گهوارک

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۱۸ مطلب در خرداد ۱۴۰۰ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

 اولین استحمام نوزاد

  هیچ نیازی نیست که بلافاصله بعد از زایمان نوزاد را حمام کرد، زیرا ورنیکس (ماده خمیری شکل و کرم رنگی که پوست بدن نوزاد را در هنگام تولد پوشانده است) جنینی نباید از بدن نوزاد پاک شود. ورنیکس برای نوزاد خطری ندارد و بعد از چند روز به طور خود به خود از بین خواهد رفت. ورنیکس باکتری ­ها را از بین می‌برد و پوست نوزاد را در برابر باکتری­ ها محافظت می­کند. نوزاد معمولاً در زمان ترخیص شستشو داده می‌شوند.تنها دلیل این‌که بعد از زایمان، نوزاد باید حمام شود، این است که خون و مدفوع بدن نوزاد پاک شود. استحمام می­تواند بوسیله پنبه تمیز و آب گرم صورت گیرد، می‌توان نوزاد را با یک صابون یا شامپوی مخصوص بچه شستشو کرد، ولی بعد از استحمام باید بدن نوزاد (بخصوص سر نوزاد) خشک شود و حوله خیس کنار گذاشته شود.

 

  مرحله اول حمام کردن نوزاد

  زمان حمام کردن اهمیت دارد. نوزاد شما نیازی به حمام کردن روزانه و حتی هفتگی ندارد.نوزادان معمولا پوست خشکی دارند و اصلا عرق نمی کنند. به همین دلیل هم اگر شما به صورت روزانه لباس های او را عوض کنید و دست و صورت نوزاد را با دستمالی مرطوب، نرم و نخی پاکیزه نگه دارید، به طور حتم نیاز به حمام کردن را در او به تعویق خواهید انداخت.
نکته دیگر اینجاست که زمان گرسنگی و خستگی اصلا زمان مناسبی برای حمام کردن نوزاد نیست، یعنی نوزاد شما باید قبل از استحمام، هم سیر باشد و هم خواب خوبی کرده باشد تا در طول حمام کردن مدام گریه نکند و استرس بیش از حد به شما ندهد.بهترین زمان برای حمام کردن نوزادان، حدود ۱ تا ۲ ساعت قبل از خواب شبانه یا عصر گاهی آنهاست تا نوزاد بتواند علاوه بر لذت بردن از حمام، خواب آرام و خوبی را هم تجربه کند.

  مرحله دوم حمام کردن نوزاد

  محل حمام کردن مهم است. نوزادان معمولا تا ۳-۲ ماه ابتدایی پس از تولد، پوست نرم و نازکی دارند و با خیس شدن پوستشان به سادگی حالت لغزندگی از دست پیدا می کنند.به همین دلیل است که برخی مادران جوان فکر می کنند امکان لیز خوردن نوزاد در طول استحمام و آسیب دیدگی او وجود دارد.
برای از بین بردن این آسیب احتمالی، شما باید محل مناسبی برای حمام کردن نوزاد خودتان در نظر بگیرید. این محل می تواند یک وان کوچک مخصوص کودک باشد که کاملا روی سطح صاف زمین قرار گرفته و اصلا امکان لیز خوردن یا لغزیدن وان وجود ندارد.اگر شما در طول استحمام نوزاد روی صندلی پایه دار کوچکی بنشینید تا تسلط کافی به نوزاد درون وان داشته باشید، به طور حتم احتمال لیز خوردن شیر خوار خودتان را به صفر خواهید رساند.

  مرحله سوم حمام کردن نوزاد

  آماده سازی وسایل است. نوزاد شما در طول استحمام به تمرکز و توجه تان نیاز دارد.از این رو، برای اینکه بتوانید تمرکز خود را روی استحمام نوزاد قرار دهید و فکرتان مشغول کارهای دیگر نشود، باید پیش از شروع استحمام تمامی وسایل مورد نیاز را آماده کنید.به عبارت ساده تر، شما باید لیف، شامپوی سر و شامپوی بدن را دور وان نوزاد بچینید، حوله او را در نزدیک ترین حالت نسبت به خودتان روی یک صندلی و داخل حمام قرار دهید، دمای اتاق را روی حدود ۲۴ درجه سانتی گراد تنظیم کنید، داخل اتاق یک عدد پارچه نخی و نرم روی تخت نوزاد بگذارید، لباس های تمیز او را آماده کنید، یک پوشک کنار لباس ها قرار دهید و حتما پارچه نخی و تمیزی را هم داخل وان کودک بیندازید.پوشاندن کف و دیواره های وان حمام نوزاد، از لیز خوردن او داخل وان پیشگیری می کند.به خاطر داشته باشید باید تمام وسایل مراقبت از پوست مانند انواع لوسیون ها و مرطوب کننده ها را هم برای پیشگیری از ابتلا به خشکی پوست و اگزما کنار تخت نوزادتان پیش از استحمام.

  مرحله چهارم حمام کردن نوزاد

  آماده سازی محیط حمام مهم است. دمای ایده آل حمام برای استحمام نوزاد، باید دمایی نزدیک به دمای بدن او باشد.از این رو، بهترین زمان برای حمام کردن نوزادان، حدود ۱ تا ۲ ساعت قبل از خواب شبانه یا عصرگاهی آنهاست تا نوزاد بتواند علاوه بر لذت بردن از حمام، خواب آرام و خوبی را هم تجربه کند.باید پیش از ورود نوزاد به حمام، دمای محیط آنجا را به حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه سانتی گراد برسانید. قبل از قرار دادن نوزاد داخل وان آب، دست خود را داخل آب کنید تا مطمئن شوید که آب وان بیش از اندازه گرم یا سرد نیست.شما برای استحمام نوزادتان به آب زیادی نیاز ندارید و اگر وان او دارای حدود ۵ سانتی متر آب ولرم هم باشد، می توان نوزاد را استحمام کرد.

  مرحله پنجم حمام کردن نوزاد

  شستن صورت نوزاد اولویت دارد. قبل از قرار دادن نوزاد داخل وان، ابتدا او را روی زانوهای خود بخوابانید و با یک لیف نخی و بسیار نرم که با آب ولرم مرطوب شده، صورت، دور چشم ها، دور گوش ها، دور دهان، زیر چانه و پشت گوش های او را پاک کنید.از فرو بردن دستمال در گوش، چشم یا بینی نوزاد خودداری کنید.

  مرحله ششم حمام کردن نوزاد

  در شستن سر نوزاد دقت کنید. پس از اتمام استحمام نوزاد، او را در حوله ای نرم و نخی بپیچید و مجددا روی زانوی خود بخوابانید. زیر گردن نوزاد را با دست چپ بگیرید و سر او را کمی از زانوها فاصله بدهید.حالا مخلوطی از آب و شامپوی مخصوص کودکان که از قبل آماده کرده اید را به آرامی با کف دست خودتان روی موهای نوزاد ماساژ بدهید. سپس دستتان را در آب تمیز فرو کنید و به آرامی روی موهای نوزاد، از پیشانی به سمت عقب، آب بریزید تا شامپو از سرش پاک شود.نیاز به استفاده از کف فراوان برای شستن موهای نوزادان وجود ندارد. حواستان باشد در طول آب کشی سر نوزاد، آب درون گوشهای او وارد نشود.

  مرحله هفتم حمام کردن نوزاد

  شستن بدن نوزاد نیازمند کمی صبر و حوصله می باشد. سعی کنید نوزاد را در حالتی داخل آب وان قرار دهید که سر او کاملا بیرون از آب بماند. با کمک لیفی نرم و نخی، تن و بدن نوزاد را به آرامی ماساژ دهید.لیف باید آغشته به آب ولرم و مقدار بسیار کمی شامپو بدن مخصوص نوزادان باشد. از ساییدن پوست نوزادان خودداری و حرکات دست را به مالش سطحی پوست نوزاد محدود کنید.در طول شستن پوست نوزادان، هیچ قسمتی از بدنشان را فشار ندهید.

 



  مرحله هشتم حمام کردن نوزاد
  در شستن ناحیه تناسلی نوزاد دقت کنید. برای شستن دستگاه تناسلی نوزاد، از لیف نرم و نخی جداگانه ای استفاده کنید.هنگام شستشوی این قسمت، از شامپو بدن کمک نگیرید و تنها به استفاده از آب ولرم اکتفا کنید. در غیر این صورت، امکان خشک شدن و پوسته ریزی قسمت های تناسلی پوست نوزاد وجود خواهد داشت.

  مرحله نهم حمام کردن نوزاد
  خشک کردن نوزاد، آخرین مرحله است. پس از پایان استحمام، حوله گرمی که از ابتدای حمام کردن داخل محیط گرم حمام وجود داشته را دور نوزاد بپیچید. کلاه حوله نوزاد را روی سر او بگذارید و نوزاد را با همان حوله روی تختش قرار دهید.حالا با گذاشتن و برداشتن حوله روی پوست نوزاد سعی کنید او را خشک کنید. از ساییدن حوله به پوست کودک خود بپرهیزید تا پوست او خشک و زخمی نشود. بعد از خشک شدن پوست نوزاد، ابتدا او را با کمک لوسیون های مرطوب کننده کمی ماساژ بدهید و در نهایت پوشک و لباس هایش را بپوشانید.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

فواید هم اتاقی مادر و نوزاد

 

  • برقراری رابطه قوی عاطفی میان آنها.
  • شیردهی به موقع بر طبق میل و خواست نوزاد.
  • عدم استرس و نگرانی مادر به دلیل آگاه بودن از وضعیت نوزاد.
  • اطمینان از عدم تغذیه نوزاد با شیر خشک.

یک فوق تخصص نوزادان با بیان اینکه هم اتاقی بودن مادر و نوزاد منجر به کاهش عفونت‌های نوزادی و مرگ و میر می‌شود، تاکید کرد: هم اتاقی بودن مادر و نوزاد اقدام هفتم از برنامه 10 اقدام اجرایی توسط WHO و Unicef در بیمارستان‌های دوستدار کودک است که منجر به بهبود روابط عاطفی بین مادر و نوزاد می‌شود.

یک فوق تخصص نوزادان با بیان اینکه هم اتاقی بودن مادر و نوزاد منجر به کاهش عفونت‌های نوزادی و مرگ و میر می‌شود، تاکید کرد: هم اتاقی بودن مادر و نوزاد اقدام هفتم از برنامه 10 اقدام اجرایی توسط WHO و Unicef در بیمارستان‌های دوستدار کودک است که منجر به بهبود روابط عاطفی بین مادر و نوزاد می‌شود.

 

دکتر رویا طاهری تفتی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - منطقه علوم پزشکی تهران، با بیان اینکه زایمان سزارین مانعی برای ارتباط سریع مادر و نوزاد پس از زایمان نیست، گفت: چنانچه سزارین با بی‌حسی نخاعی انجام شود، تماس اولیه بین مادر و کودک را می‌توان بلافاصله پس از تولد نوزاد و خشک کردن و ارزیابی سریع سلامت وی برقرار کرد و در موارد سزارین با بیهوشی عمومی باید تغذیه با شیر مادر بلافاصله پس از آماده بودن مادر و نوزاد آغاز شود.

وی اضافه کرد: هم اتاقی بودن مادر و نوزاد با افزایش تغذیه با شیر مادر همراه است؛ چراکه باعث بهبود روابط عاطفی بین مادر و نوزاد و کاهش عفونت‌های نوزادی و مرگ و میر شود و بر میزان خواب، آرامش و استراحت آن‌ها تاثیر مثبت دارد.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه هم اتاقی بودن مادر و نوزاد اقدام هفتم از برنامه 10 اقدام اجرایی توسط WHO (سازمان بهداشت جهانی) و Unicef در بیمارستان‌های دوستدار کودک است، خاطرنشان کرد: سیاست مدون تغذیه با شیر مادر باید در معرض دید کلیه پرسنل بیمارستان قرار گیرد و کلیه کارکنان به منظور کسب مهارت‌های لازم برای اجرای این سیاست آموزش ببینند. همچنین به مادران روش تغذیه با شیرمادر و چگونگی حفظ و تداوم شیردهی را آموزش دهند.

طاهری تفتی تصریح کرد: نحوه پستان گرفتن، چگونگی مصرف غذاهای مکمل، آشنایی با نشانه‌ها و رفتارهای شیرخوار، زمان تغذیه از هر پستان و حمایت پس از ترخیص از جمله مواردی است که باید در سیاست مدون تغذیه با شیر مادر در بیمارستان‌ها در نظر گرفته شوند.

این فوق تخصص نوزادان در پایان یادآور شد: باید گروه‌های حامی تغذیه با شیرمادر در تمامی بیمارستان‌ها تشکیل شود و مادران پس از ترخیص زایمان از بیمارستان یا کلینیک به این گروه‌ها ارجاع داده شوند.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

دومین معاینه نوزاد

 

باید به وسیله یک متخصص اطفال در عرض 24 ساعت اول پس از تولد صورت گیرد. این معاینه باید نخستین مرحله از یک فرایند مداوم نظارت بهداشتی باشد و شامل:

  • اندازه وزن بدن، طول بدن از فرق سر تا پاشنه پا، اندازه دور سر و دور سینه
  • اندازه‌گیری دمای بدن
  • پوست: مشاهده کبودی (سیانوز) لب‌ها و پوست، زردی، رنگ پریدگی و اریتمای منتشر و...
  • فعالیت‌های قلبی ـ تنفسی: مشاهده وضعیت تنفسی (سرعت تنفس بالای 60 بار در دقیقه، تو رفتگی قفسه سینه در هنگام دم و ناله بازدمی نشان‌دهنده دیسترس تنفسی می‌باشد)، سمع قلب و ریه و...
  • سر و صورت: وجود هیدروسفالی، فونتانل‌های بزرگ، سیاهرگ برجسته پوست سر و...
  • چشم‌ها: آب مروارید، کونژونکتیویت و...
  • گوش‌ها: بدشکلی، لاله‌های فرعی گوش، تورفتگی و...
  • دهان و لب‌ها: وجود لب شکری و شکاف کام، وضعیت زبان و...
  • شکم: علائم برآمدگی شکم، توده‌های غیر طبیعی، مقعد مسدود و...
  • اندام‌ها و مفاصل: بد شکلی مفاصل، دررفتگی مادرزادی مفصل ران، انگشت‌های اضافی و...
  • ستون فقرات: نقایص لوله عصبی و وجود برآمدگی‌های روی ستون فقرات و...
  • اندام جنسی خارجی: بیضه پایین نیامده، هیدروسل در نوزادان پسر و کلیتوریس بزرگ شده، مهبل چسبیده به هم در نوزادان دختر

 

معاینات دوره ای نوزادان در سه ماه اول تولد

در سه ماه اول تولد، نوزادتان به چند ویزیت پزشک نیاز خواهد داشت. معاینات دوره ای نوزادان یک تا دو روز پس از ترک بیمارستان (اگر در بیمارستان متولد نشده باشد حدود روز سوم تا پنجم زندگی اش،) انجام می شود. هدف اصلی این ویزیت اندازه گیری وزن نوزاد، بررسی میزان زردی او، و پاسخ به سوالات والدین است.

تمام نوزادان در چند روز اول زندگی وزن کم می کنند. این میزان معمولاً به اندازه ی ۶ تا ۸ درصد وزن تولدشان است و در روز چهارم یا پنجم زندگی وزنشان به پایین ترین حد می رسد.  

 

زردی به معنای زرد شدن رنگ پوست است و به دلیل میزان زیاد بیلی روبین در خون نوزاد رخ می دهد. تمام نوزادان دچار زردی می شوند، اما زردی بعضی شدیدتر ازدیگران است. اگر نوزادتان نارس به دنیا بیاید یا دچار عفونت شود، یا اگر سابقه ی خانوادگی زردی داردی، ممکن است بیلی روبین اوسطح بالاتری داشته باشد. پزشک نوزادتان با معاینه ی او در مطب قادر به تخمین سطح بیلی روبین هست اما اگر نگران شود ممکن است برای سنجش دقیق این میزان، آزمایش خون در خواست کند.

در یک زمان مشخص (براساس سن نوزادتان بر حسب ساعت و برخی عوامل دیگر) میزان بیلی روبین ممکن است خیلی بالا برود و برای نوزادتان خطرناک باشد. در بسیاری از موارد، درمان افزایش بیلی روبین با بستری کردن نوزاد به مدت یک تا دو روز در بیمارستان و نگهداری او در زیر یک نور آبی رنگ مخصوص انجام می شود. معمولاً در روز چهارم یا پنجم زندگی کبد نوزاد شما به اندازه ی کافی بالغ شده است تا بیلی رو بین اضافی را پردازش کند.

در این زمان دیگر نیازی به نوردرمانی نیست و زردی طی یک تا دو هفته ی آتی به تدریج محو خواهد شد. هدف اصلی نخستین ویزیت متخصص کودکان پاسخ به پرسش های شما است به یاد داشته باشید که سوال نپرسیدن کاری ابلهانه است. اگر از موضوعی درباره ی نوزادتان شک دارید بهتر است بپرسید تا این که سردرگم باقی بمانید. بهتر است پرسش هایتان را در دفترچه ای یادداشت کنید و آن را در ویزیت همراه خود بیاورید. احتمال جا گذاشتن این دفترچه مخصوص پرسش از پزشک نوزادتان بسیار کمتر از برگه ای است که به همین منظور به یخچال خانه تان چسبانده اید، به ویژه اگر دفترچه را در کیف مخصوص پوشک بچه نگاه دارید.

دومین معاینه دوره ای نوزاد در دو تا سه هفتگی او انجام می شود. تا این هنگام زردی ناپدید شده است و شیردهی بخوبی انجام می شود. هدف اصلی این ویزیت اطمینان از وزن گیری خوب نوزاد و پاسخ به پرسش های جدید شما است. همچنین ممکن است پزشک درباره ی واکسن های دو ماهگی نوزاد برایتان توضیح بدهد.

سومین معاینه دوره ای نوزاد در دو ماهگی او انجام می شود. باز هم اهداف ویزیت عبارتنداز پاسخ به پرسش هایشما اندازه گیری قد، وزن و دور سر، و اطمینان از سیر صعودی رشد و نمو نوزاد. در صورتی که مطابق برنامه ی ایمنی سازی عمل کنید نوزاد اولین مجموعه ی واکسن را دریافت خواهد کرد هر چند در صورت تولد در بیمارستان او واکسن هپاتیت B را قبلا دریافت کرده است.

خطر!

اگر نوزادتان بیش از ۱۰ درصد وزن تولدش را از دست بدهد ممکن است لازم شود برای نحوه ی شیردهی در جستجوی کمک برآیید. بهتر است که با یک مشاور شیردهی ملاقات کنید و بر روی اقداماتی که شیردهی را موثرتر و کارآمدتر می سازند کار کنید.

تا بهبود وزن گیری نوزاد در اغلب موارد لازم است هر دو تا سه روز او را به مطب ببرید تا وزنش اندازه گیری شود.

واکسیانسیون

صحبت درباره ی فواید و ضررهای واکسیانسیون در محدوده ی این مقاله  نمی گنجد. به طور خلاصه، اگر هیچ ایده ای درباره ی واکسیناسیون ندارید، ما استفاده از آنها را قویاً توصیه می کنیم و بر این باوریم که فواید آنها از خطراتشان بسیار بیشتر هستند (باید بدانید که بیشتر مهد کودک ها و دبستان ها پیش از ثبت نام کودک وضعیت ایمن سازی او را بررسی می کنند، اگرچه استثناهایی وجود دارند). این بدان معنا است که ما قویاً به حق انتخاب والدین بین گزینه های مراقبت پزشکی معتقدیم، از جمله ایمن سازی نسبی یا عدم ایمن سازی.

کودک تان در سه ماه اول زندگی دست کم سه بار توسط پزشک معاینه می شود : در روزهای سوم تا پنجم، هفته ی دوم تا سوم، و دو ماهگی. به علاوه ، در صورت وجود هرگونه نگرانی درباره ی سلامتش، ممکن است باز هم معاینه شود و قد و وزن او به طور منظم اندازه گیری شود.

پیشنهاد می کنیم پیش از ملاقات با پزشک، درباره ی واکسن ها مطالعه ی کاملی انجام دهید تا با دانش کافی با پزشک نوزادتان درباره این موضوع گفتگو کنید.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

شنوائی سنجی نوزاد

«غربالگری شنوایی» به معنای تأیید سلامت سیستم شنوایی نوزاد در بدو تولد و ردیابی مشکلات شنوایی در زمان مناسب جهت اقدام به موقع است. شیوع کاهش شنوایی متوسط و شدید یا فقدان شنوایی در نوزادان 1 تا 2 در هزار تولد زنده می‌باشد.کم شنوایی یکی از رایج‌ترین اختلالات بعد از تولد است و در حدود ۱ ‏الی ۲ درصد نوزادان دچار افت شنوایی هستند که باید قبل از یک ماهگی ‏وجود کم شنوایی در آنها تشخیص داده شده و تا قبل از ۳ ماهگی نوع و ‏میزان شدت کم شنوایی و تا ۶ ماهگی‎ ‎درمان‌های‎ ‎مداخله‌ای و توانبخشی ‏بر روی آنها انجام شود. (اخیراً توصیه می شود که سن طلایی برای دریافت ‏وسایل کمک شنوایی و توانبخشی تا ۲ ماهگی است)‏.

کودکانی که پیش از سن ۶ ماهگی مورد درمان قرار بگیرند، می‌توانند تا ‏زمان ورود به مهدکودک سایر مهارت‌ها را نیز به خوبی فراگرفته و از هم ‏سالان خود عقب نمانند. کودکانی که تا ۲ الی ۳ سالگی مورد درمان ‏قرار نگیرند، ممکن است با مشکلات شنوایی، گفتاری، شناختی و اجتماعی ‏روانی مواجه شوند‎

در سال‌های اول زندگی، شنوایی نقش مهمی در رشد اجتماعی، عاطفی و شناختی کودک دارد.

به‌طوری‌که حتی کم ‌شنوایی خفیف یا ملایم می‌تواند، رشد گفتار و زبان کودک را تحت تاثیر قرار دهد.

خوشبختانه در مواردی که کم ‌شنوایی تا سه ماهگی تشخیص داده می‌شود، می‌توان بر مشکلات شنوایی غلبه کرد.

انجام آزمون‌های شنوایی‌سنجی مانند تست OAE، تست ABR و ASSR در دوران نوزادی و تکرار آن به‌طور مرتب در سال‌های بعد خیلی مهم است.

 

چه زمانی بهتر است تست شنوایی‌سنجی نوزاد انجام شود؟

بیشتر نوزادانی که با کم شنوایی متولد می‌شوند، با تست غربالگری شنوایی نوزادان (OAE و AABR) در بدو تولد تشخیص داده می‌شوند. اما در برخی از موارد، کم ‌شنوایی به‌دلایل مختلفی مانند عفونت‌ها، ضربه و نویزهای خیلی بلند بعد از مدتی بروز می‌کند.

محققین معتقدند بین دوران نوزادی تا نوجوانی احتمال ابتلا به کم‌ شنوایی بیشتر است. بنابراین انجام تست شنوایی‌سنجی به‌طور مرتب در دوران نوزادی و کودکی مهم هست.

اکنون، غربالگری شنوایی برای تمامی نوزادان قبل از ترخیص از بیمارستان انجام می‌شود. طبق برنامه تشخیص و مداخله زود هنگام (EHDI)، کم ‌شنوایی دائمی کودک باید قبل از 3 ماهگی تشخیص داده شود و خدمات مداخله‌ای برای او تا قبل از 6 ماهگی انجام ‌شود.

اگر برای نوزاد شما به هر دلیلی تست غربالگری شنوایی انجام نشده است، توصیه می‌شود که این تست در سه هفته اول برای او انجام شود. اگر نتیجه آزمون غربالگری منفی (fail) بود، بدین معنی نیست که کودک شما حتما مبتلا به کم‌ شنوایی است. به ‌علت این‌که وجود جرم یا مایع در گوش ممکن است نتیجه تست را تحت تاثیر قرار دهد. در این موارد اغلب دوباره تست تکرار می‌شود تا تشخیص اولیه تایید شود.

چنانچه نتیجه غربالگری شنوایی کودک شما منفی بود، انجام مجدد تست در ظرف 3 ماه مهم هست، برای این‌که بتوانیم درمان را بلافاصله شروع کنیم. درمان کم شنوایی اگر قبل از 6 ماهگی شروع شود، می‌تواند خیلی موثر باشد.

برای کودکانی که به نظر می‌رسد شنوایی طبیعی دارند، بهتر است در 6 ماهگی و یک سالگی و هر زمانی که نگرانی در این مورد وجود داشت، ارزیابی شنوایی انجام شود.

اگر به ‌نظر می‌رسد که کودک شما مشکل شنوایی دارد، رشد گفتارش غیرطبیعی است یا گفتار کودک شما به سختی قابل‌فهم هست، حتما به پزشک مراجعه کنید.

 

شنوایی‌سنجی نوزادان و کودکان

برای ارزیابی شنوایی نوزادان و کودکان از چندین روش می‌توان استفاده کرد، که بستگی به سن کودک، میزان رشد و وضعیت سلامتی کودک دارد. در شنوایی‌سنجی (ادیومتری) رفتاری، شنوایی‌شناس با دقت واکنش و پاسخ کودک به صداهایی مانند گفتار کالیبره شده و تُن‌های خالص را بررسی می‌کند.

تُن خالص صدایی است که فرکانس مشخصی دارد، مانند یک نُت در کیبورد پیانو.

شنوایی‌شناس می‌‌داندکه نوزاد چند ماهه بوسیله حرکت چشم یا چرخش سر به صدا پاسخ می‌دهد.‌ کودک بزرگتر ممکن است در پاسخ به صدا یک قطعه اسباب‌بازی را جابجا کند و کودک کودکستانی ممکن است دستش را بالا ببرد.

کودکان می‌توانند، با فعالیت‌هایی مانند تشخیص تصویر یک کلمه یا تکرار آن کلمه به صدا‌های گفتاری پاسخ بدهند.

سایر آزمون‌ها برای ارزیابی شنوایی نوزادان و کودکان

اگر نوزاد یا کودک شما به علت سن کمی که دارد، نتواند در شنوایی‌سنجی رفتاری به صداها پاسخ دهد، یا به علت مشکلات رشدی یا پزشکی قادر به انجام این نوع تست شنوایی ‌نباشد، شنوایی‌شناس می‌تواند مشکلات شنوایی را با بررسی عملکرد گوش، عصب‌ها و مغز بررسی کند.

آزمون گسیل‌های صوتی گوش- تست OAE

در تست OAE بخشی از پاسخ گوش داخلی به صدا ارزیابی می‌شود. این تست بیشتر برای نوزادان و کودکانی انجام می‌شود که به دلیل سن کم ممکن است نتوانند به تست شنوایی‌ رفتاری پاسخ دهند.

بیمارستان‌ها و زایشگاه‌ها از تست OAE یا AABR برای غربالگری شنوایی نوزادان استفاده می‌کنند.

تست OAE چیست؟

هنگامی که قسمت کوچکی از حلزون با صدای کلیک تحریک می‌شود، گسیل‌های صوتی گوش منتشر می‌شوند. هنگامی که صدا حلزون را تحریک می‌کند، سلول‌های موئی خارجی به ارتعاش در می‌آیند. این ارتعاش صدایی تقریباً غیرقابل‌شنیدن تولید می‌کند که به گوش میانی باز می‌گردد.

تست OAE چگونه انجام می‌شود؟

فوم نرم یا پروب‌ (probe) پلاستیکی  کوچکی در گوش کودک شما قرار می‌گیرد. کودک شما از طریق فوم نرم یا پروب پلاستیکی صداهای آهسته را خواهد شنید. سپس دستگاه انعکاس‌های صوتی با شدت کم را که توسط گوش داخلی در پاسخ به صداهای آهسته منتشر می‌شود را ثبت می‌کند.

چگونه باید نوزاد خود را برای آزمون آماده کنم؟

کودک شما در طول این آزمایش لازم نیست بخوابد. بااین‌حال، برای این تست، کودک شما و هر کس که در اتاق است ، باید ساکت باشد.

تست OAE  چقدر طول می‌کشد؟

طی چند دقیقه این تست انجام می‌شود.

نتیجه تست OAE

پاسخ به‌صورت قبول (pass) یا رد (fail) است.

  • پاسخ قبول (pass) تست OAE یا وجود گسیل‌های صوتی مطابق با شنوایی طبیعی تا نزدیک به طبیعی است. بدین معنی که سلول‌های موئی خارجی عملکرد مطلوبی دارند.
  • پاسخ رد (fail) یا عدم وجود گسیل‌های صوتی ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل باشد. آن می‌تواند کم شنوایی، جرم در گوش، وجود مایع یا عفونت در گوش میانی یا گوش داخلی ناهنجار باشد. این پاسخ نشان می‌دهد که تست‌های بیشتری برای یافتن دلیل عدم وجود OAE و همچنین کم شنوایی احتمالی نیاز است.

اگر جواب تست غربالگری رد (fail) بود، تست معمولا دوباره انجام می‌شود. اگر نتیجه تست غربالگری دوباره رد (fail) بود، کودک برای ارزیابی کامل شنوایی به کلینیک شنوایی ارجاع داده می‌شود.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

تست غربالگری شنوایی‌سنجی

 

 در تمامی بیمارستان هایی که بخش زایمان دارند، توصیه می شود برنامه غربالگری شنوایی داشته باشند. سؤال کنجکاوانه والدین طریقه انجام غربالگری شنوایی نوزادان می باشد، چرا که نمی دانند چگونه ما می خواهیم بدون بررسی واکنش مستقیم نوزاد از سلامت سیستم شنوایی وی مطلع شویم.

غربالگری شنوایی معمولاً با انجام آزمون OAE (Oto Acoustic Emission) انجام می­شود. این غربالگری آزمون ساده­ای است که پیش از مرخص شدن نوزاد از بیمارستان و یا ‏زایشگاه، توسط متخصصین شنوایی‌سنج (ادیولوژیست) انجام می­گیرد و ‏هدف از انجام این تست، شناسایی نوزادانی است که شنوایی آنها نیاز به ‏ارزیابی بیشتری دارد‎.‎ اصولاً این تست باید روی تمام نوزادان پیش از ترخیص انجام ‌شود و در صورت عدم امکان به والدین توصیه می­شود که در اولین فرصت غربالگری نوزادشان را انجام دهند.

انواع آزمون های مورد استفاده در غربالگری

ارزیابی های غربالگری شنوایی غیر تهاجمی هستند و به راحتی در نوزادان انجام می شوند. دو نوع ارزیابی شنوایی برای غربالگری وجود دارد :
1- OAE یا گسیل های خود به خودی گوش: مرحله اول غربالگری شنوایی بدو تولد می باشد. با ارائه صدا نه تنها صدا به تحریک الکتریکی تبدیل شده وبه سمت درون سمت مغز ارسال می شود بلکه سلولهای مویی درون حلزون در پاسخ به صدای ارائه شده موجی را به سمت محیط بیرون ارسال می کنند که در صورت قرار دادن میکروفون با حساسیت بالا در کانال گوش خارجی می توان آن موج را ثبت نمود. به این موج  OAE یا گسیل های خود به خودی گوش می گویند. از این امواج در آزمونی به همین نام (تست OAE) برای تشخیص بعضی مشکلات شنیداری استفاده می شود. این تست امواج صوتی که در گوش داخلی تولید می شود و به کانال گوش خارجی پس فرستاده می شود را اندازه گیری می کند. حساسیت این تست به وجود مشکل شنوایی در گوش خارجی، میانی و حلزون گوش داخلی است و به مشکلات شنیداری در مسیر های بالاتر یعنی عصب و مسیر های مرکزی حساسیتی ندارد. برای قبولی در این آزمون باید سلول های مویی حلزون سالم باشند. در صورت وجود افت شنوایی تاثیر گذار بر سلولهای مویی حلزونی، هیچ پژواکی تولید نمی شود و یا پژواک ها بسیار ضعیف خواهند بود. علاوه بر  این، وجود هر نوع مشکلی که در روند انتقال صدا باز گوش خارجی به حلزون و از حلزون به گوش خارجی اختلال ایجاد کند منجر به رد شدن در تست OAE  می شود.تصویر زیر یک کودک در حال تست شدن با آزمون OAE را نشان می دهد.بنابراین، قبولی در تست OAE نشان دهنده عملکرد طبیعی سیستم حلزونی و گوش میانی است. در صورتی که رد شدن در این ارزیابی نشان دهنده اختلالاتی مانند عملکرد غیر طبیعی حلزون ، اختلال گوش میانی (ترشح یا اوتیت گوش میانی)، مسدود شدن کانال گوش ( سرومن ) و .... می باشد.
                              
2-نسخه غربالگری تست ABR یا پاسخ های ساقه مغز شنیداری: در صورتی که کودکی در  OAEرد شود تست بعدی ABR غربالگری خواهد بود. این تست نحوه پاسخ عصب به صدا را بررسی می کند. محرک صوتی از طریق هدفون به گوش نوزاد ارائه می شود. سه الکترود روی سر نوزاد گذاشته می شود که پاسخ عصب را ثبت و اندازه گیری می کنند. این آزمون سلامت کل مسیر شنوایی، شامل مسیر های بالاتر از حلزون تا مغز را بررسی می کند. این تست در تشحیص نوزادان کم شنوا از نوزادان هنجار بسیار سودمند است. در صورتی که کودک در این آزمون هم رد شود وارد مرحله تشخیصی شده و ABR تشخیصی برای وی انجام خواهد شد(4). نتیجه قبول در این آزمون به معنی عملکرد حلزونی و عصبی هنجار سیستم شنوایی می باشد در صورتی که نتیجه رد به معنی پاتولوژی و آسیب حلزون و عصب، مانند نوروپاتی شنوایی می باشد. تصویر زیر یک کودک در حال تست شدن با آزمون ABR را نشان می دهد.در واقع غربالگری شنوایی نوزادان یک برنامه دو مرحله ای است. اولین مرحله آن در اولین روزهای تولد و قبل از ترخیص از بیمارستان انجام شده و شامل تست OAE است. در کودکانی که در بخش مراقبت های ویژه هستند علاوه بر OAE،  ABR نیز باید انجام شود. مرحله دوم زمانی صورت می گیرد که کودک در مرحله اول رد می شود. زمان آن بین 2 تا 8 هفته پس از مرحله اول است و شامل ارزیابی مجدد OAE است.  در صورتی که نوزاد در OAE مجدد نیز رد شود  ABR غربالگری برای وی انجام می شود. در صورت رد در مرحله دوم غربالگری ، قبل از رسیدن به 3 ماهگی مشاوره شنوایی شناسی، پزشکی و ارزیابی های تشخیصی دیگر برای کودک انجام می شود. در نهایت قبل از سن 6 ماهگی مداخلات درمانی و توان بخشی برای کودک شروع می شود.
روش انجام این دو آزمون در جدول زیر آمده است.
 

OAE ABR غربالگری
1- قرار دادن یک پروب در کانال گوش و ارائه صوت از طریق پروب.
 
1- چسباندن الکترود های سطحی به سر نوزاد
2- انتقال صدا به سلول های مویی گوش داخلی از طریق گوش خارجی و میانی
 
2- ارائه محرک از طریق هدفون های روی گوش نوزاد
3- تولید پژواک توسط سلول های مویی خارجی
 
3- ثبت پاسخ حلزون، عصب و ساقه مغز توسط الکترود ها.
4- برگشت پژواک از گوش داخلی به کانال گوش خارجی و جمع آوری صدا توسط میکروفون کوچکی در پروب. 4- ثبت نتیجه رد یا قبولی
5- ثبت نتیجه رد یا قبول  

 

 در صورت رد شدن در غربالگری، باید پیگیری های تشخیصی بعدی توسط ادیولوژیست انجام شود زیرا داشتن حتی کم شنوایی ملایم نیز می تواند تاثیر قابل توجهی در تکامل زبانی و گفتاری کودک داشته باشد.
قبولی در آزمون های غربالگری،  لزوماَ به معنی شنوایی کاملاَ هنجار نوزاد نیست. برخی از کم شنوایی های ملایم در ارزیابی های غربالگری قابل کشف نیستند. هم چنین کودک در برخی مواقع دارای مشکل ارثی و پیشرونده ای  است که پس از دوره نوزادی بروز می نماید. در مقابل، رد شدن نوزاد در غربالگری نیز لزوماَ به معنی داشتن مشکل شنوایی نیست. در واقع اکثر کودکانی که در این ارزیابی رد می شوند دارای شنوایی طبیعی هستند و علت رد شدن آن ها می تواند وجود مایع دوران جنینی درون گوش و یا گریه و بی قراری به هنگام ارزیابی باشد. در هر صورت برای اطمینان، بسیار مهم است که ارزیابی های بعدی نیز انجام شود که شامل ارزیابی های جامع تر و مداخله پزشکی است. این ارزیابی مجدد باید قبل از 3 ماهگی انجام شود. ارزیابی های مجدد، تعیین کننده وجود یا عدم وجود کم شنوایی نوزاد هستند. علاوه بر این آزمونها، آگاهی از روند رشد طبیعی مهارت های شنیداری و گفتاری به خانواده در تشخیص وجود یا عدم وجود مشکل کمک می کند که در مطلب مجزایی به آن پرداخته می شود.

منبعhttps://gahvarak.com/blog/374-tst-ghrbalgry-shnvayysnjy.html

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

علل کاهش شنوایی حسی- عصبی در کودکان

. مصرف داروهایی که موجب سمیت شنوایی می‌گردند.‏

2.‏ مننژیت (عفونت پرده‌های مغزی)‏

3.‏ زردی بالا (عدد زردی بالای 20)‏

4.‏ تعویض خون

5.‏ برخی عفونت‌های مادرزادی مانند سرخجه

6.‏ خفگی در حین زایمان

7.‏ تومورها و درمان‌های مربوطه

8.‏ نمره آپگار پایین (که چندین عامل سلامتی را در یک و پنج دقیقه ‏بعد از تولد مورد بررسی قرار می­دهد).‏

9.‏ بعضی از اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون

10.‏ وزن زیر 1500 گرم در بدو تولد

11.‏ بد شکلی‌های سر و صورت و وجود زائده درگوش، فرورفتگی ‏در اطراف گوش، انسداد کانال گوش، وجود سوراخ‌هایی دراطراف ‏گوش و...‏

12.‏ بستری شدن بیش از 48 ساعت در بخش مراقبت‌های ویژه ‏نوزادان

13.‏ سابقه ضربه به سر که منجر به بستری شدن شیرخوار گردد.

14.‏ نوزاد حاصل از ازدواج فامیلی

 

کم شنوایی های بدو تولد می تواند مادرزادی و ارثی و یا اکتسابی باشند. این اعتقاد وجود دارد که علت نیمی از کم شنوایی های مادرزادی عوامل محیطی و ژنتیک می باشد. دلایل غیر ژنتیکی کم شنوایی مادرزادی به چند گروه تقسیم می شوند که شامل عوامل قبل از تولد ، حین تولد، پس از تولد و دلایل ناشناخته می باشند.

از عوامل قبل از تولد می توان به عفونت های مادرزادی اشاره کرد. به طوری که گفته می شود سیتومگالوویروس شایع ترین علت کم شنوایی غیرژنتیکی می باشد و نوع کم شنوایی آن عمیق و دوطرفه و پیشرونده است. هم چنین دیگر عفونت های خانواده TORCH شامل توکسوپلاسموزیس، سیفلیس، سرخک، و هرپس منجر به کم شنوایی مادرزادی می شوند .این عفونت های ویروسی طی دوران بارداری از مادر به جنین منتقل شده و باعث ایجاد کم شنوایی در نوزاد می شود.

عوامل حین تولد شامل وزن کم هنگام تولد، نارسایی تنفسی در بدو تولد، نارس بودن، نمره آپگار پایین و بیلی روبین بالا می باشد.

یکی از عوامل مهم کم شنوایی پس از تولد استفاده از داروهای آمینوگلیکوزید می باشد. آمینوگلیکوزید ها به طور معمول به عنوان آنتی بیوتیک برای نوزادانی که در بخش مراقبت های ویژه هستند استفاده می شود که به سیستم های شنوایی و تعادلی آسیب می زند. این داروها با مرگ سلول های مویی منجر به کم شنوایی غیرقابل برگشت می شوند.

عوامل محیطی نیز نقش مهمی در ایجاد کم شنوایی مادرزادی دارند. به عنوان مثال وجود نویز بالا در بخش مراقبت های ویژه نوزادان منجر به ایجاد کم شنوایی می شود. گزارش ها نشان می دهند که میزان بروز کم شنوایی متوسط تا شدید دوطرفه (بیشتر از 40 دسی بل) در نوزادانی که در بخش عادی نوزادان هستند به میزان 3-1 در هر 1000 نوزاد است در صورتی که این میزان برای نوزادانی که در بخش مراقبت های ویژه هستند به 4-2 در هر 100 نوزاد می رسد. انجام ABR غربالگری برای کودکانی که بیش از 5 روز در بخش مراقبت های ویژه بستری هستند ضروری است.



 در جدول زیر مهم ترین دلایل بروز کم شنوایی مادرزادی آورده شده است.
 
 

عوامل خطر ایجاد کم شنوایی مادرزادی
1- سابقه خانوادگی کم شنوایی
2- عفونت های مادرزادی
3- ناهنجاری های سر و صورت
4- وزن کمتر از 1500 گرم هنگام تولد
5- بیلی روبین بالا در سرم خون که نیاز به تعویض خون داشته باشد.
6- داروهای اتوتوکسیک ( آمینوگلیکوزید ها در دفعات متعدد یا به همراه داروهای ادرار آور)
7- مننژیت باکتریال
8- نمره آپگار پایین
9- تهویه و اکسیژن رسانی مکانیکی برای بیشتر از 5 روز
10- سندروم هایی که با کم شنوایی مادرزادی همراه هستند شامل سندروم های آشر، پندرد، جرول و لانگ نیلسن، نقص بیوتینیداز، رفسام، آلپورت، واردنبرگ، چارج، نوروفیبروماتوزیس و استئوپروزیس.

 

 
علاوه بر این موارد، علت کم شنوایی می تواند ارثی یا در نتیجه جهش در یک ژن طی تکامل جنینی باشد.

حدود 50 درصد از نوزادان دارای کم شنوایی هیچ کدام از عوامل خطر ایجاد کم شنوایی را ندارند. بنابراین غربالگری شنوایی باید برای تمامی نوزادان متولد شده انجام شود.

کم شنوایی در نوزادان به 3 نوع تقسیم می شود. حسی عصبی، انتقالی و آمیخته. کم شنوایی انتقالی زمانی رخ می دهد که در مسیر انتقال صدا از محیط پیرامون به قسمت داخلی گوش، مانعی ایجاد شود. کم شنوایی حسی عصبی مربوط به مشکلات گوش داخلی و عصب تا مغز می باشد .

شایع ترین علت کم شنوایی انتقالی در کودکان که منجر به رد شدن در غربالگری می شود وجود مایع در گوش میانی یا کانال گوش است.  به هنگام تولد کودک، حرکت در کانال زایمان منجر به خروج این مایع از گوش میانی می شود. در صورتی که این اتفاق به خوبی صوت نگیرد مایع از گوش خارج نشده و منجر به رد شدن در آزمون غربالگری شنوایی می شود. این مشکل پس از مدت کوتاهی برطرف می شود. دومین علت مشکل انتقالی که منجر به رد شدن در آزمون غرباگری می شود بدشکلی کانال گوش است که به آن آترزی مادرزادی گوش می گویند.  نوع دیگر از مشکلات انتقالی میکروشیا نام دارد که به معنی کوچک بودن لاله گوش و گوش خارجی می باشد. میکروشیا در صورت همراهی با آترزی باعث رد در غربالگری شنوایی می شود. عدم تکامل گوش از انتقال موثر صدا جلوگیری کرده و باعث کم شنوایی انتقالی و رد در غربالگری می شود. از علل دیگر می توان بی حرکت شدن استخوانچه های گوش میانی را نام برد.

کم شنوایی حسی عصبی نیز می تواند منجر به رد شدن در غربالگری شود. کم شنوایی حسی عصبی در بدو تولد می تواند در اثر علل عفونی مانند سیتومگالوویروس، ویروس هرپس سیمپلکس، مننژیت یا سیفلیس مادرزادی باشد. هم چنین علت آن می تواند بدشکلی مادرزادی سیستم تعادلی یا شنوایی باشد. یکی دیگر از علل آن اختلال در تکامل عصب شنوایی است که به آن نوروپاتی شنوایی گفته می شود. اختلال در جریان خون به سمت عصب یا حلزون منجر به کم شنوایی حسی عصبی و رد شدن در آزمون غربالگری می شود. نارس بودن و زردی نیز از علل شایع آن به حساب می آیند. اکثر کم شنوایی های بدو تولد از نوع حسی عصبی هستند.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

شیوع ناشنوایی مادرزادی

 

ناشنوایی یکی از شایع‌ترین آنومالی‌های بدو تولد است و به طور تقریبی ‏بین 2-4 نوزاد از هر هزار تولد اتفاق می‌افتد.‏
توجه:‏
 پیش از آن‌که برنامه جامع جهانی غربالگری شنوایی اجرا شود، تست‌های ‏شنوایی تنها در نوزادانی انجام می‌شد که فاکتورهای خطر را داشتند، امّا ‏مشخص شد حدود نیمی از موارد کری در نوزادانی اتفاق می‌افتد که هیچ ‏ریسک فاکتوری ندارند. ‏
نکته مهم:‏
 شناسایی هر چه سریعتر نقص‌های شنوایی از آسیب‌های روانی- ‏اجتماعی، گفتاری و یادگیری پیشگیری می‌کند.‏

تست‌های مورد استفاده در غربالگری شنوایی نوزادان

  • تست‎ OAE ‎:

تست گسیل صوتی گوش‎ – Otoacoustic Emission(OAE)، ‏پاسخ‌های آکوستیکی تولید شده توسط گوش داخلی (حلزون شنوایی) در ‏واکنش به محرک­های صوتی را اندازه‌گیری می­کند. تست OAE ‎ با قرار ‏دادن یک پروب کوچک که شامل؛ یک میکروفون و یک بلندگوی کوچک ‏است، در مجرای گوش خارجی انجام می‌گیرد. این‎ ‎تست‎ ‎زمانی انجام می‌‏شود که نوزاد در حالت خواب باشد. محرک‌های صوتی از طریق ‏بلندگو موجود در پروب به درون گوش ارسال می‌شود. زمانی که این ‏محرک‌ها، به اندام حلزونی شکل‎ ((Cochlea) ‎گوش داخلی می­رسند، سبب ‏ارتعاش سلولهای مویی خارجی می‌شوند که این به نوبه خود سبب تولید ‏صدای بسیار ضعیفی می‌شود که برگشت این صدا به گوش خارجی، ‏توسط میکروفون دستگاه‎ OAE ‎ثبت می‌شود. متخصصین شنوایی‌سنج ‏می‌تواند صداها را تشخیص داده و آن‌ها را مورد بررسی قرار دهد. اگر ‏صدایی ضبط شده باشد، می‌توان نتیجه گرفت که نوزاد تست را پشت سر ‏گذاشته است. مدت زمان انجام این تست بین ۵ تا ۸ دقیقه متغیر است

  • تست‎ ABR ‎

به منظور پردازش صدا، پالس­های الکتریکی از طریق عصب، از گوش داخلی ‏به ساقه مغز (قسمت تحتانی مغز) ارسال می­شود. تست‎ ABR – ‎Auditory Brainstem Response ‎‏ پاسخ ساقه مغز را به صدا ارزیابی ‏کرده و یکپارچگی‎ ‎سیستم شنوایی‎ ‎از گوش تا ساقه مغز را مورد بررسی ‏قرار می­دهد. برای‎ ‎انجام تست‎ ABR، چهار الی پنج الکترود بر روی سر ‏نوزاد قرار می­گیرد و سپس از طریق پروب کوچکی که در مجرای گوش ‏نوزاد قرار داده می­شود، محرک­های مختلف صوتی به داخل گوش ارسال ‏می­شود. این محرک­ها باعث تحریک عصب شنوایی شده و پالس­های ‏الکتریکی از طریق عصب به مغز منتقل می­کند. فعالیت­های الکتریکی ‏تولید شده توسط عصب، از طریق الکترودهایی که به سر نوزاد متصل است، ‏ثبت شده و بصورت شکل موج، در کامپیوتر به نمایش در می­آید. ‏متخصص شنوایی‌سنج می­تواند محرک­های صوتی مختلف (تن خالص، ‏کلیک و …) را در شدت­های متفاوت ایجاد کرده و از این طریق ضعیف­ترین شدت صوتی که نوزاد قادر به شنیدن آن است را تعیین کند‎.‎

در غربالگری شنوایی نوزادان، فقط از یک نوع محرک صوتی برای انجام ‏تست‎ ABR ‎ استفاده می­شود که به آن «کلیک» گفته می­شود. کلیک ‏متشکل از چندین صدای مختلف (طیف فرکانسی گسترده) است که می­‏تواند بصورت یکجا اطلاعات بیشتری را در ارتباط با سیستم شنوایی در ‏اختیار‎ ‎شنوایی‌سنج قرار دهد. محرک صوتی کلیک، عموماً در شدت ‏صوتی بالا و پایین تولید می­شود. اگر شکل موج مناسبی ثبت شود، نوزاد ‏تست را با موفقیت سپری کرده است. برای انجام این تست‎ ‎نیز نوزاد‎ ‎باید ‏در حالت خواب باشد. انجام تست ABR ‎ نسبت به تست‎ OAE ‎ زمان‌بر بوده ‏و در حدود ۱۵ دقیقه به طول می­انجامد

 

اختلالات شنوایی از شایع ترین بیماری های حسی عصبی در انسان به حساب می آیند . 371 میلیون نفر در سراسر دنیا از اختلالات شنوایی رنج می برند.
تقریبا بیشتر از 50 درصد اختلالات شنوایی در نتیجه یک اختلال ژنتیکی ایجاد می شوند .(Hereditary Hearing Impairment (HHI)). ولی 40 تا 50 درصد از عوامل ایجاد کننده، اکتسابی هستند ، در اثر تولد زود تر از موقع، کمبود اکسیژن زمان تولد ، آلودگی های عفونی قبل و بعد از تولد ، دارو های که روی شنوایی و تعادل اثر می گذارند ایجاد می شوند.
میزان شیوع کم شنوایی حسی-عصبی دو طرفه شدید تا عمیق در جمعیت نوزادان در بخش مراقبت عادی ،1-4  درهر 1000 تولد زنده برآورد شده در حالی که این میزان در نوزادان بخش مراقبت ویژه 2/5 تا 4/6 در هر یکصد تولد برآورد گردیده است . (بررسی انجام شده طی غربالگری کم شنوایی نوزادان در ایران ). میزان ناشنوایی مختلط  (> 35dB) 1/4  تا 3 در 1000 در امریکا و 1/4 تا 2/1 در اروپا تخمین زده می شود .
 ناشنوایی به طور کلی به دو دسته تقسیم می شود :
ناشنوایی سندرومیک که همراه با سایر اختلالات دیده می شود تا به امروز بیش از 400 سندروم همراه با اختلال شنوایی شناسایی شده اند  و نوع غیر سندرومیک که تنها مشکل ایجاد شده برای فرد اختلالات شنوایی می باشد . 80 درصد از اختلالات شنوایی ارثی از نوع غیر سندرومیک می باشد .
اختلال شنوایی براساس نوع به چهار مدل تقسیم می شود:

  1. اختلال شنوایی القایی (Conductive)  که به دلیل اختلال در گوش خارجی و یا گوش میانی ایجاد می شود
  2. اختلال شنوایی حسی عصبی (Sensorineural) که به دلیل آسیب در گوش داخلی و یا اعصاب ایجاد می گردد.
  3. اختلال شنوایی مختلط (Mixed) که ترکیبی از دو فرم بالاست
  4. اختلال شنوایی مرکزی که به دلیل آسیب در عصب هشت و ساقه و قشر شنوایی مغز ایجاد شده است.

یکی دیگر از روشهای تقسیم بندی ناشنوایی ، تقسیم آن بر اساس زمان بروز می باشد که در این صورت به دو گروه تقسیم می شوند .
Prelingual (پیش زبانی) که ناشنوایی از زمان تولد وجود دارد و postlingual  که بعد از تولد در اثر عوامل مختلف ایجاد می شود .
اختلال شنوایی را بر اساس الگوی توارث به 4 گروه تقسیم می شود .
اتوزومال غالب و اتوزومال مغلوب و وابسته بهx  و میتوکندریایی . (شکل1)اتوزومال مغلوب سهمی حدود 80 درصد را در این بین به خودش اختصاص داده است.
 

شکل 1: تقسیم بندی اختلالات شنوایی

اختلالات شنوایی بر اساس میزان دریافت امواج صوتی نیز می توان تقسیم بندی کرد :
1 -  mild (26-40 dB)
2 - Moderate  (41-55 dB)
3 - Moderately severe (56-70 dB)
4 - Severe (71-90 dB)
5 – Profound (90 dB)

علل ایجاد اختلال شنوایی

1-علل اکتسابی اختلال شنوایی
از دست دادن شنوایی در کودکان به طور معمول ناشی از عفونتهای زایمان از ارگانیسمهای TORCH (یعنی توکسوپلاسموز، سرخجه، سیتومگالوویروس و هرپس) و یا عفونتهای پس از زایمان، به ویژه مننژیت باکتریایی ناشی می شود.
تشخیص از دست دادن شنوایی وابسته به CMV می تواند دشوار باشد، باید در طول 21 روز از زمان تولد انجام شود.  اغلب می تواند ناشناخته باقی بماند  اصولا همراه با از دست دادن شنوایی حسی عصبی نامتقارن و یا یکطرفه باشد.
با این حال، در کشورهای توسعه یافته، شایع ترین علل محیطی غیر ژنتیکی کاهش شنوایی مادرزادی، عفونت سیتومگالوویروس مادرزادی (cCMV) است. شیوع کلی آن در حدود 0.64٪ است. 10٪ از CMV همراه با علامت است که با یافته های شامل نقص عصبی (مرگ، تشنج، فلج مغزی)، نارسایی کبدی و بثورات خاص مشخص می شود. از دست دادن شنوایی حدود 50٪ افراد مبتلا به cCMV علامت دار را تحت تاثیر قرار می دهد. 90٪ باقی مانده از افراد با cCMV "بدون علامت" در نظر گرفته می شوند؛ از این موارد تا 15٪ کاهش شنوایی یک طرفه یا دو طرفه را ایجاد می کند. بنابراین، اکثر افراد مبتلا به کم شنوایی به علت cCMV به عنوان "بدون علامت" طبقه بندی می شوند.
 
افت شنوایی در بزرگسالان، اغلب به عوامل محیطی مربوط می شود، به احتمال زیاد، منعکس کننده تعاملات محیط و ژنتیک است که شایع ترین آنها از پیرگوشی و از بین رفتن شنوایی ناشی از سر و صدا است. اگرچه هر دو نوع آسیب شنوایی منعکس کننده تاثیر متقابل ژنها و محیط می باشند، اما تاکنون انواع مختلفی از ژن ها با این صفات شناسایی شده اند.

2- علل ژنتیک
شناسایی جایگاه های ژنی و ژنها در گیر در ایجاد اختلالات شنوایی از ابتدای دهه 90 آغاز شد . در دهه گذشته پیشرفت های چشمگیری در مورد نقشه کشی و شناسایی ژنهای درگیر در اختلالات شنوایی در جمعیت های مختلف در سراسر دنیا صورت گرفته است. اختلال شنوایی بیماری هتروژنی می باشد و ژنهای بسیاری در ایجاد آن درگیر هستند  تا به امروز بیش از6000تغییر بیماری زا در بیش از 100  ژن (http://www.hereditaryhearingloss.org ) ایجاد کننده اختلالات شنوایی شناسایی شده اند
جایگاه های ژنی اختلال شنوایی غیرسندرومی با DFN مشخص می شوند و حرف B که نشان دهنده وراثت مغلوب است و حرف Aبرای وراثت غالب و X در وراثت وابسته به جنس و یک عدد که نشان دهنده شماره ژنی هست که برای آن ناحیه پیدا شده است.
شایعترین علت افت شنوایی شدید تا عمیق با وراثت اتوزوم مغلوب در اکثر جمعیتها، جهش ژن GJB2 است. تاثیر ژن در میزان ایجاد اختلال شنوایی با نژاد و قومیت ارتباط دارد شایع ترین علت کم شنوایی اتوزومال خفیف تا متوسط، جهش STRC است. البته این با توجه به نژادهای مختلف متفاوت است.

مراحل ارزیابی اختلال شنوایی

سابقه خانوادگی.: رسم سابقه خانوادگی تا سه نسل با توجه به خویشاوندان دیگر که دارای افت شنوایی هستند. مستند سازی یافته های مربوطه در بستگان می تواند از طریق بررسی مستقیم این افراد یا از طریق بررسی پرونده های پزشکی ، از جمله ادیوگرام، معاینات اتولوژیک و آزمایش ژنتیک مولکولی انجام شود.

معاینه بالینی.: تمام افراد مبتلا به کم شنوایی علل ناشناخته باید برای ویژگی های مرتبط با ناشنوایی سندرومی مورد بررسی قرار گیرند

شنوایی سنجی: وضعیت شنوایی را در هر سن تعیین می کند. افراد مبتلا به کم شنوائی پیشرونده باید برای سندرم آلپورت، سندرم Pendred و سندرم Stickler مورد ارزیابی قرار گیرند.

مشاوره ژنتیک:، فرایند ارائه اطلاعات مربوط به اختلال شنوایی، وراثت آن، و پیامدهای اختلالات ژنتیکی به افراد و خانواده ها است تا آنها بتوانند تصمیمات پزشکی و شخصی را به صورت آگاهانه بگیرند. بعلاوه به بررسی ارزیابی خطر ژنتیکی و استفاده از سابقه خانوادگی و آزمایش ژنتیک برای تشریح وضعیت ژنتیکی اعضای خانواده می پردازد.

تست های ژنتیک مولکولی: در سالهای گذشته این مرحله به صورت تست های تک ژنی انجام می شد درحالیکه در حال حاضر پنل های تشخیصی شامل ژنهای متعدد قابل استفاده وجود دارند.

CT یا MRI استخوان تمپورال: برای تشخیص ناهنجاری های گوش داخلی مخصوصا در افراد با افت شنوایی پیشرونده مفید است

تست جانبی: آزمایش های بیشتری از جمله ارزیابی قلب، کلیوی یا چشم پزشکی البته نیازی به انجام برای همه افراد نیست، مگر اینکه در مورد یافته های بالینی وجود داشته باشد یا نتایج آزمایش های ژنتیکی موجب نگرانی در مورد دخالت سیستم های دیگر بدن شود.

بهترین زمان برای آزمایشات ژنتیک :
زمان مناسب برای مشاوره ژنتیکی و بحث در دسترس بودن آزمایش قبل از اقدام به بارداری است.و در مورد افرادی که دارای اختلال شنوایی در افراد خانواده هستند بهتر است مراحل و ازمایشات ژنتیک ابتدا برروی فرد مبتلا انجام پذیرد. در مورد ازدواج افراد ناشنوا باید مشاوره و ازمایشات ژنتیک قبل از ازدواج انجام گیرد.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

موارد خفیف: بستری و قرار گرفتن در زیر نور مخصوص (فتوتراپی)

موارد شدید: تعویض خون

هر قدر درمان زردی زودتر آغاز شود، احتماًل نیاز به تعویض خون کمتر خواهد بود. در فتوتراپی نور معمولی با طول موج مخصوص (­420 تا 470 نانومتر­) به پوست نوزاد تابانده می­ شود. به واسطه واکنش فتوشیمیایی بیلیروبین تغییر حالت داده و قابلیت حل شدن و دفع از طریق ادرار را پیدا می­کند. لازم به ذکر است که استفاده از لامپ­ های مهتابی معمولی تأثیر اندکی در درمان زردی نوزاد دارند و موجب تأخیر در شروع درمان و افزایش احتماًل نیاز به تعویض خون خواهند شد. تعیین حد شروع فتوتراپی از روی منحنی بر اساس سن نوزاد، سطح بیلیروبین و شرایط نوزاد و تنها توسط پزشک متخصص اطفال تعیین می­ گردد.

  • درمان­ های سنتی زردی نوزاد

از معروف­ترین داروهای سنتی که برای رفع زردی به مادران پیشنهاد می‌گردد شیرخشت و ترنجبین است که:

  • این درمان­ها معمولاً تأثیر چندانی در درمان زردی نوزادی ندارند.
  • این مواد باعث افزایش دفع مدفوع در نوزاد می­گردند که باعث دفع بیشتر بیلیروبین از این طریق می­شود. با این وجود میزان و کیفیت دفع بیلیروبین از این طریق مشخص نمی­باشد و با توجه به ایجاد اسهال در نوزادان و عوارض دیگر از جمله عفونت و حساسیت، مصرف این داروها در دوره نوزادی توصیه نمی­شود.

از بکار بردن پیشنهاد اطرافیان در مورد مصرف سایر داروهای گیاهی، حجامت و یا نور مهتابی و نظایر آن خودداری کنید. چرا که بکار بردن این روش­ها به قیمت به خطر افتادن سلامت نوزاد و تأخیر در شروع درمان تمام می‌شود.

 

نحوه تشخیص زردی نوزادان

زردی در نوزادان از همان روزهای اولیه تولد آغاز می‌شود؛ علائم آن معمولا با زردی پوست و گاهی چشم‌ها بروز می‌کند، زردی ابتدا تنها صورت را در بر می‌گیرد اما رفته‌رفته قفسه سینه، ناحیه شکم، پاها و کف پا و اندامهای تحتانی را نیز درگیر می‌کند؛ زردی در نوزادان گاهی باعث خستگی مفرط و سوءتغذیه می‌شود، نوزادانی که در 24 ساعت اول پس از تولد دچار این علائم می‌شوند، باید حتماً تحت آزمایش میزان بیلی‌روبین قرار گیرند البته برای احتیاط بهتر است طی 5 روز اول تولد، کودک تحت بررسی قرار گیرد تا از عدم‌ابتلا به زردی در او مطمئن شوید.

نوزاد را به‌خاطر زردی از شیر مادر محروم نکنید

زردی در برخی نوزادان ممکن است بر اثر استفاده از شیر مادر باشد؛ 2 گروه از نوزادان هستند که با خوردن شیر مادر به زردی مبتلا می‌شوند، گروه اول بیشتر نوزادان مادرانی هستند که به‌طریق سزارین وضع حمل کرده‌اند و زردی به‌دلیل کم بودن شیر مادر و در روزهای اولیه تولد ایجاد می‌شود که در این حالت چنانچه تغذیه با شیر مادر استمرار داشته باشد، رفته‌رفته شیر مادر بیشتر و کمبود کالری نوزاد جبران می‌شود همچنین حرکات روده او بهتر شده و زردی از بین می‌رود.

در نوع دوم، زردی نوزاد معمولاً از هفته دوم تولد آغاز می‌شود و علت آن می‌تواند موادی باشد که در شیر وجود داشته و باعث غیرفعال کردن آنزیمهای کبدی و روده‌ای نوزاد می‌شود که این موضوع مواد صفراوی را بازجذب می‌کند، در واقع این مشکل به‌خاطر رشد ناکافی روده و کبد نوزاد رخ می‌دهد.

در این مورد هم پزشکان توصیه می‌کنند که تغذیه نوزاد با شیر مادر را ادامه دهید و چنانچه به‌علت شدت زردی، نیاز به تعویض خون نوزاد باشد، پزشک توصیه می‌کند که حداکثر 48 ساعت شیر مادر را قطع و از شیرخشک یا شیر دوشیده‌شده برای تغذیه کودک استفاده کنید البته پس از رفع زردی، مجدداً باید تغذیه با شیر مادر را از سر گرفت.

تأثیر لامپ مهتابی سفید بر زردی

به‌نوشته احیای سلامت، از سالها پیش شنیده‌ایم که اگر کودکی دچار زردی شد، با قرار دادن او زیر نور لامپ‌های فلورسنت می‌توان او را درمان کرد؛ درست است که نوردرمانی یکی از راه‌های درمانی زردی در نوزادان محسوب می‌شود اما استفاده از نور مهتابی هیچ پایه و اساس علمی نداشته و تأثیر چندانی در درمان زردی ندارد بلکه نور فلورسنتی که به‌عنوان درمان این بیماری استفاده می‌شود، طول موج‌های خاصی دارد که لامپ‌های مهتابی این طول موج و قدرت درمانی را ندارند؛ استفاده از نور خورشید هم به‌دلیل سوزاندن پوست لطیف نوزاد توصیه نمی‌شود.

 

روشهای درمان سنتی زردی نوزاد

درمانهای سنتی همیشه از زمان‌های قدیم مورد توجه مردم کشورمان بوده است؛ «شیرخشت» یکی از همان موادی است که حرفهای ضدونقیضی درباره استفاده و عدم‌استفاده آن در درمان زردی می‌شنویم.

شیرخشت نوعی ماده گیاهی است که در قدیم برای درمان زردی مورد استفاده قرار می‌گرفت اما در حال حاضر بسیاری از پزشکان اعتقادی به استفاده از شیرخشت و داروهایی نظیر آن ندارند اما تحقیقات نشان داده که مصرف قطره خوراکی شیرخشت همراه نوردرمانی تأثیر بسیار زیادی در بهبود نوزادان مبتلا به زردی دارد به‌طوری که سرعت بهبود را به‌نحو چشمگیری افزایش می‌دهد.

این ماده با داشتن قندهایی چون مانیتول یکی از درمانهای مهم برای زردی به شمار می‌رود که چنانچه به‌روش بهداشتی مورد استفاده قرار گیرد، بسیار مؤثر خواهد بود و امروز جنبه درمانی آن هم به‌صورت علمی به اثبات رسیده است.

علاوه بر شیرخشت، روشهای سنتی دیگری هم وجود دارد که به‌تجربه و از لحاظ علمی به اثبات رسیده‌اند؛ «آرد جو» از جمله موادی است که می‌تواند در درمان زردی مؤثر واقع شود به ا‌ین صورت که آرد جوی نرم و الک‌شده را روی بدن نوزاد به‌جز روی صورت و دور ناف می‌پاشند؛ این روش همراه نوردرمانی تأثیر و سرعت درمانی بیشتری خواهد داشت.

شستن بدن نوزاد با عرق کاسنی همراه آب ولرم نیز در درمان زردی مؤثر است همچنین می‌توانید ترنجبین و آب را مخلوط کرده و پارچه‌ای را در آب خیس کرده و به پشت گوش و پیشانی نوزاد بمالید.

راهکار دیگر «حجامت» است به‌طوری که پشت گوش نوزاد خراش کوچکی ایجاد می‌کنید تا چند قطره خون از آن جاری شود؛ این درمانهای جایگزینی ساده کنار درمانهای طبی می‌توانند در درمان زردی نوزادان مؤثر باشند البته به‌شرطی که به‌صورت کاملا بهداشتی انجام گیرند.

معمولاً زردی بیماری جدی‌ای محسوب نمی‌شود و طی یک تا 2 هفته بهبود می‌یابد اما چنانچه میزان بیلی‌روبین بالاتر از حد بوده و بدون درمان باقی بماند، بیلی‌روبین وارد مغز شده و باعث وارد آمدن آسیبهای جدی به مغز می‌شود؛ بررسی و درمانهای اولیه و زودهنگام زردی نوزادان می‌تواند از بروز این عوارض جدی جلوگیری کند.

از عوارض درمان نشدن زردی می‌توان به فلج مغزی، عقب‌ماندگی ذهنی، حملات صرعی، اشکال در تعادل حرکتی، ناهنجاریهای دندانی و ناشنوایی اشاره کرد که دیگر قابل درمان نیستند؛ پس با مشاهده نخستین نشانه‌های زردی در کودکتان بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

چرا زرد می‌شود؟
زردی از تخریب بخشی از گلبول‌های قرمز در نوزاد به‌وجود می‌آید و ضایعات باقیمانده از گلبول‌های قرمز به بیلی‌روبین که عامل ایجاد کننده زردی در نوزاد به‌شمار می‌رود، تبدیل می‌شود. زردی به دو شکل در نوزاد مشاهده می‌شود:
 
زردی محلول در آب: در این نوع زردی همان‌طورکه از نامش پیداست، بیلی‌روبین محلول در آب است و چون محلول است، کبد آن را از طریق ادرار کردن دفع می‌کند.
 
زردی غیرمحلول در آب: در نوع دوم زردی، بیلی‌روبین محلول در آب نیست و از راه ادرار کردن دفع نمی‌شود و در بدن باقی می‌ماند، در صورتی‌که درمان آغاز نشود و میزان بیلی‌روبین بیش از حد شود، در مغز نوزاد رسوب کرده و عقب‌ماندگی ذهنی نوزاد را همراه دارد.
 
به دستش نگاه کنیم یا چشمش؟
زردی اولین اثرش را روی چشم‌ها می‌گذارد و سفیدی چشم‌ها به‌زردی می‌گراید. پس از چشم‌ها روی گونه‌ها، سپس صورت خودش را نشان می‌دهد. با بالا رفتن درجه بیلی‌روبین در بدن، زردی در سینه، پشت و شکم نوزاد بروز می‌کند. پس از آن انتظار این است که دست‌ها و پاها درگیر زردی شوند. اما چون میزان گردش خون در این قسمت‌ها کمتر است، احتمال بروز زردی در آنها هم کمتر است.
 
خودتان می‌توانید تشخیص دهید؟
زردی را می‌توان از روی چشم تشخیص داد. اما تشخیص چشمی قابل اعتماد نیست و بهترین راه تشخیص زردی آزمایش خون و اندازه‌گیری میزان بیلی‌روبین نوزاد است.
 
همه نوزادان زرد می‌شوند؟
تقریبا بچه‌ای نیست که با زردی به‌دنیا بیاید. چون تا زمان تولد نوزاد جفت کار کبد را انجام می‌دهد و زردی را دفع می‌کند. بیشتر بچه‌ها یکی، دو روز پس از تولد زردی خود را نشان می‌دهند. پس از سه، چهار روز میزان زردی بالا می‌رود و در روز هفتم یا هشتم تولد درجه زردی به اوج خود می‌رسد.
 
دخترها بیشتر در خطرند یا پسرها؟
به جز در مواردی چون بیماری فاویسم که در پسران بیش از دختران است و با زردی همراه بوده و سبب لیز شدن گلبول‌های قرمز می‌شود، دختر و پسر از نظر میزان ابتلا به زردی و خطر احتمالی هیچ تفاوتی با هم ندارند. همان‌طور که گفته شد نارسی، وزن کم بچه و مشکلات تنفسی نوزاد در بروز زردی نقش دارند.
 
چه زمانی زردی خطرناک است؟
حد خطرناک بودن زردی در نوزاد بستگی به سن، وزن، نارس یا به‌موقع دنیا آمدن او دارد. به‌طور مثال اگر نوزادی با وزن سه و نیم یا چهار کیلوگرم و پس از 9 ماه به دنیا آمده باشد و میزان بیلی‌روبینش هم 12 باشد، این میزان بیلی‌روبین برای این نوزاد سالم، طبیعی است و مشکلی ایجاد نمی‌کند و بیلی‌روبین ایجاد شده نیز از طریق کبد دفع می‌شود. حالا اگر نوزادی با وزن دو کیلوگرم به‌دنیا بیاید و درواقع نارس باشد، درصورتی‌ که میزان بیلی‌روبین او 12، 13و 14 باشد برای این بچه خطرناک است و باید تحت درمان قرار بگیرد. این درحالی است که همین میزان بیلی‌روبین همان‌طور که گفته شد برای کودک سالمی که با وزن طبیعی و پس از دوره کامل بارداری به‌دنیا آمده است، مشکلی ایجاد نمی‌کند.
 
حالا اگر میزان بیلی‌روبین نوزاد بین 17 تا 20 باشد، این از نظر ما خطرناک است، چون احتمال رسوب در مغز وجود دارد و با رسوب بیلی‌روبین، نوزاد دچار عقب‌ماندگی ذهنی می‌شود. نوزادانی که بیلی‌روبین بالایی دارند، باید زیرنظر متخصص باشند و زودبه‌زود مورد بررسی قرار بگیرند. البته احتمال اینکه زردی نوزاد بالای عدد 20 شود بسیار کم است و از هر 100 بچه‌ای که به‌دنیا می‌آید، تنها ممکن است چهار یا پنج کودک با بیلی‌روبین بالای20 درگیر شوند.

 


 
ادرار و مدفوعش رنگ می‌گیرد؟
مدفوع و ادرار بچه‌های مبتلا به زردی با بچه‌های دیگر هیچ فرقی ندارد و نمی‌توان تشخیص از روی ادرار یا مدفوع را ملاک قرار داد، آزمایش خون بهترین راه است.
 
تغذیه مادر زردی می‌آورد؟
تغذیه مادر نقشی در این زمینه ندارد مگر اینکه نوزاد و مادر از نظر گروه خونی با هم ناسازگاری داشته باشند که در این صورت باید منتظر وقوع زردی در نوزاد بود.
 
بالای سرش مهتابی بگذاریم؟
اشعه یو. وی یا ماوراء بنفشی که از مهتابی ساطع می‌شود، بیلی‌روبین‌های رسوب کرده را شکسته و به قطعات ریز تبدیل می‌کند. پس از اینکه بیلی‌روبین‌ها به قطعات کوچک‌تر تبدیل شدند، از راه ادرار دفع می‌شوند. استفاده از مهتابی تقریبا راهی است که به کاهش طول مدت بستری شدن نوزاد در بیمارستان کمک می‌کند.
 
باردارها میوه زرد نخورند؟
مصرف میوه‌های زرد در دوران بارداری و شیردهی سبب زردی نوزاد نمی‌شود. اما ما نوعی زردی خاص را در سنین بالاتر در بچه‌ها مشاهده می‌کنیم. گاهی اوقات والدین کودکان سه یا پنج، شش ساله‌ای را برای درمان می‌آورند که از مشکل زردی رنج می‌برند که بر اثر خوردن میوه‌های رنگی همچون نارنگی یا هویج در آنها ایجاد شده است. علت بروز این زردی هم مصرف بیش از حد این خوراکی‌هاست که باعث می‌شوند رنگدانه‌های‌شان روی پوست باقی بماند و پوست را به رنگ زرد دربیاورد. این بچه‌ها یک تفاوت اساسی با نوزادان مبتلا به زردی دارند. سفیدی چشم بچه‌هایی که با خوردن خوراکی‌های رنگی مبتلا به زردی شده‌اند، به رنگ سفید است اما سفیدی چشم نوزادان مبتلا به زردی، زرد رنگ است.
 
مادران شیرده چه بخورند؟
ابتلا به زردی به نوع تغذیه مادر بستگی دارد. تغذیه‌ای که نوزاد پس از تولد قرار است داشته باشد، با تغذیه‌ای که می‌خواهد با شیر مادرش داشته باشد فرق می‌کند. غذایی که مادر از آن استفاده می‌کند، به‌طور مستقیم در شیر او ترشح می‌شود و نوزاد از شیری که حاوی انواع و اقسام مواد است، استفاده می‌کند. هرچه مادر غذای دیر هضم‌تر همچون کله‌پاچه یا موادی همچون بادمجان استفاده کند، باعث بروز زردی بیشتر در نوزاد می‌شود.
 
افرادی هستند که پس از زایمان به اینکه قوت ازدست رفته بدن‌شان را به‌دست بیاورند، از چنین غذاهای دیرهضمی استفاده می‌کنند. از سوی دیگر اگر طحال بدن، هضم مواد را به‌طور ناقص انجام دهد، طبعا روی کیفیت شیری که مادر قرار است به نوزادش بدهد، تاثیر خواهد گذاشت. حالا اگر از مواد دیرهضم در این دوران کمتر استفاده کند، طبعا میزان بروز زردی نیز کمتر خواهد بود.
 
محققان چه می‌گویند؟
بررسی‌ها نشان می‌دهد حدود 60 درصد از نوزادان رسیده و 80 درصد از نوزدان نارس دچار درصدی از زردی هستند. متخصصان معتقدند زردی که به‌راحتی قابل درمان شدن است در صورتی که به موقع درمان نشود می‌تواند مشکلات مغزی جدی‌ای را برای نوزادان ایجاد کند.
 
محققان برخی از تجویزهای مادربزرگ‌ها برای برطرف کردن این مشکل را تایید می‌کنند. یکی از این تجویزها، شیر خشت است. از نظر پژوهشگران می‌توان با کمک فرآورده‌های استاندارد شیرخشت نوزادان مبتلا به زردی را درمان کرد.  مطالعه بالینی پژوهشگران ایرانی روی ‪ ۲۰۰‬نوزاد مبتلا به زردی در یکی از بیمارستان‌های شهر تهران نشان داد استفاده از قطره خوراکی عصاره گیاه دارویی شیر خشت همراه نوردرمانی تا حد زیادی در درمان این نوزادان موثر است.
 
ادعاهای عجیب محققان تمامی ندارد. یک تیم آمریکایی ادعا می‌کند که برنامه‌ای قابل نصب روی گوشی‌های تلفن همراه را ساخته است که کار تشخیص بیماری زردی نوزاد را برای پزشکان و والدین راحت‌تر می‌کند. محققان دانشگاه واشنگتن می‌گویند اگر برنامه «BiliCam» روی گوشی همراه نصب شود و سپس کارتی به اندازه کارت عابر بانک که روی آ ن رنگ‌های مختلف چاپ شده است، روی بدن نوزاد قرار بگیرد و با گوشی از بدن و کارت عکس گرفته شود، میزان ابتلای نوزاد به زردی مشخص می‌شود. به گفته این پژوهشگران نرم‌افزاری که روی تلفن همراه نصب شده، این اطلاعات را به یک پایگاه داده ارسال می‌کند و در چند دقیقه وجود زردی در نوزاد را تشخیص می‌دهد.
 
نوزاد را با عرق کاسنی بشوییم؟
در جریان زردی سلول‌های کبدی آسیب می‌بینند و در این میان چون عرق کاسنی خاصیت ترمیم سلول‌های این ارگان را دارد، در شست‌وشوی صفرا از پوست موثر عمل می‌کند. روش استفاده از آن نیز به این شکل است که یک لیوان عرق کاسنی را در یک لگن آب مخلوط کرده و پوست نوزاد را چند روز و به مدت 10 تا 15 دقیقه با آن شست‌وشو بدهیم.
 
مادرها پیاز و سیر بخورند؟
در صورتی‌که پیاز و سیر به شکل خام استفاده شود، سبب بروز زردی می‌شود اما اگر پخته شود، مشکلی ایجاد نمی‌کند.
 
ادویه برای مادر ممنوع است؟
بله درست است. استفاده از ادویه‌ها و به‌خصوص ادویه‌های تند چون فلفل، التهاب یا تخریب سلول‌های کبدی را همراه دارد. طبع صفرا گرم و خشک است و نوزاد نمی‌تواند این طبع را تحمل کند، حال اگر مادر ادویه مصرف کند، این ماده درشیرش ترشح می‌شود و پوست نوزاد رو به زردی می‌گراید. به‌طور کلی تمام ادویه‌های تند و سوزاننده مضر هستند و نباید مصرف شوند.
 
بهترین راه کم کردن زردی چیست؟
بهترین ماده‌ای که تا به حال در مورد کاهش زردی نوزاد تجربه شده و نتایج مفیدی نیز از آن به‌دست آمده، ترنجبین است. می‌توان یک گرم از این ماده را در یک استکان آب داغ حل کرد و به مدت سه روز با قاشق چای‌خوری به نوزاد خوراند.
 
چاره‌اش شیرخشک است یا شیر مادر؟
طبعا شیر مادر بهتر است. اما در مواردی که به‌ندرت پیش می‌آید، بهتر است شیر مادر به مدت 24 ساعت قطع شود و پس از این مدت دوباره نوزاد را با شیر مادر تغذیه کرد، یعنی اگر بچه‌ای مبتلا به زردی شده و بیلی‌روبینش هم در حد 16 است و مدام زیر دستگاه می‌رود و خارج می‌شود، وضعیتش چه بهتر شود و چه نشود، بهتر است تغذیه او را با شیر مادر به مدت 24 ساعت قطع و با شیرخشک او را تغذیه کرد. پس از 24 ساعت مادر دوباره می‌تواند به او شیر بدهد.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

 فواید شیردهی برای مادر

فواید شیر دهی , شیردهی نوزاد , کاهش افسردگی درمادر , کودک و مادر , کودک و نوزاد , فواید شیر مادر ,
Caption

   وزن مادر سریعتر به وزن قبل از بارداری برمی‌گردد.

  رحم جمع می­شود در نتیجه، خونریزی­های پس از زایمان سریعتر کاهش می­یابد و شروع دوباره پریودها دیرتر خواهد بود و حاملگی بعدی را هم به تعویق می­اندازد.

  ابتلا به سرطان پستان، تخمدان و دهانه رحم را کاهش می­دهد.

  ارتباط عاطفی محکم‌تری بین مادر و شیرخوار برقرار می­کند.

  شیر مادر همیشه و همه جا تازه و در دسترس می‌باشد.

  به اقتصاد خانواده نیز کمک می‌کند.

  پوکی استخوان و شکستگی استخوان در دوران کهنسالی را کاهش می‌دهد.

  از اضافه وزن پیشگیری می‌کند.

  خشونت و رفتار‌های پر خطر را کاهش می‌دهد.

  اجر معنوی بسیاری را برای مادر به ارمغان می‌آورد.

فواید شیر دهی , شیردهی نوزاد , کاهش افسردگی درمادر , کودک و مادر , کودک و نوزاد , فواید شیر مادر ,
Caption

 

 مزایای مهم شیردهی برای مادر

  همۀ ما در مورد نکات سودمند شیر مادر برای نوزاد شنیده‌ایم، اما شیردهی مزایای شناخته‌شده و ناشناختۀ زیادی نیز برای مادران دارد. برخی از این مزایا که تاکنون مورد تحقیق قرار گرفته شامل موارد زیر است :

فواید شیر دهی , شیردهی نوزاد , کاهش افسردگی درمادر , کودک و مادر , کودک و نوزاد , فواید شیر مادر ,
Caption

 

   کاهش سطح استرس مادر : بسیاری از مادارن می‌گویند هنگام شیردهی احساس آرامش می‌کنند. دلیلش این است که شیردهی باعث ترشح هورمون اکسی‌توسین می‌شود و مطالعات متعدد نشان داده است که اکسی‌توسین، احساس مادرانه و احساس آرامش را بیشتر می‌کند. برخی پژوهش‌ها نیز نشان داده است وقتی از زنانی که مقادیر بالایی اکسی‌توسین در بدن خود داشتند، خواسته شد که در مورد یک مشکل اضطراب‌آور شخصی صحبت کنند، فشار خون آنها نسبت به زنان غیرشیرده کمتر بود که این یکی دیگر از نشانه‌های کاهش استرس در مادران شیرده است.

فواید شیر دهی , شیردهی نوزاد , کاهش افسردگی درمادر , کودک و مادر , کودک و نوزاد , فواید شیر مادر ,
Caption

 

   کاهش خونریزی : اکسی‌توسین منتشرشده در حین شیردهی کمک می‌کند که رحم مادران پس از زایمان منقبض شود. منقبض شدن رحم نیز باعث کاهش خونریزی پس از زایمان و برگشت سریع‌تر رحم به وضعیت پیش از بارداری خواهد شد.

   کاهش خطر ابتلا به افسردگی در مادر : بر اساس پژوهش‌های جدید و به‌روز دنیا، زنانی که شیر خودشان را به نوزاد نمی‌دهند یا شیردهی را زود متوقف کرده‌اند، ریسک و احتمال بالاتری برای ابتلا به افسردگی پس از زایمان دارند. همچنین اگر شما تحت درمان افسردگی پس از زایمان هستید، باز هم می‌توانید به کودک خود شیر بدهید. پزشکتان می‌تواند به شما کمک کند تا راه‌های بی‌خطری برای درمان افسردگی خود در حین شیردهی پیدا کنید.

فواید شیر دهی , شیردهی نوزاد , کاهش افسردگی درمادر , کودک و مادر , کودک و نوزاد , فواید شیر مادر ,
Caption

 

   کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه و تخمدان : پژوهش‌های متعدد نشان داده است هرچه شیردهی بیشتر انجام شود، از زنان در برابر سرطان سینه و تخمدان بیشتر محافظت می‌شود. به نظر می‌رسد شیردهی به مدت حداقل یک سال بیشترین اثر محفاظتی را در پیشگیری از ابتلا به سرطان سینه داشته باشد. چگونگی تأثیرگذاری شیردهی کاملاً روشن نیست، اما ممکن است مربوط به تغییرات ساختاری در بافت سینه به علت شیردهی و این واقعیت باشد که شیردهی میزان استروژن تولیدشده در بدن شما را سرکوب می‌کند. پژوهشگران معتقدند که اثر شیردهی در سرطان تخمدان نیز ممکن است با سرکوب استروژن مرتبط باشد.

 تغذیه با شیر مادر یک کار غریزی و طبیعی است، اما این لزوماً به معنای آن نیست که کار آسانی خواهد بود. اگر در این مورد نیاز به کمک و پشتیبانی دارید، می‌توانید در مورد روش‌های شیردهی و اصول شیردهی به نوزاد مطالعه و تحقیق کنید و خیلی بهتر است اگر نظر پزشک خود را نیز در این زمینه‌ها جویا شوید.

منبع

  • soudabe fatemi
  • ۰
  • ۰

چه زمانی نوزاد باید تغذیه شود؟

تغذیه از پستان مادر، محدودیت زمانی ندارد و نباید آن را زمان بندی کرد. بهتر است هر زمانی که شیرخوار تقاضا می­کند، شیردهی انجام گیرد. با دیدن نشانه‌های گرسنگی در شیرخوار به گرسنگی او پاسخ دهید و منتظر گریه‌ی شیرخوارتان نشوید.

 

علایم گرسنگی نوزاد

  • بیدار می‌شود.
  • دست‌ها و پاهایش را تکان می‌دهد.
  • معمولاً با دهان و چشم‌ها دنبال چیزی می‌گردد.
  • در مرحله‌ی پایانی، اگر که شیردهی دیر انجام پذیرد، شیرخوار دچار زجر می‌شود و گریه می‌کند که بهتر است پیش از این مرحله شیردهی انجام گیرد و شیرخوار بدون گریه به خواسته‌اش برسد.

آشنایی با مدت زمان و چگونگی شیردهی روزانه به نوزاد

آیـا در مـورد مـدت زمـان و چگونـگی شیردادن به نوزاد خود سردرگم هستید؟ نمیدانید چه برنامه ای را باید اجرا کنید؟ آیـا بـاید منتظر شوید تا گریه کند و یا این کـه هنـگـامی کـه خوابیده او را بیدار کنید و به او شیر دهید؟ اگر تازه به جمع مـادرهـای شیـرده اضـافـه شده ایـد، مـطـمـئـنا این یکی از سوالاتی است که اخیرا به ذهنتان خطور کرده.

چند وقت یکبار باید به کودک خود شیر بدهم؟

بیشتر نوزادان باید 8 تا 12 بار در یک شبانه روز از شیر مادر تغذیه کنند. این روند باید از دو سه روزگی کودک شروع شود و تا 3-6 ماهگی نیز ادامه پیدا داشته باشد. شیر دهی به نوزاد را نباید بر اساس فاصله های زمانی معین و از روی ساعت تنظیم کنید.

فاصله زمانی بین وعده های غذایی و مدت زمانی که کودک از شیر مادر استفاده میکند، در نوزادان مختلف متفاوت است. هر دفعه شیردهی می تواند در حدود 10 تا 45 دقیقه با دفعه بعدی فاصله داشته باشد.

آیا باید برای شیردهی، کودک را از خواب بیدار کرد؟

برای چند هفته اولیه من معمولا به مادرها توصیه می کنم که فرزندان خود را برای شیردهی حداقل هر دو سه ساعت یکبار از خواب بیدار کنند. این فاصله از شروع اولین شیردهی تا آغاز تغذیه مجدد حساب می شود. (در طول روز و شب هیچ تفاوتی نمیکند) اگر کودک شما می تواند شب ها قدری طولانی تر بخوابد هیچ اشکالی ندارد، می توانید در این فاصله به او شیر ندهید.

 

اگر کودک زودتر از زمان مقرر برای شیردهی بیدار شد، چه کار باید کرد؟

اگر کودک شما به شیر خوردن تمایل نشان دهد و به عنوان مثال شروع کند به گریه کردن و مکیدن انگشتانش شما به هیچ وجه نباید او را دو سه ساعت منتظر نگه دارید تا زمان شیر دادن فرا برسد. اگر کودک نیاز به شیر خوردن داشت لازم نیست صبر کنید و می توانید همان موقع به او شیر دهید، حتی اگر زمان کوتاهی از تغذیه شدن قبلی گذشته باشد. اصلا نگران نباشید که شیر موجود در سینه ها “تخلیه” می شود. شیر به طور مکرر در سینه ها درست شده و همیشه به اندازه کافی برای سیر شدن کودک شیر در آنها وجود دارد.

آیا کودک باید مدت زمان معینی از هر سینه شیر بخورد؟

اگر کودک در حال شیر خوردن است، نباید سینه را از دهان او جدا کنید. اجازه دهید تا او خودش سینه را رها کند. او یا سر خود را به سمت عقب می کشد و یا برای مدت زمان نسبت طولانی مکیدن را متوقف می کند. هیچ مدت زمان مشخصی برای تغذیه کودک از هر سینه وجود ندارد. اگر خواست از سینه دیگر هم استفاده کند، به او اجازه دهید. اگر هم نخواست باز هم هیچ اشکالی ندارد. باید به کودک اجازه دهید که خودش شیر خوردن را متوقف کند. در مراحل آخر شیر چرب تر و خامه ای تر می شود؛ اگر شما کودک را از مکیدن بازدارید او نمی تواند از شیر پر چرب و خامه ای استفاده کند.

چه موقع می توانم کودک را برای شیر دادن بیدار نکنم؟

زمانی که امر شیر دهی برای شما جا افتاد، باید کودک را یکی دو مرتبه نزد متخصص اطفال ببرید تا مطمئن شوید که به اندازه کافی رشد کرد. از این زمان به بعد می توانید هر زمان که خودش درخواست کرد او را تغذیه کنید. زمانی که رشد کودک کافی باشد، پوشک خود را مکررا خیس و کثیف کند، آنگاه دیگر مجبور نیستید که او را برای تغذیه شدن از خواب بیدار کنید.

چگونه می توان تشخیص داد که کودک درخواست شیر می کند؟

کودک با “قار و قور” کردن، مکیدن انگشت های دست، حرکت دادن لب ها، باز کردن دهان، تولید صداهای خفیف و یا گریه کردن شما را صدا می زند. خیلی بهتر است که در همان مراحل اولیه و با مشاهده علائم ابتدایی، شیر دادن را شروع کنید و منتظر شروع گریه او نباشید. زمانی که شروع به گریه کند، شیر دادن سخت تر می شود، چرا که ابتدا باید او را آرام کنید و بعد شروع کنید به تغذیه کردن او.

 

چرا کودک من علاقه زیادی به شیر خوردن در شب دارد؟

این مسئله کاملا طبیعی و قابل پیش بینی می باشد. نوزادان یک زمان مشخصی را برای تغذیه کلی انتخاب می کنند که نام ” تغذیه زنجیره ای” بر روی آن گذاشته اند. در این حالت کودک تمایل دارد تا در فواصل زمانی متعدد از شیر مادر تغذیه کرده و در بین آنها استراحت کوتاهی نیز داشته باشد. امکان دارد که برای چندین ساعت بخواهد بدون توقف شیر بخورد. متاسفانه بسیاری از خانواده ها در مورد این نوع رفتار نظر مساعدی ندارند و تصور می کنند که این امر به دلیل مغذی نبودن شیر مادر اتفاق می افتد. باید به خاطر داشته باشید که تنها از روی واکنش های کودک نمی توانید تشخیص دهید که او چه میزان از شیر مادرش را مصرف می نماید.

چگونه می توانم تشخیص دهم که کودک به اندازه کافی شیر خورده؟

یکی از معتبرترین راهها از روی نمودار رشد کودک و ادرار و مدفوع او می باشد. اگر وزن او به اندازه کافی اضافه شود، بدون توجه به داد و بیدادهایی که راه می اندازد و درخواست های شبانه اش برای شیر، می توان تشخیص داد که به اندازه کافی تغذیه شده است.

اما اگر بخواهید به طور روزانه از این مسئله آگاهی پیدا کنید، بهترین راه توجه به ادرار و مدفوع او می باشد. از 5 روزگی تا 6-8 هفتگی باید حداقل 5 تا 6 مرتبه خود را خیس کند و در هر 24 ساعت 3-4 تکه مدفوع زرد رنگ به اندازه کف دست، دفع کند. پس از 6 تا 8 ماهگی میزان مدفوع اغلب کودکان کمتر شده، اما همان 5-6 بار ادرار را دارند. به علاوه نمودار رشد نیز به خوبی بالا می رود.

چرا کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند، دائما عادات غذایی خود را تغییر میدهند؟

دلیل قطعی این مسئله مشخص نیست، اما تا آنجایی که ما می دانیم به دلیل سطح چربی شیر مادر است. میزان چربی موجود در شیر در هر زمان تغییر می کند. اگر مدت زمان زیادی از آخرین مرحله شیر دهی سپری شده باشد، شیری که در ابتدا از سینه می اید کم چرب بوده و حالت سر شیر دارد، سپس کمی غلظ تر شده و مثل شیر طبیعی می شود و پس از مدتی چرب تر شده و حالت خامه ای پیدا می کند. زمانی که فواصل زمانی بین شیردهی ها کمتر باشد ( مثل تغذیه زنجیره ای) شیری که می آید غلیظ و پر چرب تر می باشد. کودک برای رشد جسمی و ذهنی باید حتما از این شیر پرچرب خامه ای استفاده کند. خوشبختانه زمانی که کودک این شیر را مصرف کند مدت زمان بیشتری به خواب فرو می رود، چرا که هضم آن روند آرامی دارد و به کودک احساس سیری می دهد. پس از اینکه کودک از ” تغذیه زنجیره ای” بهره برد، اشکالی ندارد به او اجازه دهید تا مدت زمان بیشتری استراحت کند. می توانید تا دو، سه ساعت او را از خواب بیدار نکنید – از این وقفه نهایت استفاده را ببرید!

آیا باید برنامه زمانبندی شده را به کودک تحمیل کنیم؟

تحقیقات نشان می دهد که دخالت در روند تغذیه طبیعی کودک (به ویژه منتظر گذاشتن او برای تغذیه) مشکلات زیادی از قبیل ذخیره شدن شیر رقیق در سینه ها و ناتوانی در افزایش وزن نوزاد را به همراه دارد. هر چه مدت زمان بین شیردهی بیشتر باشد، شیر کمتری در سینه ها درست می شود. شیر دهی مکرر، هم منبع شیر شما را افزایش می دهد و هم سلامت کودک را تضمین می کند.

زمانی که نوبت به برنامه ریزی برای شیر دهی به کودک می رسد، باید به خاطر داشته باشید که تغییر و تنوع نمک زندگی است! فرزند شما آواها و عکس العمل های طبیعی از خود بروز می دهد و شما بدون اینکه نیازی به ساعت داشته باشید و تنها با توجه داشتن به خود او به راحتی می توانید تشخیص دهید که چه موقه گرسنه است.

منبع

  • soudabe fatemi