگ داده و تولید ملانین می کند. پس طبیعتا چهره ی کودک شما پس از مدتی از تولد بصورت خودکار تغییر رنگ می دهد.جنس پوست نوزاد با توجه به طول مدت بارداری متغیر است. نوزادانی که زودرس هستند، پوستی نازک و شفاف داشته و ممکن است حالتی کرکی داشته باشد. همچنین گاهی این نوزادان با ورنیکس (Vernix) -نوعی ماده ای چرب و سفید است که از پوست در برابر مایع آمنیوتیک محافظت می کند-پوشش داده می شوند.

  عکس پوست دست نوزاد

   نوزادانی که طول مدت بارداری را کاملا سپری کرده اند و حتی زمان بیشتری را در دوران جنینی سپری کرده اند، اثر کمتری از ورنیکس در بند های پوستشان دیده می شود. نوزادانی که زمان بیشتری را قبل از بدنیا آمدن گذراندند ممکن است کمی پوستشان چروک باشد و خیلی کم، کرکی باشد.نگهداشتن کودکتان دور از آفتاب، تا چهره ای روشن تری داشته باشد درست نخواهد بود و به همان شکل بیش از حد در تابش خورشید قرار گرفتن هم خطرناک خواهد بود.اگر کودک شما با زردی پوست مواجه است، ممکن است پزشک از شما بخواهد تا به هنگام صبح به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه کودک خود را در برابر تابش خورشید قرار دهید.این کار بخش مهمی از درمان کودک شما محسوب می شود و نباید بخاطر رنگ پوست کودک از آن صرف نظر کنید. هر تغییری در رنگ پوست کودک شما که بخاطر تابش خورشید باشد، مطمئن باشید موقتی خواهد بود.

 

عکس دست نوزاد ٫ رنگ پوست کودک ٫ بیماری های کودکان ٫
Caption

 

  سفید شدن پوست صورت سبزه

  همانطور که کودک شما در خارج از خانه مشغول بازی کردن است، نور خورشید را جذب می کند که برای تقویت بینایی کودک و رشد فیزیکی و سلامتی کل بدن کودک امری بسیار مهم است. فرزند شما نیاز به بازی کردن زیر تابش خورشید دارد تا ویتامین D جذب کند، این ویتامین نقش بسزایی در سلامتی استخوان های کودک خواهد داشت.رنگ پوست کودک شما در طی زمان رشدش تغییر می کند. در زمان هایی که کودک شما زمان بیشتری را صرف بازی کردن تحت تابش خورشید می کند، پوستش کمی تیره تر می شود. در ماه هایی که بازی کردن خارج از خانه ممکن نخواهد بود، فرزندتان روشن تر بنظر می رسد.اما نگران نباشید، رنگ پوست کودک شما همچنان برای کسانی که دوستش دارند جذابیت خود را خواهد داشت و رنگ درخشان به معنی پوست زیباتر نخواهد بود.خیلی از مادران سعی می کنند تا رنگ پوست فرزندشان را با استفاده از ماسک ها، اوبتان (ubtan) و یا کرم ها تغییر بدهند. اما استفاده از این نوع مواد نه تنها رنگ پوست کودکتان را تغییر نمی دهد بلکه ممکن است برای کودکتان ضرر داشته باشد.

رنگ پوست کودک ٫ بیماری های کودکان ٫ تغییر رنگ کودکان ٫
Caption

 

  ماسک صورت برای شفاف شدن پوست نوزاد

  اغلب ترکیبی از شیر خام، خامه تازه، آرد نخودچی (besan) و زردچوبه (haldi) ساخته می شود و نوزاد را ماساژ می دهند. شیر خام ممکن است باکتری هایی را به همراه داشته باشد که موجب اسهال و یا عفونت های نظیر سل، می شوند.خامه ی تازه پوست را چرب می کند و ممکن است در گرمای تابستان موجب خارش و التهابات پوستی شود و یا حتی در زمستان درصورت عدم شست و شویی کافی موجب خارش و جوش شود. همچنین طبیعت آرد نخودچی و زردچوبه ممکن است ایجاد خارش و التهابات پوستی بر روی پوست های حساس کند.

 

  پودر تالک

  بعضی از مادران با استفاده از مقدار زیادی پودر تالک بر روی کودکان قصد دارند تا پوست کودکشان را درخشان تر کنند. نه تنها این پودر باعث سفیدی و روشنتر شدن نمی شود بلکه استفاده از این پودر بر روی پوست اصلا توصیه نمی شود بدین علت که ممکن است با نفس کشیدن بخشی از این پودر به درون ریه برود.در کل استفاده کردن از هر نوع ماسکی بر روی پوست کودک که به هدف تغییر رنگ باشد، صحیح نیست و نه تنها تغییری در رنگ ایجاد نمی کند بلکه منجربه آسیب زدن به پوست لطیف کودک خواهد شد.برای اعتماد به نفس کودک شما مهم است که همان گونه که شما ظاهر فرزندتان را می پسندید و دوست دارید خود کودک هم به ظاهر خود ببالد. زمانی که شما به این باور رسیدید که فرزندتان چقدر زیباست، رنگ پوستش برایتان مشکلی نخواهد داشت. هر نوع پوستی رنگ و زیبایی خاص خودش را دارد.

 

پودرتالک ٫ رنگ پوست کودک ٫ بیماری های کودکان ٫
Caption

 

  پوست کودک شما ممکن است در زمانی که دمای بدنش بالاست قرمز و برافروخته به نظر برسد و یا ممکن است به علت سرما بر روی دست ها و پاهایش لکه های آبی رنگی داشته باشد.

  بعضی از کودکان وقتی که بیش از حد گریه می کنند حتی قرمز و بنفش می شوند. توجه داشته باشید که تمامی این تغییر رنگ ها عادی و موقتی است.

  از جهتی هم می توان گفت که بعضی از تغییرات رنگ پوست کودک ، ممکن است نشانگر مسئله ای در سلامتی او باشد که می بایستی به پزشک مراجعه نمود.

  اگر لکه های آبی رنگ زمانی که گریه کودک متوقف شده از بین نرفته و یا اگر رنگ پوست لب ها و ناخن های انگشتان کودکتان متمایل به آبی است، ممکن است نشانه ای از مشکلات تنفسی و یا سیستم گردش خونی که کاملا رشد نکرده، باشد.

  در بعضی از کودکان نقص در عملکرد قلب ممکن است منجربه تغییر رنگ پوست بشود (به این بیماری یرقان گفته می شود) چون سطح اکسیژن خون پایین تر از حد استاندارد قرار می گیرد. اگر شما هر نوع لکه ای بر روی پوست کودک خود دیدید که غیر عادی بنظر می رسد می بایستی سریعا به پزشک مراجعه کنید.

 

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

 

چرا کودک شما از عینک زدن خوشش نمیاید؟

 

یکی از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان به ویژه در سنین مدرسه نزدیک بینی است. در واقع یکی از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان به ویژه در سنین مدرسه نزدیک بینی است که با تشخیص پزشک قابل درمان است و معمولا این کودکان باید از عینک استفاده کنند اما آیا فرزندتان به همین آسانی از عینک استقبال می کند یا از آن دسته کودکانی است که نیاز به عینک دارد ولی به دلایل مختلفی از زدن عینک سرباز می زند؟

فرزند شما از اینکه مورد تمسخر قرار گیرد، می ترسد
در یک آزمایش اخیر چشم پزشکی متوجه می شوید که فرزند شما دچار نزدیک بینی است و تنها با استفاده از عینک طبی این مشکل برطرف می شود. اما فرزندتان از عینک زدن خود داری می کند. چرا؟ یکی از دلایل معمول آن مسخره شدن توسط گروه همسالان است. اما باید بدانید استفاده نکردن از عینک و ضعف در بینایی مسائل مهم تری در یادگیری او ایجاد خواهد کرد.

اعتماد به نفس او را افزایش دهید
به او بگویید با عینک بسیار زیباتر است. با اینکه ممکن است شانه بالا بیاندازد و بگوید تنها شما هستید که این حرف را می زنید اما او همچنان دوست دارد از زبان شما جملات مثبت بشنود.
می توانید برایش مثال هایی از بازیگران، آهنگسازان و افراد موفق و مشهوری که از عینک استفاده می کنند بزنید و همچنین به او بگویید او تنها کسی نیست که عینک خواهد داشت. همچنین به او بگویید که بقیه همکلاسی هایش ممکن است چنین مشکلی را به زودی بفهمند و آنها نیز از عینک استفاده کنند.

 

بر فواید عینک تاکید کنید
به او تاکید کنید که با استفاده از عینک کارایی او در مدرسه بالاتر می رود. برای او درباره نزدیک بینی توضیح دهید و اینکه عینک چطور می تواند به شفاف تر دیدن او در کلاس کمک کند. در این سن او به اندازه ای بزرگ است که بفهمد عینک برای او زندگی را آسان تر و بهتر می کند. به او نگهداری تمیز و مناسب از عینک را یاد دهید و برایش یک جا عینکی زیبا و جذاب بخرید.

معلم را در جریان بگذارید
اگر فرزندتان با وجود تمامی توضیحات، تشویق و حمایت شما همچنان بابت عینک زدن شکایت دارد با معلم او صحبت کنید. ممکن است او نسبت به مسخره کردن فرزند شما در کلاس بی خبر باشد. پس او را آگاه کنید. صحبت و تذکر معلم به برخی از بچه ها تاثیر مثبت و فوری داشته و به تمسخر فرزندتان پایان خواهد داد.

به او اجازه انتخاب دهید
خوشبختانه، صدها مدل فریم عینک مختلف برای بچه ها وجود دارد. همانطور که بودجه خود را در نظر می گیرید به او اجازه دهید تا عینکش را خودش انتخاب کند، مدلی که با آن راحت تر است و به او بیشتر می آید. هر چقدر فرزندتان در پروسه انتخاب عینک درگیرتر باشد علاقه او به استفاده از آن بیشتر می شود . سعی کنید تا از عینک به عنوان یک مد و زیبایی استفاده کند نه چیزی که زیبایی ظاهر او را کم می کند.
استفاده نکردن از عینک و ضعف در بینایی در یادگیری کودک مشکل ایجاد خواهد کرد. 

 

تنها زمانی که بزرگ می شود می تواند از لنز استفاده کند
 با گذر زمان فرزند شما هر روز از عینک استفاده خواهد کرد. نظرات منفی که از گروه همسالانش می گیرد به تدریج کمتر شده و او با آسودگی بیشتری از عینک استفاده می کند.
زمانی که فرزندتان کمی بزرگ تر و پخته تر شود، می توانید برایش لنز در نظر بگیرید. بعضی بچه ها ممکن است لنز را به عینک ترجیح دهند در نتیجه به مراقبت، توجه و دقت بیشتری نیاز دارند. بهتر است از یک متخصص چشم مشورت بگیرید تا میزان استفاده از لنز را کنترل کند. زیرا لنز با هر شیوه زندگی سازگاری ندارد و ممکن است برای بعضی افراد استفاده از عینک پیشنهاد بهتری باشد.

 

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

چسب گوش

 چسب گوش

تجمع مایع در گوش میانی (با درد و یا بدورن درد) می باشد که به نام اوتیت میانی با ترشح خوانده می شود.

غالبا، با یک عفونت گوش حاد و یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی همراه می شود.

مایع معمولا در عرض چند هفته از بین می رود.

به هر حال، اگر مایع چسبناک و ضخیم باشد، می تواند با شنوایی کودک تداخل ایجاد کند.

پس بهتر است نزد پزشک بروید تا با لوله ای مایع داخل گوش کودک را خارج کند.

 

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

التهاب ملتحمه (کنژکتیویت)

التهاب ملتحمه که با ترشحات چرکی از چشم مشخص می ‏شود، در روزهای اول زندگی باید مورد توجه خاص قرار گیرد. در کودکان بزرگتر و بالغین این حالت اغلب بعد از سرماخوردگی و عفونت ‏های ویروسی بروز می‏کند، نیاز به درمان خاصی ندارد و با شستشو برطرف می­شود. ولی در نوزادن خطرناک است و می‏تواند باعث کدری قرنیه و حتی کوری شود، بنابراین لازم است حتما درمان دارویی مناسب انجام شود.

  

  • توصیه‏ ها
  • ترشحات چرکی چشم را بیماری خطرناک تلقی کنید.
  • از مصرف خودسرانه دارو و یا پمادهای چشمی اجتناب کنید.
  • چشم را با آب جوشیده سرد شسشو دهید و با پارچه تمیز پاک کنید.
  • در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید.

درمان التهاب ملتحمه در کودک

اگر نوزادتان التهاب ملتحمه دارد، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. التهاب ملتحمه می‌تواند برای یک نوزاد عفونتی جدی باشد. پزشک چشم‌های کودک را معاینه خواهد کرد و در مورد علائمش سؤال می‌کند. هرچند درمان با نوع التهاب ارتباط دارد ولی بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند که برای کمک به پاک کردن هر نوع ترشحاتی در همهٔ انواع التهاب ملتحمه و درمان هر گونه عفونت اولیه یا حتی جلوگیری از عفونت، چند قطره از شیر دوشیده‌‌شدهٔ مادر را چندین بار در روز در چشم‌های آسیب‌دیده بریزید. درمان هر یک از انواع التهاب ملتحمه به شکل زیر است:

التهاب ملتحمهٔ ویروسی: التهاب ملتحمهٔ ویروسی توسط انواعی از ویروس‌ها ایجاد می‌شود. این نوع کنژنکتیویت معمولاً طی یک هفته یا همین حدود بهبود می‌یابد. برای درمان نیز پزشک به شما توصیه خواهد کرد که ناحیهٔ درگیر را با شستن چشم‌های کودک با آب گرم و پاک کردن ترشحات خشک‌شده تمیز کنید و لازم است این کار را با ملایمت انجام دهید. اگر چشم‌های کودک پس از دو هفته بهبود نیافت، دوباره پزشک را در جریان بگذارید.

گذاشتن کمپرس گرم روی چشم هم ممکن است تسکین‌دهنده باشد. برای این کار کافی است یک پارچه‌ٔ تمیز را در آب گرم خیس کنید و آن را روی چشم‌های کودک خود قرار دهید، برای مثال وقتی در حال شیر خورن است.

التهاب ملتحمهٔ باکتریایی: اگر باکتری عامل بروز التهاب ملتحمه‌ باشد، پزشک پماد یا قطرهٔ آنتی‌بیوتیکی را تجویز می‌کند تا برای حدود هفت روز به چشم‌های کودکتان اعمال کنید. زدن پماد ممکن است برایتان راحت‌تر از قطره‌های چشمی باشد. برای زدن پماد ابتدا دست‌هایتان را بشویید و سپس به آرامی پلک پایین کودک را اندکی پایین بکشید و یک خط از پماد را در امتداد آن بمالید. وقتی تیوب را فشار می‌دهید و کودک چشم‌هایش را باز و بسته کند، پماد وارد چشم‌هایش می‌شود.

اگر هم از قطرهٔ آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنید، آن را در گوشهٔ چشم کودکتان بریزید. انجام این کار در زمانی که چشم او بسته است ساده‌تر خواهد بود. هنگامی که کودک چشمش را باز می‌کند، دارو وارد چشمش می‌شود. دست‌های خود را قبل و بعد از ریختن دارو در چشم‌های کودکتان بشویید. هرگز از داروهای او برای شخص دیگری استفاده نکنید و از قطره‌ها یا پمادهای قدیمی استفاده نکنید. داروهای قدیمی به احتمال زیاد استریل نیستند و می‌توانند عفونت را بدتر کنند.

اطمینان حاصل کنید که کودکتان دورهٔ کامل آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده را حتی بعد از اینکه علائمش از بین رفته‌اند، مصرف می‌کند. در غیر این صورت ممکن است عفونت برگردد. پزشک احتمالاً توصیه می‌کند چشم‌های کودک خود را با آب گرم شست‌وشو دهید و ترشحات خشک‌شده را با ملایمت بردارید، زیرا تجمع مایعات عفونی می‌تواند از اثرگذاری آنتی‌بیوتیک‌ها بکاهد. گذاشتن کمپرس گرم روی چشم ممکن است تسکین‌دهنده باشد. یک پارچهٔ تمیز را در آب گرم خیس کنید و آن را روی چشم‌های کودک خود قرار دهید، برای مثال در حینی که شیر می‌خورد.

التهاب ملتحمهٔ آلرژیک: راه‌‌حل مقابله با این نوع التهاب این است که مادهٔ آلرژی‌زا را شناسایی کنید و کودک خود را دور از آن نگه دارید. می‌توانید در مورد روش‌های مقابله با آلرژی کودک خود را بخوانید. اگر چشم‌های کودک او را اذیت می‌کند، یک کمپرس سرد ممکن است به تسکین التهاب ملتحمهٔ آلرژیک کمک کند.

التهاب ملتحمهٔ شیمیایی: این واکنش به قطره‌های چشمی نوزاد است که برای جلوگیری از عفونت به او داده می‌شود و احتمالاً در حدود ۲۴ تا ۳۶ ساعت طول می‌کشد.

همچنین به خاطر داشته باشید که التهاب ملتحمهٔ باکتریایی و ویروسی هر دو فوق‌العاده مسری هستند. بنابراین، برای جلوگیری از گسترش عفونت، هر بار که مراقبت‌های چشم کودک را انجام می‌دهید، دست‌های خود را بشویید. حوله‌ها، لباس‌ها و ملافه‌های کودک خود را از دیگران جدا کنید و آنها را مرتب بشویید.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

سکسکه

سکسکه smile

سکسکه عبارت است از صداهای ناگهانی و بدون اراده تنفسی که بدنبال انقباض عضله دیافراگم ایجاد می‏شود(عضله دیافراگم عضو جدا کننده قفسه سینه از فضای شکم بوده و مهمترین عضله تنفس در انسان است.)

سکسکه نوزادان معمولا بعد از غذا خوردن ایجاد می‏شود، و با بیماری‏ های خطرناک همراه نیست و گذرا و کوتاه مدت است. سکسکه‏ های طولانی می‏توانند بسیار ناراحت کننده باشند.

یکی از روش ‏های توصیه شده برای مهار سکسکه طولانی مکیدن پستان مادر است و به طور کلی والدین نباید از سکسکه‏ های نوزاد نگران باشند.

 

عوامل متعددی که باعث می شود نوزاد و کودکتان سکسکه کند

در حالی که سکسکه در اکثر اوقات سبب نگرانی نمی شود اما گاهی اوقات ممکن است به دلیل برخی شرایط ایجاد شود. سکسکه کردن چندین عامل محرک دارد که می توان آن را متوقف کرد. هنگامی که نوزاد در رحم مادر نیز است با بلعیدن بیش از حد مایع آمنیوتیک سکسکه می کند، اما سکسکه بعد از تولد، به احتمال زیاد توسط یکی از موارد زیر ایجاد می شود:

1- تغذیه بیش از حد و پرخوری از دلایل سکسکه نوزاد :

اگر نوزاد و کودک بیش از حد غذا، شیر مادر یا هر چیز دیگری را بخورد نفخ شکم را تجربه خواهد کرد. این تورم باعث می شود تا دیافراگم داخل حفره شکمی گسترش یافته و آن را مجبور به انقباضات ناگهانی کند. این انقباضات خود را به صورت سکسکه نشان می دهند.

2- بلع بیش از حد هوا به یکباره :

نوزادانی که از طریق شیشه شیر، شیر می نوشند به علت بلع هوای زیاد دچار سکسکه می شوند. هجوم هوای اضافی باعث نفخ شکم شده و دیافراگم را همانند پرخوری مجبور به اسپاسم می کند.

3- وجود عوامل تحریک کننده در محیط :

بدان دلیل که نوزادان دارای نای ظریفی هستند مواد شیمیایی موجود در هوا مانند گرد و غبار، آلاینده ها ، بوی غلیظ و اگزوز وسایل نقلیه می توانند سبب سرفه شوند. اگر سرفه بیش از حد طولانی شود فشار وارد شده به دیافراگم منجر به انقباضات و به تبع آن سکسکه خواهد شد.

4- آسم از دلایل ایجاد سکسکه در کودک:

عوارض آسم در نوزاد و کودک همچنین می تواند باعث سکسکه شود. این امر به این دلیل است که نایژه های موجود در ریه می توانند به دلیل التهاب متورم شده و جریان هوا را به ریه ها کاهش دهند. این امر منجر به خس خس، ایجاد اسپاسم دیافراگم و در نتیجه سکسکه می شود.

5- واکنش های آلرژیک از علت های سکسکه نوزاد :

واکنش آلرژیک می تواند باعث التهاب یا تورم نای شود. دیافراگم به این امر واکنش نشان داده اما به سرعت منقبض می شود و باعث سکسکه خواهد شد. ممکن است نوزاد به پروتئین های شیر حساسیت داشته باشد، زیرا اگر مادر رژیم خود را تغییر دهد ممکن است آلرژی ایجاد شده و تعادل شیمیایی شیر مادر را تغییر دهد.

6- تغییرات دما :

گاهی اوقات تغییر دما در ناحیه معده نوزاد و کودک می تواند باعث اسپاسم عضلات دیافراگمی شود. به عنوان مثال، تغذیه با شیر سرد و به دنبال آن خوردن غذای گرم باعث ایجاد سکسکه خواهد شد.

7- ریفلاکس معده از دلایل سکسکه کردن نوزاد :

گاهی اوقات در شرایطی محتوای معده به داخل لوله غذایی برمی گردد و به عنوان ریفلاکس معده شناخته می شود و معمولاً در نوزادانی که در جدا کردن عضله اسفنکتر معده از مری مشکل دارند مشاهده می شود. این جریان معکوس از مواد غذایی باعث تحریک انتهای عصب ازوفاژال و تحریک دیافراگم و انقباض آن درنتیجه باعث سکسکه خواهد شد. در حالی که سکسکه نشان دهنده ریفلاکس معده در دستگاه گوارش نیست، سکسکه مداوم به همراه علائم دیگری مانند گریه، لرز و تف کردن بیش از حد می تواند دلیلی برای مراجعه به پزشک باشد.

 

روش های پیشگیری از سکسکه نوزادان

از آن جایی که سکسکه کودک محرک های مختلفی دارد، اجتناب از آن ها بسیار مشکل است. با این حال، چند راهکار وجود دارد که می توانید انجام دهید تا احتمال سکسکه کردن را کاهش دهید :

1- کودک را در هنگام تغذیه به حالت صحیح قرار دهید :

همیشه کودک را در حالت ایستاده قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که حداقل 20-30 دقیقه او را در یک وضعیت نگه دارید. این باعث می شود عضله دیافراگم در موقعیت طبیعی خود قرار گرفته و حساسیت به اسپاسم یا انقباضات کاهش یابد. به آرامی پشت کودک را ماساژ دهید تا باعث آروغ زدن شود زیرا این امر می تواند هوای بلعیده شده در طول تغذیه را کاهش دهد. این امر علاوه بر کمک به دیافراگم آن را به حالت آرامش قرار می دهد و در نتیجه از بروز سکسکه جلوگیری خواهد شد.

2- تغذیه با شیر مادر برای پیشگیری از سکسکه نوزاد :

ورود هوای اضافی به معده از طریق شیر مادر نسبت به تغذیه از طریق شیشه شیر کمتر است. با این حال، نوزادان شیرخوار باید بطور صحیح و ایمن نوک سینه را بمکند تا از ورود هوا جلوگیری شود که این کار و وظیفه بر عهده شما است.

3- ماساژ پشت برای پیشگیری از سکسکه کودک :

ماساژ دادن پشت کودک به طور مرتب در حالت ایستاده باعث می شود تنش روی عضلات دیافراگم کاهش یابد و آرام شود. پشت کودک را با حرکت دایره ای به آرامی ماساژ دهید تا به گردن آن ها برسید.

4- آروغ کودک را بگیرید :

این یکی از بهترین روش های جلوگیری از سکسکه نوزاد است. در بین تغذیه، حتما آروغ او را بگیرید تا از هوای جمع شده در شکم خلاص شود. توصیه می شود بعد از شیردهی، کودک را در حالت عمودی قرار داده و فقط پشت او را مالش دهید.

5- تغذیه کودک هنگامی که آرام است :

کودک را هنگامی که شروع به گریه کردن کرده است تغذیه نکنید، زیرا این امر می تواند منجر به بلع بیش از حد هوا در هنگام گریه شود.

6- فعالیت های سرگرم کننده انجام دهید :

به فعالیت هایی که نیاز به تحرک جسمی با کودک دارد بپردازید.

7- سعی کنید به یکباره کودک خود را زیاد تغذیه دهی نکنید :

در صورت لزوم، وعده های غذایی کوچکتر را در فواصل زمانی مکرر به کودک خود بدهید. حداقل در طول هر وعده غذایی 2-3 ساعت فاصله دهید و آروغ کودک را بگیرید تا از تجمع هوا در شکم آنها جلوگیری کنید.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

 اولین گریه نوزاد

 

 اولین تنفس نوزاد به صورت گریه می‌باشد. گریه کردن نوزاد نشانۀ این است که مجاری تنفسی او سالم است و می‌تواند به راحتی نفس بکشد. بعضی از نوزادان کمی دیرتر شروع به نفس کشیدن می‌کنند. بلافاصله بعد از به دنیا آمدن نوزاد، پزشک، او را به آرامی روی شکم مادر گذاشته و نوزاد را بررسی و در صورت وجود مشکل، مجاری تنفسی او را تمیز می‌کند تا نوزاد، گریه کردن را شروع کند و ریه‌هایش برای اولین بار پر و خالی شود.

نوزادان ضعیف‌ترین سن دوران عمر خود را می‌گذرانند، یعنی زمانی که حتی قادر نیستند یک پشه را از خود برانند. در این زمان مادر و مراقبان دیگر بیشترین نقش را برعهده دارند و باید شش دانگ حواس‌شان به فرزندشان باشد.
نوزادان ضعیف‌ترین سن دوران عمر خود را می‌گذرانند، یعنی زمانی که حتی قادر نیستند یک پشه را از خود برانند. در این زمان مادر و مراقبان دیگر بیشترین نقش را برعهده دارند و باید شش دانگ حواس‌شان به فرزندشان باشد. در این میان گریه کردن هم اهمیت خاص خود را دارد. در حقیقت تا زمانی که نوزاد گریه نکند مادر می‌پندارد که همه چیز خوب است و نیازی برای نوزاد وجود ندارد، اما همین که نوزادتان گریه می‌کند متوجه می‌شوید که می‌خواهد شما را از یک ناراحتی و ناخوشی آگاه کند.
 
پس در حقیقت گریه کردن برای نوزادان وسیله‌ای برای بیان مسائل است. شاید در اکثر موارد علت گریه زیاد نوزادتان را ندانید، اما نکته مهم و مثبت درباره گریه کردن نوزاد این است که ابراز نیازهای او از این طریق و غرایز مادر رابطه مستقیمی با هم دارند. در‌واقع نوزاد از طریق گریه‌ کردن نیازهای خود را می‌گوید، در شرایطی که مادر هم به آن پاسخ می‌دهد، این مسئله باعث بیشتر شدن پیوند مادر و نوزاد خواهد شد. همه ما می‌دانیم نوزاد‌ی را که گریه می‌کند باید آرام کرد.
 
 
 اما زمانی که مدام به سر و صورت خود می‌زنید که نوزاد را چگونه آرام و ساکت کنید، باید بدانید که این گریه کردن در عین حال نوعی نشانه سلامت بوده و کودک از این طریق، تندرستی خود را هم ابراز می‌کند. در این مطلب راجع به گریه نوزادان مسائلی را روشن می‌کنیم که شاید وقت آن رسیده بیشتر راجع به آنها بدانید.
 
معنای اولین گریه نوزاد؟
بعد از زایمان صدای گریه نوزادتان را می‌شنوید؟ این صدایی‌ است که همواره منتظر شنیدنش بودید. این صدا نه تنها ورود و حضور نوزاد را به شما اعلام می‌کند بلکه به نوعی به شما می‌گوید که وارد مرحله تازه‌ای از زندگی شده‌اید. در‌واقع گریه کردن به نوزاد کمک می‌کند نفس بکشد و ریه‌هایش برای وارد کردن هوا به آن باز شود. با آنکه بسیاری از والدین بر این باورند که هر بار گریه کردن نوزاد به ریه‌ها کمک می‌کند تا قوی‌تر شوند، اما باید گفت که تنها نخستین گریه نوزاد این خاصیت را دارد.
 
 در سایر مواقع هنگام گریه نوزادتان باید به‌دنبال عواملی باشید که باعث آزار و درماندگی نوزاد می‌شود. وقتی نوزادتان برای بار اول گریه می‌کند نشان‌دهنده این است که مشکلی در داخل بدن او وجود ندارد و می‌توانید یک نفس راحت بکشید. این نخستین‌بار گریه به عقیده متخصصان برای نوزاد اهمیت ویژه‌ای دارد.
 
چرا باید زبانشان را بیاموزید؟
اگر نوزاد گریه نکند، هرگز متوجه نخواهید شد که چه چیزی می‌خواهد. گریه کردن می‌تواند دلایل و درجات مختلفی داشته باشد. هر سطح یا درجه از آن میزان آزردگی یا توجهی را نشان می‌دهد که نوزاد به آن نیازمند است. به مرور زمان، هر مادری یاد می‌گیرد که علامت هر گریه را بفهمد، بنابراین وقتی نوزاد گریه می‌کند به دنبال بارزترین نشانه‌ها باشید، مثلا اینکه آیا گرسنه است، پوشکش را خراب کرده، گرم یا سردش شده یا نیاز به توجه دارد.
 
 تنها گریه‌‌های نوزاد است که به شما خواهد گفت باید میزان سلامت و تندرستی او را چک کنید؛ چراکه او از این طریق با شما ارتباط برقرار می‌کند، درواقع این حرکت را باید زبان نوزاد تلقی کرد. تا زمانی که فرزندتان زبان باز کند باید با این زبان از نیازهای او باخبر شوید. پس سعی کنید زبان رسمی نوزادان را هرچه زودتر بیاموزید!
 
ارتباط گریه‌ها و سلامت روان نوزاد
وقتی از نوزادتان مراقبت و پرستاری می‌کنید یا او را نوازش می‌کنید این پیام را به او می‌دهید که تنها نیست. بسیاری از افراد بزرگسال معتقدند که نباید زیاد به گریه نوزاد توجه کرد تا با این کار ادب شود، لطفا این باور را همین الان دور بریزید. روانشناسان معتقدند نوزادانی که تازه به دنیا آمده‌اند در نخستین ماه‌های تولد، بیشتر به توجه نیاز دارند تا به ادب شدن یا گوشمالی.
 
این مسئله به نوزاد کمک می‌کند تا احساس امنیت و اطمینان‌خاطر داشته باشد؛ نوزادی که در این شرایط و تحت مراقبت و توجه بزرگ می‌شود نسبت به نوزاد‌انی که در این شرایط نیستند، در آینده فرد بهتری خواهند شد. نادیده گرفتن همیشگی نوزاد باعث می‌شود او به فردی ساکت تبدیل شود و این برای تندرستی روانشناختی نوزاد یک چالش محسوب خواهد شد.
 
در‌واقع، نوزادانی که به‌طور غیرعادی ساکت هستند به لحاظ روان‌شناختی در درون آشفته و مضطرب‌اند. در حقیقت توجه یا بی‌توجهی شما در همان ابتدای زندگی می‌تواند تاثیرات زیادی در زندگی آینده فرزندتان داشته باشد. پس لطفا با دقت بیشتری به گریه فرزندتان توجه داشته باشید و او را برای زندگی آینده آماده کنید.
 
چرا نباید به گریه‌ها بی‌تفاوت باشید؟
اگر به گریه نوزاد بیشتر دقت کنید، متوجه خواهید شد که وقتی گریه می‌کند بسیاری از عضلات او، دست و پا یا کل بدنش را می‌پیچاند و خم می‌کند. این کارها به خودی خود نوعی ورزش است. اما نباید هر کش و قوس دادنی را سرسری بگیرید. از این مسئله اطمینان پیدا کنید که گریه او به‌خاطر علائم پزشکی یا درد شکم نیست و نگذارید برای مدت طولانی گریه کند.
 
به احساساتش احترام بگذارید
 شاید چندان جای تعجب نباشد اگر بدانید که گریه کردن حتی برای نوزادان راهی برای ابراز احساسات و عواطف است. وقتی می‌دانید که چه زمانی غیظ و لج می‌کند و شما هم ترجیحا به حرفش گوش نمی‌دهید، بارزترین چیز برای او این خواهد بود که برای جلب توجه شما گریه کند. اما نگران نباشید، این نوع ابراز احساسات خوب است. وقتی نوزاد‌تان گریه می‌کند به او گوش دهید و خواسته‌ها و نیازهایش را بررسی کنید، حتی با او درباره‌ آن صحبت کرده و حواسش را پرت کنید. این مسئله باعث می‌شود بتوانید میزان غیظ و لجبازی‌اش را کمرنگ کنید.


  
نوزادتان به چه دلیل گریه می‌کند؟
 شاید برای‌تان جالب باشد بدانید چه عواملی مسبب گریه نوزاد خواهد بود. در اینجا به پاره‌ای از آنها اشاره می‌کنیم که جزء عمومی‌ترین دلایل گریه کردن در نوزادان هستند.
 
احساس ناراحتی دارد؟
اگر غذای نوزاد را داده‌اید و می‌بینید حالش خوب است اما به ناگهان گریه می‌کند، حتما پوشکش را چک کنید. نوزاد به هیچ وجه در پوشک مرطوب یا کثیف احساس راحتی نخواهد داشت. در این مواقع باید بلافاصله آن را تعویض کنید. خیسی و مرطوب بودن پوشک باعث آزار نوزاد شده و درنتیجه او وقت و بی‌وقت گریه خواهد کرد. از طرفی عدم تعویض پوشک به‌طور مرتب منجر به بثورات پوستی می‌شود و نوزاد تنها با گریه کردن نسبت به احساس نامطلوب و درد ناشی از آن واکنش نشان می‌دهد.
 
از کولیک رنج می‌برد؟
کولیک یا شکم‌درد نوعی بیماری است که طی آن، شکم درد می‌گیرد و این درد باعث می‌شود که نوزاد برای ساعت‌ها و بی‌وقفه گریه کند. این اتفاق اغلب در نخستین ماه تولد رخ می‌دهد و تا ماه چهارم و پنجم بعد از تولد به مرور از بین می‌رود. یکی از راه‌های پیشگیری از وقوع شکم‌درد این است که بعد از خوردن غذا به پشت نوزاد بزنید تا آروغ بزند.
 
احساس خفگی هم امکان دارد؟
بسیاری از مردم بر این باورند که قنداق کردن نوزاد و پوشاندن لباس کافی به او برای گرم نگه داشتنش و ایجاد فضایی مانند رحم برای او، روش خوبی است. اما باید گفت در چنین شرایطی نوزادان اغلب به چیزی خلاف این نیاز دارند. اگر همه‌چیز را امتحان کرده‌اید و می‌بینید هنوز نوزاد احساس نامساعد و نامطلوبی دارد، بهتر است او را قنداق نکنید و چند لایه از لباس‌هایی را که به او پوشانده‌اید کم کنید. این حرکت باعث آرامش بیشتر نوزاد شده و باعث می‌شود دیگر گریه و زاری نکند.
 
بینی‌اش گرفته است؟
آیا به‌خاطر دارید که وقتی سرما می‌خورید یا دچار آنفلوآنزا می‌شوید،‌ گرفتگی بینی چقدر اعصاب‌تان را به‌هم می‌ریزد؟ پس ببینید نوزادتان چقدر بابت این مسئله اذیت خواهد شد. اینکه نوزاد نتواند به‌راحتی از بینی نفس بکشد باعث می‌شود که فکر کند یک مشکل داخلی دارد و مکانیسم دفاعی او در این مواقع، گریه کردن است. در این شرایط بهتر است از قطره‌های بینی مخصوص اطفال برای باز کردن منافذ بینی او استفاده کنید.
 
خوابش می‌آید؟
بچه‌ها و نوزادان برای آنکه خودشان بخوابند دچار مشکلاتی هستند. اگر دیدید نوزاد هنگام گریه کردن احساس ناآرام و نامطلوبی دارد، برایش لالایی بخوانید تا خوابش ببرد.
 
نیاز به استراحت دارد؟
در برخی مواقع توجه بیش از اندازه باعث ایجاد استرس در نوزاد می‌شود. مکان‌های شلوغ، صداهای بلند و مسافرت زیاد هم می‌تواند در این زمینه مزید بر علت باشد. اگر دیدید هر یک از این عوامل در او استرس ایجاد کرده، سعی کنید در اتاق خودتان او را نوازش کنید یا آنجا را ترک کنید تا به او اطمینان دهید که همه چیز آرام است.
 
از تنها ماندن خسته شده است؟
هرچند توجه زیاد می‌تواند نوزاد را اذیت کند، اما همین توجه شماست که نوزاد از ته دل خواهان آن است. پس اگر فرزندتان برای مدت زیادی شما را نبیند، گریه خواهد کرد. به خاطر داشته باشید که هیچ چیز و هیچ‌کس جز شما قادر نخواهد بود او را آرام کند.
 
این نکات را آویزه گوش کنید
اگر نوزاد احساس خوبی داشته باشد، به‌راحتی و بدون دردسر مدفوع کند، در فواصل گریه‌ها حالش خوب باشد و حتی شیطنت کند، آنگاه باید ببینید سایر عواملی که باعث گریه می‌شود چه چیزهایی است. این احتمال‌ها را نیز بررسی کنید:
 
-تب شدید
 
-درد زیاد در برخی نقاط بدن (در برخی مواقع او به آن قسمت از بدن که درد دارد اشاره خواهد کرد)
 
-بثورات پوستی یا آلرژی
 
-حالت تهوع؛ البته این مسئله می‌تواند بیانگر مشکلی جدی‌تر باشد و بهتر است بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
 
دارد دندان در می‌آورد؟
کابوس شبانه هر مادری، دندان در آوردن نوزاد است که برای او با درد همراه خواهد بود. اگر دیدید که اغلب مواقع شدیدا گریه می‌کند، حتما دهان و لثه‌اش را چک کنید. اگر دیدید که نوک تیز دندان‌ها در حال بیرون آمدن است، لثه‌اش را ماساژ دهید یا چیزی به او بدهید تا آن را گاز بگیرد
 
فرزندتان را در آغوش بگیرید
باید بدانید نوزادان علاوه بر نیازهای جسمی، نیازهای عاطفی هم دارند که معمولا   با  د ر آغوش گرفتن رابطه مستقیم دارد. در اکثر مواقع در آغوش گرفتن و توجه داشتن به نوزادان می‌تواند تا حد زیادی شما را مطمئن کند که توانسته‌اید به نیازهای عاطفی فرزندتان توجه کنید. وقتی بچه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند از طریق نگاه کردن به شما یا شنیدن صدای شما این توجه را می‌گیرند ولی برای بچه‌های کوچک‌تر نیاز به تماس بدنی نزدیک‌تری وجود دارد تا به این احساس برسند. اگر شما کودک را شیر می‌دهید، سپس پوشکش را عوض می‌کنید، خیلی ساده است که بعدش او می‌خواهد که بغل گرفته شود.
 
 بعضی والدین نگران این هستند که کودک‌شان به بغل گرفتن عادت کند ولی به‌خصوص چند ماهه اول تولد شما نمی‌توانید این کار را انجام ندهید، او را بغل کنید و آرام‌آرام تکان دهید. از طرف دیگر بعضی بچه‌ها دوست ندارند که خیلی تماس بدنی با آنها برقرار شود، از اینکه مرتب بوسیده شوند و از این بغل به بغل دیگری بروند، زود خسته می‌شوند و گریه می‌کنند. در مقابل این کودکان بچه‌هایی هستند که دوست دارند همیشه در بغل باشند. برای این بچه‌ها ممکن است مادر از آغوشی استفاده کند که هم کودک تماس نزدیکی با مادر داشته باشد و هم دست مادر برای انجام کارهایش باز باشد. شاید این راه‌حلی است که هم بچه و هم مادر کمی راحت‌تر شوند.
 
آرام باشید
 گاهی اوقات والدین خودشان را سرزنش می‌کنند که چرا نمی‌توانند کودک را آرام کنند. اگر نیازهای کودک را برطرف کرده‌اید و مشکل خاصی وجود ندارد،  دیگر وقت آن است که از خودتان مراقبت کنید و آشفته نشوید. سعی کنید به خودتان آرامش بدهید تا بتوانید کنترل بهتری روی اوضاع به دست آورید. از دیگران کمک بگیرید و لحظاتی کودک را به شخص دیگری بسپارید.

 

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

نخستین معاینه نوزاد و کنترل علائم حیاتی

نخستین معاینه بلافاصله پس از زایمان و ترجیحاً در اتاق زایمان صورت می‌گیرد. این معاینه عبارتست از:

  • حصول اطمینان از این‌که کودک در فرآیند تولد دچار آسیب نشده است
  • جدا سازی کودکان با ناهنجاری، بخصوص آنهایی که به درمان سریع نیازمندند
     

 

یک فوق تخصص نوزادان گفت: معاینه نوزاد پس از تولد برای مشخص شدن ناهنجاری‌های احتمالی ضروری و ارزیابی علائم حیاتی نخستین قسمت معاینه فیزیکی است و در نوزادان بیمار و نارس اندازه‌گیری این علائم باید مکررا در موقعیت‌های مختلف ثبت شوند.
دکتر محمد کلانی با بیان این مطلب و با اشاره به اینکه دمای بدن، نبض، تنفس، رنگ، قوام عضلانی، فعالیت و سطح هوشیاری نوزاد باید هر ۳۰ دقیقه به مدت دو ساعت یا تا زمان برقراری ثبات کنترل شوند، اضافه کرد: معاینه نوزاد شامل معاینه سریع و اولیه در اتاق زایمان، معاینه جزء به جزء در ۲۴ ساعت اول زندگی و در صورتی که بیش از ۴۸ ساعت در بیمارستان بماند معاینه کامل قبل از ترخیص است.
وی ادامه داد: قبل از انجام معاینه فیزیکی مرور سریع شرح حال مادر و نوزاد و بررسی تاریخچه زایمان‌های قبلی ضروری است. دانستن سن، شغل و وضعیت اقتصادی و اجتماعی مادر، سابقه فامیلی بیماری‌ها، سوءمصرف دارو یا الکل در مادر، تاریخچه حاملگی‌های قبلی و عوارض و مشکلات احتمالی، سابقه بیماری‌های مادر و داروهایی که طی بارداری مصرف کرده است، اهمیت زیادی دارند.
کلانی تصریح کرد: بررسی تست‌های اسکرینینگ برای تشخیص عفونت‌ها، بیماری‌های متابولیک و ژنتیک، سونوگرافی و غیره با نتایج اقدامات تشخیصی و نیز اطلاع از مشکلات حین زایمان، نیاز به احیای پس از تولد، وزن تولد، سن حاملگی نوزاد و جنس نوزاد آمادگی ذهنی مناسبی قبل از معاینه به ما خواهد داد.
این فوق تخصص نوزادان اظهار کرد: از زمان تولد جنسیت نوزاد باید به والدین اطلاع داده شود و در صورت ابهام تناسلی پزشکی حق ندارد حدس خود را به والدین بگوید بلکه باید ارزیابی‌های بیشتری در این مورد لازم صورت بگیرد.
وی گفت: نوزادان خیلی نارس و کم وزن، بدحال و دارای ناهنجاری‌های شدید مادرزادی نیاز به بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه دارند. نوزاد سالم طی ساعت‌های اولیه پس از تولد معمولا هشیار بوده و قادر به مکیدن سینه مادر است. در معاینه معمولی و جزء به جزء نوزاد تمام قسمت‌ها باید با دقت معاینه شود و اندازه‌های آناتومیک طبیعی‌ مورد ارزیابی قرار گیرد.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

مواردی که باید به سرعت در نخستین معاینه نوزاد بعد از تولد مورد توجه قرار گیرد

  • سیانوز (کبودی) لب‌ها و پوست
  • هرگونه مشکل تنفسی
  • مقعد مسدود
  • استفراغ مداوم
  • علائمی مانند؛ انقباضات سریع عضلانی، تشنج، سفتی گردن، برآمدگی ملاج قدامی (fontanel) و عدم ثبات درجه حرارت بدن.
  • هرگونه آنومالی مادرزادی

 

مراقبت‌های پس از ترخیص

اگر تا این زمان هنوز در انتخاب یک پزشک اطفال موفق نبوده‌اید، بهتر است هرچه زودتر یک پزشک مناسب پیدا کنید و به مراقبت‌های بعدی کودکتان توجه لازم را داشته باشید. در طول این مراقبت‌ها، کودکتان معاینه می‌شود و تحت بررسی‌هایی کلی قرار می‌گیرد. برخی از این معاینات و بررسی‌ها شامل موارد زیر است:

  • معاینۀ کامل نوزاد
  • اندازه‌گیری وزن، قد و دور سر نوزاد
  • ارزیابی کاهش وزن
  • بررسی وضعیت تغذیۀ نوزاد و تعداد دفعات تغذیه
  • بررسی بی‌اشتهایی، اسهال یا استفراغ در نوزاد
  • بررسی دفع ادرار و مدفوع نوزاد
  • ارزیابی چگونگی تنفس نوزاد
  • بررسی تب و دمای بدن نوزاد
  • بررسی بند ناف
  • بررسی محل ختنۀ نوزادان پسر در صورت انجام شدن ختنه
  • توجه به رابطۀ مادر و نوزاد
  • ارزابی وجود علائم اولیۀ افسردگی بعد زایمان در مادر
  • کنترل نتایج آزمایشات قبل از ترخیص نوزاد
  • بررسی واکسیناسیون‌های انجام‌شده قبل از ترخیص برای نوزاد
  • ارزیابی نوزاد برای شناسایی بیماری‌های متابولیکی ارثی، قلبی و غیره
  • یادآوری حضور مادر و نوزاد برای انجام آزمایشات غربالگری
  • تأکید بر لزوم انجام غربالگری شنوایی نوزاد در صورت انجام نشدن آن تا زمان فعلی

 

بعد از انجام تمام این معاینات، تاریخ مراجعۀ بعدی را به مادر اعلام می‌کنند و برای مصرف قطرۀ ویتامین برای نوزاد در صورت لزوم، راهنمایی لازم را به والدین می‌دهند. همچنین در مورد چگونگی کسب حمایت‌های مورد نیاز دیگر نیز با مادر صحبت می‌کنند.

منبع

  • soudabe fatemi