تقویت حافظه کودکان با استفاده از روش های کاربردی

 

کودکان و آینده آنها برای ما همیشه حائز اهمیت بوده است. خصوصا وقتی صحبت از عملکرد مغز و حافظه آنها می شود، اهمیت موضوع برای ما افزایش می یابد. اما اگر کودک شما در حفظ مطالب و یادگیری آنها مشکل دارد، شما تاکنون کدام راههای تقویت حافظه کودکان را امتحان کرده اید؟
چقدر با این روش ها آشنا هستید و یا از آنها استفاده می کنید؟  در این مقاله سعی می کنیم تا شما را با تعدادی از مهمترین و بهترین روش های تقویت حافظه کودکان آشنا کنیم، تا دیگر نگرانی در مورد حافظه فرزندانتان نداشته باشید.

 

 

تقویت حافظه کودکان به کمک مواد غذایی

 مواد غذایی همیشه در سلامتی ما اهمیت ویژه ای دارند. مواد غذایی همچنین می توانند مانند یک دارو موجب بهبود و یا تضعیف عملکرد ارگانهای داخلی بدن ما نیز شوند. از این رو دانستن اینکه کدام مواد غذایی برای تقویت حافظه کودکانمان مفید است، می تواند به ما در بهبود این موضوع کمک بسیاری کند. استفاده از مغز ها و آجیل ها مثل گردو، میتواند برای تقویت حافظه فرزندان شما مفید باشد. همچنین مصرف مداوم ماهی و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدان ها و کاهش میزان مصرف غذاهای پرچرب و شور مثل فست فود ها، تا حد بسیاری برای سلامت مغز کودکان و عملکرد حافظه آنها مهم است.

 

تقویت حافظه کودکان به کمک تمرین های ذهنی

تمرین های ذهنی همواره بهترین روش برای تقویت حافظه بوده و هستند. اما برای استفاده از آنها، ابتدا باید بدانیم که کدام تمرینات برای کودکان مناسب است. ما اینجا 4 تمرین مهم را که به شما و فرزندتان کمک میکنند تا حافظه بهتری داشته باشد معرفی میکنیم:

 

تصویر سازی را به او بیاموزید

همانطور که پیشتر هم گفتیم، تصویرسازی یکی از ارکان مهم تقویت حافظه، بخصوص در کودکان است. ذهن کودکان بسیار بیشتر از ما به تصاویر علاقه دارد و آنها را به خاطر می سپارد. برای اینکه کودک بتواند به راحتی تصویرسازی کند، میتوانید مطالب را به شکل یک داستان درآورده و برای او نقل کنیم. همزمان باید از کودکمان بخواهیم که داستان را در ذهنش تجسم کند. اینکار کمک میکند تا مطالب که به صورت داستان و تصاویر در آمده اند، به خوبی در درون حافظه کودک ثبت شوند. می توانید پس از مدتی که کودک در ساخت تصاویر تبحر پیدا کرد، از او بخواهید تا داستان مربوط به آنرا نیز خودش بسازد.

 

از رنگ های بیشتری استفاده کنید

همانطور که گفته شد، حافظه تصویری کودکان حتی از بزرگسالان نیز قویتر است. پس استفاده از رنگ های مختلف در هنگام یادداشت کردن مطالب و یا نت برداری کردن، میتواند به آنها کمک کند تا همه چیز به راحتی درون حافظه آنها قرار بگیرد. چیزی که رنگها را به یک عامل مهم برای تقویت حافظه تبدیل می کند، این نکته است که مغز ما به راحتی مطالبی را که با رنگهای متفاوت دیده و یاد گرفتته ایم از سایر مطالب و همچنین از یکدیگر تمایز می دهد. این ویژگی باعث می شود که این مطالب براحتی از فیلتر مغز ما عبور کنند و یادگیری و بخاطر سپردن این مطالب بسیار آسان تر باشد.

 

یادگیری را جذاب کنید

کودکان زمانی که نسبت به یک موضوع علاقه و ذوق بیشتری داشته باشند، آن را راحتتر و بهتر می آموزند. برای همین ما به شما توصیه می کنیم که یادگیری را برای کودکتان جذاب تر و شاداب تر کنید.
با توجه به علایق و سلایق کودک، شما می توانید مطالب را با آهنگ و قافیه و شعر برای او توضیح دهید و به او آموزش دهید تا آنها را به همین شکل با خاطر بسپارد. سعی کنید برای مطالب را در قالبی سرگرم کننده و مثل شعر و بازی به کودکتان آموزش دهید. برای مثال می توانید با او معلم و شاگرد بازی کنید.
در طول این بازی مدام جایتان را با کودک عوض کنید و از او بخواهید که حالا معلم شما شده و به شما چیزهایی که یاد گرفته را آموزش دهد. این کار علاوه بر سرگرم کردن کودک، به ثبت مطالب در حافظه او کمک میکند.

 

از کودک بخواهید تا نظراتش را بیان کند

معروف است که سقراط هیچگاه در کلاس هایش چیزی تدریس نمی کرده و تنها از دانش آموزانش سوال می کرده است. قاعدتا نه شما سقراط هستید و نه کودکانتان در کلاس فلسفه. اما سوال پرسیدن از کودک و نظر او را خواستن، بدون شک یک راه مهم برای تقویت حافظه اوست. اینکار علاوه بر سنجیدن اینکه
کودک ما تا چه میزان مطالب را یاد گرفته، به کودک کمک می کند تا روحیه کنجکاوی و قدرت درک خود را نیز به طور ناخودآگاه به چالش بکشید و آنرا تقویت کند. 
بد نیست بدانید کودکان کنجکاو در درک و فهمیدن مسائل مختلف بسیار بهتر از سایر کودکان 
عمل میکنند.

 

تقویت حافظه کودکان به روش های دیگر

علاوه بر روش هایی که ذکر شد، شما می توانید از بازی های فکری مثل پازل ها، شطرنج یا سودوکو (با توجه به گروه سنی کودک) نیز استفاده کنید. ارتباط برقرار کردن بین مطالب جدید با چیزهایی که کودک از پیش یاد گرفته هم یکی از روش های بسیار کاربردی و موثر است. کودکان مهمترین و بهترین سرمایه برای داشتن فردایی بهتر هستند. بکوشیم تا با تعلیم دادن آنها، آینده ای درخشان برای خود و کشور خود بسازیم.

 

منبع

 میوه دادن به نوزاد ؛ کدام میوه ها و از چند ماهگی ؟

 

میوه را می توان به عنوان اولین غذای جامد به نوزاد داد اما نه هر میوه ای. میوه های اسیدی مانند پرتقال و توت فرنگی برای کودکان زیر یک سال مضر است. 

برای نوزاد و کودکان، برای اولین بار چه میوه ای مناسب است؟

زمانی که نوزاد شما بین 4 تا 6 ماه دارد، شما معمولا می توانید مواد غذایی خرد شده را به رژیم غذایی آنها اضافه کنید. میوه یکی از مهم ترین مواد غذایی مغذی است که غنی از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری برای کودک شما می باشد. در حالی که تمام میوه ها حاوی مواد مغذی هستند، نباید از ابتدا کودک خود را با آنها تغذیه کنیم.

 

زمانبندی:

هنگامی که کودک شما می تواند سر خود را نگه دارد و بدون کمک بنشیند، احتمالاً می توانید شروع به دادن غذاهای جامد به او کنید البته قبل از ارائه هر نوع غذای جامد برای اولین بار با متخصص اطفال مشورت کنید.

 

اولین میوه ها برای نوزاد:

از میوه هایی که به راحتی قابل هضم هستند، شروع کنید.

سیب رنده شده منبع تغذیه ای از ویتامین C است که به بدن کودک شما کمک می کند تا آهن را جذب کرده و یک سیستم ایمنی سالم داشته باشد. سیب همچنین حاوی فیبر است، که باعث کم شدن علائم یبوست در کودک میشود.

موز له شده دوز سالمی از پتاسیم را دارد که عملکرد عضلانی و قلب را بهبود می بخشد.

هلو نیز غنی از فیبر، ویتامین C ویتامین A و مواد مغذی است که سلامت و بینایی را بهبود می بخشد و باعث تشکیل سلول های سفید خون می شود.

 گلابی و زردآلو میوه هایی هستند که به راحتی قابل هضم می باشند.

 

میوه مجاز برای نوزاد:

موز:

تقریباً به هر کودکی برای اولین بار موز داده میشود، موزها ملایم و آسان برای جویدن هستند، که سرشار از ویتامین C ویتامین B6 و پتاسیم می باشند و برای اولین بار انتخاب مناسبی هستند.

یکی از متخصصین تغذیه می گوید که می توانید برای صبحانه به کودکانتان موز له شده بدهید و یا با شیر مادر یا شیر گاو مخلوط کنید و همانطور که نوزادشان بزرگ تر می شود، موز می تواند به عنوان یک میان وعده با میوه های دیگر ترکیب شود یا همراه با غلات مصرف شود.

 

آووکادو:

آووکادو سبز است و به طور معمول به عنوان یک گیاه یا سبزی شناخته می شود، اما در واقع یک میوه غنی از مواد مغذی، پر از ویتامین C ویتامین K و فولات است. شما می توانید به کودک 4 تا 6 ماهه خود آووکادو دهید.

یکی از روش های استفاده از آووکادو آن است که آن را با موز ترکیب و مخلوط کنید، که بسیار خوشمزه است و فقط می توانید یک قاشق غذاخوری از آن را به کودک تازه خود بدهید.

 

سیب:

خوردن یک عدد سیب در روز می تواند به کودک شما کمک کند تا بدن سالمی داشته باشد. کمبود آهن در نوزادان رایج است، ویتامین C موجود در سیب به این کمبود کمک خواهد کرد و می توانید آن را با غذاهای غنی از آهن مانند سبزیجات پخته، زرده تخم مرغ و برنج قهوه مخلوط کنید، تا بهترین نتایج را به دست آورید.

 

انبه:

انبه را می توان به رژیم غذایی کودک بین 6 تا 8 ماهه خود اضافه کرد که منبع خوبی از ویتامین B6 و همچنین پتاسیم، فیبر و مصر هستند و می توان آنها را به سادگی پخت و یا خام مصرف کرد و یا می توانید با ماست و سبزیجات ترکیب کنید و استفاده کنید.

زمانی که کودکان شروع به تغذیه میوه ها می کنند، انتخاب انبه گزینه مناسبی هست و در رشد مهارتهای حرکتی نقش بسزایی خواهد داشت.

 

طالبی:

بابرش آنها به مربع های کوچک می توانید با برنج قهوه ای و یا ماست ترکیب کنید و به عنوان برده های غذایی به کودک خود بدهید.

به طور کلی میوه ها دارای مزیت شیرین و ارزش غذایی بالا هستند و هنگامی که آنها را در زمان مناسب به کودک خود با سایر غذاهای مغذی بدهید، می توانند کمک کنند تا کودک شاد و سالمی داشته باشید.

 

میوه برای کودک زیر یکسال 

میوه هایی که باید از دادن آنها به نوزاد اجتناب شود:

شما باید از دادن میوه های بسیار اسیدی مانند: پرتقال، گریپ فروت و توت فرنگی به کودک خود تا زمانی که نزدیک به یک سال شود، دوری کنید.

غذاهای بسیار اسیدی ممکن است باعث بروز خارش دردناک و عمیق شود.

همچنین باید از میوه هایی با سطوح بالای آفتکش اجتناب کنید.

گلابی، هلو، سیب و آلو می تواند سطوح بالای آفت کش ها را داشته باشد، این بدان معنا نیست که نمی توانید این میوه ها را بخورید، سعی کنید ارگانیک آنها را تهیه کنید و تا حد ممکن به خوبی شستشو دهید و آنها را پوست بکنید و به قطعات کوچک به کودک خود بدهید.

 

غذا دادن به کودک:

یک کودک زیر یک سال میتواند در روز، دو یا سه بار از یک میوه استفاده کند و برای اولین بار باید مراقب واکنش پس از خوردن میوه تازه را باشید و در صورت مشاهده اسهال یا استفراغ با متخصص اطفال تماس بگیرید.

به فرزندتان با استفاده از یک کاسه و قاشق کوچک طرز صحیح غذا خوردن را آموزش دهید.

 

میوه های ممنوعه برای نوزادان

آیا اولین غذایی که به کودک خود می دهید باید جزو میوه ها و سبزیجات باشد؟

بهترین گزینه چنین است، که زمانی که کودک شما 6 ماه دارد، بتوانید میوه را در رژیم غذایی او بگنجانید.

نکته این است که نوزاد خود را با طعم های مختلف و بافت نرم قبل از شش ماهگی آشنا کنید.

اولویت های غذا در هر خانواده ای متفاوت است، بنابراین آنچه که برای شما و کودک شما مناسب است را انجام دهید.

اما به هر حال برخی از توصیه های غذایی را در زیر آورده ایم:

• سبزیجات پخته شده مانند سیب زمینی یا هویج

• میوه هایی مانند موز، آووکادو، گلابی و سیب

• میوه های پخته شده مانند: هلو 

کودکان معمولاً مواد غذایی شیرین را ترجیح می دهند، زیرا شیر مادر به طور طبیعی شیرین است. اما اگر کودک شما آن را بپذیرد، میتوانید طعم های دیگر را نیز به او معرفی کنید.

 

میوه نوزاد 

هر روز باید چه مقدار میوه را به فرزندانتان بدهید:

کودکان یک تا دو سال: حدود نصف میوه

کودکان 2 تا 3 سال: حدود یک عدد میوه

کودکان 4 تا 8 سال: حدود یک و نیم عدد میوه

کودکان 9 سال و یا بالاتر را می توانید تشویق کنید تا در روز 2 عدد میوه مصرف کنند.

 

منبع

بیماری های استخوان در کودکان، انواع و درمان آن ها

 

بیماری های استخوان در کودکان، انواع و درمان آن ها

مشکلات ارتوپدی در کودکان ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب، سرطان استخوان، حالت نامناسب بدن و حتی تغذیه نامناسب است.

مشکلات ارتوپدی در کودکان ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب، سرطان استخوان، حالت نامناسب بدن و حتی تغذیه نامناسب است. کلید کنترل مشکلات ارتوپدی تشخیص زودهنگام و مدیریت مداوم (با پیگیری‌های منظم) مشکل است. چندین مشکل ارتوپدی وجود دارد که ممکن است در کودکان رخ دهد و اگر در اوایل تشخیص داده نشده و درمان نشود ممکن است در آینده به ایجاد عوارض متعددی مانند ناتوانی منجر شود.

 

مشکلات ارتوپدی، مانع برای رشد طبیعی کودکان

رشد کودک بستگی به عوامل خاصی مانند فیزیک، محیط‌زیست و غیره دارد. گاهی اوقات، به‌عنوان یک والد، ممکن است متوجه شوید که رشد کودک شما به‌طور کامل در مسیر درست نیست. کودکان زیادی هستند که با مشکلات ارتوپدی مانند پاهای تخت، پاهای کمانی و زانو پرانتزی برخورد می‌کنند اما باید متوجه باشید که اغلب این مشکلات به‌راحتی قابل درمان هستند اگر به‌موقع تشخیص داده شوند.

 

انواع مشکلات ارتوپدی کودکان و درمان آن‌ها

عارضه‌های ارتوپدی کودکان و نوزادان شامل موارد بسیار زیادی است که به تفکیک قسمتی از بدن که درگیر می‌شود، عبارت‌اند از:

 

پا

گاهی کودکان ممکن است مبتلابه اختلالات ارتوپدی در ناحیه مچ پا و اطراف آن شوند که عبارت اند از:

 

پاچنبری

عارضه‌های ارتوپدی کودکان و نوزادان شامل موارد بسیار زیادی است که به تفکیک قسمتی از بدن که درگیر می‌شود عبارتند از:

Clubfoot یک نوع معمول از نقص مادرزادی است که بر عضلات و استخوان‌های پا تأثیر می‌گذارد. پاچنبری وضعیتی است که پا به‌جای اینکه صاف باشد به سمت پایین چرخیده می‌شود. این چرخش باعث می‌شود که انگشتان پا به سمت پای دیگر منحرف شوند. کودک ممکن است با نقص در یک یا هر دو پا متولد شود.

 

درمان پاچنبری

پاچنبری به‌تنهایی و خودبه‌خود بهتر نخواهد شد و برای ترمیم نیاز به جراحی دارد اما اکنون پزشکان از یک سری از گچ‌ها، حرکات ملایم و کشش‌های پا و بریس ها استفاده می‌کنند تا به‌آرامی پا را به صاف کنند.

 

صافی کف پا

صافی کف پا شرایطی را توصیف می‌کند که در آن قوس‌های طولی و یا میانی پا کشیده یا مسطح باشند. تمام سطح پا در حالت ایستاده، پیاده‌روی و دیگر فعالیت‌ها با سطح زمین تماس دارند. اکثر نوزادان و بچه‌های کوچک ‌پاهای تخت دارند که این طبیعی است. قبل از تشکیل استخوان‌ها قسمت زیادی از پا و مچ پا از بافت نرم، چربی و غضروف ساخته شده‌اند و قوس هنوز کامل نشده است. هنگامی‌که کودک شروع به راه رفتن روی پاها می‌کند، مفاصل هنوز هم در حال حرکت هستند. این زمانی است که بدشکلی پای کودک آشکار می‌شود و والدین ممکن است نگران باشند که پای فرزندشان مشکل دارد. در اکثریت قریب به‌اتفاق کودکان با افزایش سن باعث بهبود صافی کف پاها می‌شوند. حتی اگر صافی با افزایش سن کاملاً درمان نشود بعید است که در آینده کودک دچار مشکل شود.

 

درمان صافی کف پا

ممکن است در موارد خفیف صافی کف پا، مخصوصاً در صافی کف پای انعطاف‌پذیر، نیاز به درمان نباشد. این مشکل اغلب با رشد و پیشرفت کودک حل می‌شود. بچه‌های کوچک باید تشویق شوند تا هرچه می‌توانند و هرکجا ایمن است با پای برهنه راه روند. این کار حساسیت پا را افزایش می دهد. در عین حال حرکت در سطوح مختلف زمین باعث ایجاد قدرت و ثبات پا می شود.

 

سایر مشکلات

سایر اختلالات ارتوپدی در این ناحیه از پای کودک یا نوزاد عبارتند از:

- متاتارسوس ادداکتوس: این یک مشکل مادرزادی است که گاهی باعث خمیدگی قسمت جلو پا می‌شود. این مشکل معمولاً با درمان دستی، گچ گیری و گاهی جراحی درمان می‌شود.

- پای کالکانئووالگوس: این اتفاق در نوزادان با هایپر دورسی فلکشن پا، دوری قوزک پا و افزایش پاشنه والگوس ایجاد می‌شود که معمولاً به دلیل حالت بدن در داخل رحم ایجاد می‌شود و زمانی که نوزاد شروع به ایستادن می‌کند مشکل حل می‌شود.

- اتصال تارسال: اتصال تارسال صافی پای اسپاستیک پرونئال همراه با خشکی پای دردناک و اسپاسم عضلات جانبی ساق است که بعد از سن 9 سالگی ظاهر می‌شود. این مشکل ممکن است بدون جراحی (به‌عنوان مثال، با گچ و کفی طبی) و یا جراحی درمان شود.

- افزایش قوس طولی پا: این مشکل باعث افزایش قوس پا می‌شود که نمی‌تواند وزن را تحمل کند. گزینه‌های درمان فیزیوتراپی، بسته به‌شدت مشکل، شامل ارتوپدی و جراحی می‌شود.

 

انگشتان پا

انواع مشکلات انگشتان پای کودکان عبارتند از:

 

پُرانگشتی یا پلی‌داکتیلی

این شایع‌ترین تغییر شکل پا است و می‌تواند از مقادیر جزئی ضخامت بافت نرم تا اختلالات اسکلتی عمده متفاوت باشد. شایع‌ترین اختلال انگشتان اضافه در انگشت پنجم است.

 

درمان پلی داکتیلی

روش درمان برای برداشتن انگشت اضافی بستگی به نحوه اتصال آن به دست یا پا دارد.

اگر انگشت تشکیل‌شده ضعیف و بدون استخوان باشد درمان در طی یک جلسه مراجعه به مطب پزشک به‌آسانی با قرار دادن یک گیره در پایه‌ی انگشت انجام می‌شود. گیره جریان خون به انگشت را متوقف می‌کند و ،دقیقاً شبیه افتادن بند ناف هنگام تولد، باعث می‌شود که انگشت اضافی بیفتد. اگر این انگشت بیشتر شکل گرفته باشد، جراح آن را در اتاق عمل زمانی که کودک شما حدود یک ساله است برمیدارد. جراحی فرزند شما بر اساس شرایط دقیق او خواهد بود. موارد پیچیده‌تر ممکن است نیاز به جراحی پیچیده داشته باشد.

 

سایر مشکلات

چند مورد از اختلالات دیگر در این ناحیه عبارتند از:

- انگشتان خمیده: معمولاً انگشت چهارم و پنجم را درگیر می‌کند که معمولاً بدون علائم است و به ارث برده می‌شود. 25 تا 50 درصد موارد تا سن 3-4 سالگی برطرف می‌شود و در غیر این صورت جراحی موردنیاز است.

- روی هم افتادن انگشتان: انگشت پنجم روی انگشت چهارم قرار می‌گیرد و در نیمی از موارد باعث درد می‌شود و نیاز به عمل جراحی دارد.

- فرورفتن ناخن در پوست: لبه ناخن به داخل بافت نرم اطراف فرو می‌رود و ممکن است باعث بروز پارونیشی شود. گزینه‌های درمان از کنترل محافظه‌کارانه با استفاده از آب گرم و آنتی‌بیوتیک‌ها و روش‌های مختلف جراحی متفاوت است.

 

پاها

اختلالات ارتوپدی پای کودکان به‌قرار زیر است:

 

پای پرانتزی

پای پرانتزی است که با تنگی کپسول خلفی ایجاد می‌شود و معمولاً به علت رشد ضعیف قسمت داخلی صفحه اپی فیزیال است.این مشکل معمولاً به‌طور یک‌جانبه دیده می‌شود و در مشکلاتی مانند نرمی استخوان، بیماری پژه و درجه‌ی شدید استئوآرتریت زانو مشاهده می‌شود.

 

زانو

مشکلات ارتوپدی زانوی کودکان عبارتند از:

 

بیماری ازگود-اشلاتر

بیماری ازگود-اشلاتر (OSD) التهاب استخوان، غضروف یا تاندون در بالای کشکک (تیبیا) در محل اتصال تاندون زانو (پاتلا) است. این مشکل درواقع یک بیماری نیست بلکه آسیبی شدید است.

 

درمان بیماری ازگود-اشلاتر

بیماری ازگود-اشلاتر معمولاً نیاز به درمان محافظه‌کارانه با اصلاح فعالیت، درمان فیزیکی، بریس، کفی طبی و به‌ندرت برداشتن تورم تیبال دارد.

 

ران

درد پا در کودکان می‌تواند به علت تعدادی از علل ایجاد شود. تشخیص نیاز به سابقه دقیق و معاینه دارد. آرتروسکوپی از مفصل ران در بیماران کودک بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد تا درد را در مفصل بررسی و درمان کند.

 

دیسپلازی پیش‌رونده

دیسپلازی طیفی از اختلالات است که بر روی استخوان پروگزیمال، استابولوم و ران‌ها تأثیر می‌گذارد. این مسئله در مورد نحوه شکل‌گیری مفصل ران کودک در گذشته، در طی یا پس از زایمان، است که باعث ایجاد ران ناپایدار می‌شود. در موارد شدید، مفصل ران می‌تواند دچار دررفتگی و یا مشکل در راه رفتن شود.

 

درمان دیسپلازی پیش‌رونده

تشخیص زودهنگام مانع از عوارض درازمدت می‌شود. موارد خفیف دیسپلازی معمولاً با رشد کودک خودبه‌خود حل می‌شوند. موارد شدیدتر ممکن است نیاز به درمان با بریس یا عمل جراحی داشته باشند تا لگن در جای خود قرار بگیرد و به‌طور مناسب درمان شود.

 

لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن یا بیماری اسلیپ

در این بیماری به عللی که به‌درستی شناخته‌شده نیست، صفحه رشد بالایی ران ضعیف شده و اپی فیز سر استخوان ران بر روی گردن استخوان ران به سمت عقب جابجا می‌شود. این مشکل در پسران 12 تا 15 ساله شایع است.

 

درمان لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن

این بیماری همیشه با عمل جراحی برای تثبیت صفحه رشد که تضعیف‌شده است درمان می‌شود. اما حتی قبل از جراحی، پزشک سعی خواهد کرد که تا با رفع فشار از روی پای آسیب‌دیده از لغزش بیشتر جلوگیری کند. بسیاری از پزشکان به‌محض اینکه این بیماری تشخیص داده شود بیمار را به بیمارستان ارجاع می‌دهند تا مطمئن شوند که او استراحت می‌کند و بتوانند جراحی را در اسرع وقت انجام دهند.

 

سایر مشکلات

سایر اختلالات ارتوپدی لگن کودکان به زیر است:

- آرتروز سپتیک و استئومیلیت: این مشکل معمولاً به دلیل استافیلوکوک اورئوس ایجاد می‌شود. درمان معمولاً آسپیراسیون اضطراری، آرتروسکوپی، زهکشی و برداشتن بافت آسیب‌دیده با پوشش آنتی‌بیوتیک است.

- سینوویت گذرای مفصل ران: این وضعیت یک علت شایع لنگیدن است و اغلب بعد از یک عفونت تنفسی رخ می‌دهد. گزینه‌های درمان عبارتند از استراحت، فیزیوتراپی و داروهای ضدالتهابی غیر استروییدی.

- بیماری پورتس: این ناخوشی به علت نکروز ناگهانی در سر فمورال است. اقدامات اولیه شامل استراحت در رختخواب، بی‌حسی و استراحت است. گاهی اوقات لازم است که یک عمل جراحی برای هدایت توپ سر ران - شناخته‌شده به‌عنوان استئوتومی ورم فمورال - مورد استفاده قرار گیرد.

 

ستون فقرات

اختلالات مربوط به ارتوپدی مرتبط با ستون فقرات در کودکان و نوزادان عبارت از:

 

اسکولیوز

اسکولیوز یک وضعیت نادر ستون فقرات است که در آن ستون فقرات چرخش و انحراف غیرطبیعی به جوانب دارد. اگرچه اسکولیوز در هنگام تولد وجود دارد، اما معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی پیشرفت می‌کند و در دختران جوان بیشتر از پسران رایج است. بسیاری از کودکان در مدرسه در سال پنجم تا نهم بررسی می‌شوند تا در صورت ابتلا به اسکولیوز شناسایی شوند زیرا این وضعیت به‌طورمعمول در طول سال‌های رشد کودک به‌سرعت پیشرفت می‌کند.

 

درمان اسکولیوز

هرچه منحنی و چرخش ستون فقرات بیشتر باشد دفورمیتی شدیدتر خواهد بود. اگر بریس قادر به کنترل پیشرفت منحنی نباشد، جراحی در نظر گرفته می‌شود. در این موارد، ستون فقرات چرخانده شده و به سینه قفل می‌شود که باعث هل دادن تیغه شانه‌ها و دنده‌ها به عقب می‌شود که قوز و نابرابری در قفسه سینه ایجاد می‌کند.

جراحی اسکولیوز منحنی را در ستون فقرات صاف می‌کند و قطعات و مفاصلی که در منحنی دخالت دارند با هم مخلوط می‌شوند. این عمل جراحی یک درمان ایمن و مؤثر است. در حالی که منحنی‌های به‌شدت پیچ‌خورده نمی‌توانند کاملاً صاف شوند اما ممکن است اغلب آن‌ها به‌طور چشمگیری بهبود پیدا کنند.

 

کیفوز

اصطلاح کیفوز برای توصیف انحنای شدید ستون فقرات استفاده می‌شود که قوز نیز نامیده می‌شود. کیفوز می‌تواند در اثر شرایطی مانند وضعیت ضعیف بدن، پوکی استخوان، استفاده طولانی‌مدت از استروئید یا تومورهای ستون فقرات ایجاد شود. در موارد جدی‌تر، کیفوز پس از شکستگی و دررفتگی چند مهره اتفاق می‌افتد. معاینه فیزیکی و اشعه ایکس ستون فقرات پزشک را از اطلاعات موردنیاز برای تعیین میزان اختلال نخاعی آگاه می‌کند. منحنی بیش از 45 درجه غیرطبیعی است.

 

درمان کیفوز

درمان کیفوز بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت است. نوجوانان مبتلا به کیفوز موضعی به‌طور کلی از هیچ عارضه یا پیشرفت بیماری رنج نمی‌برند و حتی ممکن است با گذشت زمان بهبود پیدا کنند. یک برنامه تمرینی ممکن است به رفع درد پشت کمک کند. اگر منحنی کیفوزی بیش از 75 درجه باشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که مهره‌های غیرطبیعی را صاف کند و باهم ادغام کند تا بتواند ستون فقرات را تثبیت کند و درد و بی‌ثباتی را از بین ببرد.

 

سایر اختلالات

سایر اختلالات ستون فقرات عبارتند از:

- لغزش مهره‌ها: لغزش یا سرخوردگی مهره به رانده شدن یک‌مهره به‌طرف جلو بر روی مهرهٔ زیرین گفته می‌شود. درمان شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد انعقادی غیر استروییدی و در بیماران مبتلا به اسپوندیلولیستی شدید، همجوشی ستون فقرات خلفی است.

- التهاب دیسک کمر: این یک بیماری غیرمعمول در کودکان است. ویژگی‌های بالینی عبارتند از امتناع از پیاده‌روی، کمردرد، عدم توانایی خم کردن کمر و گودی کمر. در برخی از بیماران دیسک صرفاً متورم می‌شود اما در سایر موارد، کلسیفیکاسیون(تجمع کلسیم در یکی از بافت‌های بدن) نیز دیده می‌شود. درمان شامل تزریق داخل وریدی همراه با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی است.

 

گردن

گاهی کودکان مبتلا به اختلالات و مشکلات در ناحیه گردن هستند که به شرح زیر است:

- تورتیکولی‌ (کجی‌ گردن‌): شایع‌ترین شکل تورتیکولی‌ عضلانی است که در نوزادان، معمولاً به علت آسیب در هنگام زایمان ایجاد می‌شود. گزینه‌های کنترل شامل مشاهده، درمان فیزیوتراپی، بریس و در موارد شدید تزریق بوتاکس می‌شوند. اگر کمشکل به دلیل وجود باند فیبری تنگ ایجاد شود برش باند می‌تواند نتایج خوب و تأثیر زیبایی همراه داشته باشد. سایر آسیب‌ها و ضربات، نقص مادرزادی و تومور نیز باید در نظر گرفته شوند.

- بی‌ثباتی مهره Atlanto-axial: این مشکلی جدی و حاد و اغلب با سندرم داون مرتبط است. تا زمانی که فشار نخاعی رخ نداده باشد نیازی به درمان نیست اما در صورت بروز فشار انجام جراحی برای ثابت کردن مهره لازم است.

 

شانه

بیماری اسپرنگل یا بالا بودن مادرزادی استخوان شانه وضعیتی است که کتف به محل طبیعی برنمی‌گردد. این مشکل می‌تواند یک‌طرفه یا دوطرفه باشد. هیچ درمانی لازم نیست مگر اینکه وضعیت حاد باشد و در این صورت جراحی اصلاحی انجام می‌شود.

 

آرنج

بیماری‌های ارتوپدی ناحیه آرنج کودکان عبارتند از:

- دررفتگی آرنج: با دررفتگی آرنج رباط حلقوی گیر می‌افتد و دوسطحی که مفصل را تشکیل می‌دهند از یکدیگر جدا می‌شوند. به‌بیان‌دیگر دو استخوانی که یک مفصل را درست می‌کنند ارتباط آناتومیک خود نسبت به یکدیگر را از دست می‌دهند. درمان دستی ساده می‌تواند مشکل را رفع کند اما در صورت عود بازسازی رباط نیاز می‌شود.

- بیماری پانر: بیماری پانر صفحه رشد در آرنج را درگیر می‌کند (صفحه‌های رشد بافت استخوانی جدید می‌سازند و طول و شکل نهایی استخوان‌ها در بزرگ‌سالی را تعیین می‌کنند. این یک بیماری نادر است که گاهی ورزشکاران جوان را درگیر می‌کند. علائم اغلب با کاهش فعالیت بدنی از بین می‌روند.

 

مچ دست

رادیال کلاب هند یا دست چنبری بدفرمی نادر است که ناشی از فقدان یکی از استخوان‌های ساعد به‌طور مادرزادی است و این موجب انحراف مچ دست بچه به‌طرف بدون استخوان می‌شود. دست چنبری می‌تواند همراه با دیگر مشکلات مادرزادی بوده و موجب اختلالات شدید در کار آیی اندام فوقانی شود. جراحی اصلاحی با استفاده از پیوند استخوان و سایر تکنیک‌ها می‌تواند نتیجه‌ی قابل‌قبول عملکردی ایجاد کند.

 

دست و انگشتان

شست و انگشت ماشه‌ای مادرزادی به دلیل ضخیم شدن تاندون‌ها و عضلات انگشت ایجاد می‌شود. جراحی می‌تواند این مشکل را درمان کند. بررسی‌ها نشان داده است که روش زیرپوستی به همان اندازه عمل جراحی باز مؤثر است.

 

منبع

سوختگی در محل کهنه نوزاد

سوختگی محل کهنه

 

امروزه خوشبختانه بیشتر نوزادان لاستیک می‏شوند، البته هنوز هم این تصور غلط که قنداق بهتر از لاستیک است در برخی خانواده ‏ها وجود دارد.

ناحیه تناسلی شیرخوار به دلیل تماس با ادرار و مدفوع، گرما و رطوبت موضعی و اصطکاک پوست با کهنه و لاستیک در معرض آسیب سوختگی است، که به دلیل همراه بودن با خارش و سوزش می تواند باعث بی‏قراری و ناراحتی کودک شود.

برای پیشگیری و کاهش شدت آسیب‏ های این نوع از سوختگی موارد زیر را در نظر داشته باشید:

• توصیه‏ ها
• کهنه بچه را با فواصل زمانی کم تعویض کنید.
• بعد از تعویض، کهنه را با آب ولرم بدون صابون یا با صابون ضعیف بچه بشویید و بعد حتما خشک کنید.
• از کهنه‏ های نخی که آب را جذب می‏کنند و ضخامت زیادی دارند استفاده کنید، از به کارگیری کهنه ‏های پلاستیکی که جاذب رطوبت نیستند بپرهیزید.
• روش شستن کهنه ‏ها:
• ابتدا کهنه ‏ها را با آب ساده بشویید تا مدفوع و ادرار تمیز شود.
• بعد با مواد پاک کننده ضعیف بشویید
• بعد سه مرتبه با آب ساده شستشو دهید
• بعد در هوای خشک و زیر نور آفتاب قرار دهید تا خشک شوند.
• استفاده از پماد ویتامین آ.د. یا پماد زینک اکساید (Zinc Oxide) در پیشگیری و درمان موثر است.
• در صورت بهبود نیافتن با پزشک مشورت کنید.

پوشک نوزاد را دیر عوض نکنید

باکتری موجود در مدفوع باعث شکستن اوره و در نتیجه موجب PH قلیایی و تحریک پوست می شود . برای آسیب ندیدن پوست کوک باید هنگامی که کودک مدفوع کرد، پوشک را فورا عوض کنیم تا پوست نوزاد همیشه خشک و تمیز بماند.علائمی سوختگی پوشک در نوزادان التهاب و قرمزی پوست و همچنین خشک یا مرطوب و جوش زدن پوست می باشد . در صورتی که سوختگی پای نوزاد درمان نشود می تواند به یک عفونت قارچ ی یا یک عفونت باکتریال تبدیل شود.

عفونتهای باکتریال معمولا موجب لکه های زرد رنگ نشت کننده یا لورکهای پر از چرک می گردد و عفونت های قارچی به صورت نقطه های قرمز رنگی آغاز می شوند که تکثیر شده به شکل یک لکه قرمز رنگ یک پارچه در می آیند .عفونت قارچی در کودکانی که آنتی بیوتیک مصرف میکنند شایعتر است .

اولین قدم برای درمان سوختگی پای نوزاد

مفید ترین و ساده ترین راه کنترل و درمان سوختگی پوشک نوزاد ، عوض کردن زود به زود پوشک نوزاد است ، اگر می خواهید نوزادتان دچار سوختگی ناشی از پوشک نشود ،به محض آن که کودک قضای حاجت کرد او را عوض کنید،بهتر است در هر بار عوض کردن نوزاد او را باز بگذارید تا از حساسیت ناحیه پوشک شده کم شود و کودک کمتر دچار سوختگی شود .

اهمیت درمان به موقع سوختگی پای نوزاد

والدین نباید سوختگی پای کودک را نادیده بگیرند زیرا عدم درمان به موقع این سوختگی ها عوارض جبران ناپذیری مانند احتمال ابتلا به عفونت های پوستی، ابتلا به قارچ و حساسیت های پیشرفته را به همراه دارد که در داز مدت می توانند تبدیل به زخم شوند. این عوارض با علائمی مانند التهاب، قرمزی، خارش ، بی تابی نوزاد ، درد و سوزش را به همراه دارد و معمولا درمان طولانی و طاقت فرسایی برای نوزاد و خانواده اش دارد.

منبع

پستانک (گول زنک)

پستانک (گول زنک)

 

مزایا پستانک در نوزادان :

• پستانک می تواند جان کودک شما را نجات دهد .

تحقیقات  نشان داده است که  استفاده از پستانک ها با کاهش خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزادان (SIDS) مرتبط است. یک نظریه بیان می دارد  که مکیدن پستانک ممکن است به باز شدن منافذ ورود هوا در اطراف دهان و بینی کودک کمک کند ، که باعث می شود نوزاد اکسیژن کافی دریافت کند .

• پستانک در کنترل شماست .

اینکه والدین وسیله ای در اختیار داشته باشند که  می تواند بدون آسیب به نوزاد باعث آرامش شدن او شود یک گزینه بسیار خوب می باشد. بعلاوه ، بر خلاف مکیدن انگشت شست که در اختیار و انتخاب کودک شماست زمان آغاز و پایان مکیدن پستانک در اختیار والدین و پرستارکودک می باشد. همچنین ، تحقیقات نشان داده است که ترک نمودن  عادت مکیدن انگشت و علی الخصوص انگشت شست برای کودک بسیار مشکل می باشد.

• پستانک می تواند به عنوان یک حواس پرتی لازم در زمان لازم استفاده شوند .

اگر پزشک قصد دارد نوزاد را معاینه کند پستانک ها راهی راحت برای آرام کردن نوزاد و پرت نمودن حواس او است . بسیاری از مادران و پدران با استفاده از پستانک تبه سرعت گریه نوزادشان را آرام کنند .

• پستانک می تواند به نوزاد ها کمک کند تا به تنهایی بخوابند

وقتی که نوزاد استفاده از پستانک را یاد بگیرد میتواند به خصوص هنگام چرت زدن و یا زمان خواب

سریعتر بخوابد و یاد بگیرد که چگونه به تنهایی بخوابد .

معایب:

• کودکی که گریه می‏کند ممکن است مشکل داشته باشد و پستانک مشکل شیرخوار را حل نمی‏کند.
• پستانک هرگز جایگزین بغل کردن و نوازش کودک نمی‏شود و نمی‏تواند به او آرامش واقعی ببخشد.
• پستانک به دلیل تماس با لباس، زمین، دست و... زمینه زیادی برای آلوده شدن دارد و بدین ترتیب بهترین وسیله برای انتقال میکروب  ‏های محیط به نوزاد است.
• شیر خوارانی که بعد از پنج ماهگی از پستانک استفاده کنند به آن عادت می‏کنند و گرفتن شیرخوار از آن مشکل‏ تر خواهد شد.
• مکیدن پستانک نوعی صرف انرژی است، بدون آنکه ماده غذایی (کالری) دریافت شود، و سبب تاخیر رشد و حتی افت ضریب هوشی کودک می‏شود.
• توصیه ‏ها
• هرگز از پستانک استفاده نکنید، بهترین جایگزین پستانک برای نوزاد، مکیدن شست دست خودش است.
• به ویژه تاکید می‏شود هرگز بعد از پنج ماهگی از پستانک استفاده نشود.
• اگر کودک شما تا به حال از پستانک استفاده می‏کرده است، همین امروز به این مسأله خاتمه دهید.

منبع

التهاب ملتحمه (کنژکتیویت) 2

التهاب ملتحمه (کنژکتیویت)

التهاب ملتحمه که با ترشحات چرکی از چشم مشخص می ‏شود، در روزهای اول زندگی باید مورد توجه خاص قرار گیرد. در کودکان بزرگتر و بالغین این حالت اغلب بعد از سرماخوردگی و عفونت ‏های ویروسی بروز می‏کند، نیاز به درمان خاصی ندارد و با شستشو برطرف می­شود. ولی در نوزادن خطرناک است و می‏تواند باعث کدری قرنیه و حتی کوری شود، بنابراین لازم است حتما درمان دارویی مناسب انجام شود.

  

• توصیه‏ ها
• ترشحات چرکی چشم را بیماری خطرناک تلقی کنید.
• از مصرف خودسرانه دارو و یا پمادهای چشمی اجتناب کنید.
• چشم را با آب جوشیده سرد شسشو دهید و با پارچه تمیز پاک کنید.
• در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید.

درمان التهاب ملتحمه در کودک

اگر نوزادتان التهاب ملتحمه دارد، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. التهاب ملتحمه می‌تواند برای یک نوزاد عفونتی جدی باشد. پزشک چشم‌های کودک را معاینه خواهد کرد و در مورد علائمش سؤال می‌کند. هرچند درمان با نوع التهاب ارتباط دارد ولی بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند که برای کمک به پاک کردن هر نوع ترشحاتی در همهٔ انواع التهاب ملتحمه و درمان هر گونه عفونت اولیه یا حتی جلوگیری از عفونت، چند قطره از شیر دوشیده‌‌شدهٔ مادر را چندین بار در روز در چشم‌های آسیب‌دیده بریزید. درمان هر یک از انواع التهاب ملتحمه به شکل زیر است:

التهاب ملتحمهٔ ویروسی: التهاب ملتحمهٔ ویروسی توسط انواعی از ویروس‌ها ایجاد می‌شود. این نوع کنژنکتیویت معمولاً طی یک هفته یا همین حدود بهبود می‌یابد. برای درمان نیز پزشک به شما توصیه خواهد کرد که ناحیهٔ درگیر را با شستن چشم‌های کودک با آب گرم و پاک کردن ترشحات خشک‌شده تمیز کنید و لازم است این کار را با ملایمت انجام دهید. اگر چشم‌های کودک پس از دو هفته بهبود نیافت، دوباره پزشک را در جریان بگذارید.

گذاشتن کمپرس گرم روی چشم هم ممکن است تسکین‌دهنده باشد. برای این کار کافی است یک پارچه‌ٔ تمیز را در آب گرم خیس کنید و آن را روی چشم‌های کودک خود قرار دهید، برای مثال وقتی در حال شیر خورن است.

التهاب ملتحمهٔ باکتریایی: اگر باکتری عامل بروز التهاب ملتحمه‌ باشد، پزشک پماد یا قطرهٔ آنتی‌بیوتیکی را تجویز می‌کند تا برای حدود هفت روز به چشم‌های کودکتان اعمال کنید. زدن پماد ممکن است برایتان راحت‌تر از قطره‌های چشمی باشد. برای زدن پماد ابتدا دست‌هایتان را بشویید و سپس به آرامی پلک پایین کودک را اندکی پایین بکشید و یک خط از پماد را در امتداد آن بمالید. وقتی تیوب را فشار می‌دهید و کودک چشم‌هایش را باز و بسته کند، پماد وارد چشم‌هایش می‌شود.

اگر هم از قطرهٔ آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنید، آن را در گوشهٔ چشم کودکتان بریزید. انجام این کار در زمانی که چشم او بسته است ساده‌تر خواهد بود. هنگامی که کودک چشمش را باز می‌کند، دارو وارد چشمش می‌شود. دست‌های خود را قبل و بعد از ریختن دارو در چشم‌های کودکتان بشویید. هرگز از داروهای او برای شخص دیگری استفاده نکنید و از قطره‌ها یا پمادهای قدیمی استفاده نکنید. داروهای قدیمی به احتمال زیاد استریل نیستند و می‌توانند عفونت را بدتر کنند.

اطمینان حاصل کنید که کودکتان دورهٔ کامل آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده را حتی بعد از اینکه علائمش از بین رفته‌اند، مصرف می‌کند. در غیر این صورت ممکن است عفونت برگردد. پزشک احتمالاً توصیه می‌کند چشم‌های کودک خود را با آب گرم شست‌وشو دهید و ترشحات خشک‌شده را با ملایمت بردارید، زیرا تجمع مایعات عفونی می‌تواند از اثرگذاری آنتی‌بیوتیک‌ها بکاهد. گذاشتن کمپرس گرم روی چشم ممکن است تسکین‌دهنده باشد. یک پارچهٔ تمیز را در آب گرم خیس کنید و آن را روی چشم‌های کودک خود قرار دهید، برای مثال در حینی که شیر می‌خورد.

التهاب ملتحمهٔ آلرژیک: راه‌‌حل مقابله با این نوع التهاب این است که مادهٔ آلرژی‌زا را شناسایی کنید و کودک خود را دور از آن نگه دارید. می‌توانید در مورد روش‌های مقابله با آلرژی کودک خود را بخوانید. اگر چشم‌های کودک او را اذیت می‌کند، یک کمپرس سرد ممکن است به تسکین التهاب ملتحمهٔ آلرژیک کمک کند.

التهاب ملتحمهٔ شیمیایی: این واکنش به قطره‌های چشمی نوزاد است که برای جلوگیری از عفونت به او داده می‌شود و احتمالاً در حدود ۲۴ تا ۳۶ ساعت طول می‌کشد.

همچنین به خاطر داشته باشید که التهاب ملتحمهٔ باکتریایی و ویروسی هر دو فوق‌العاده مسری هستند. بنابراین، برای جلوگیری از گسترش عفونت، هر بار که مراقبت‌های چشم کودک را انجام می‌دهید، دست‌های خود را بشویید. حوله‌ها، لباس‌ها و ملافه‌های کودک خود را از دیگران جدا کنید و آنها را مرتب بشویید.

منبع

سکسکه

سکسکه 

سکسکه عبارت است از صداهای ناگهانی و بدون اراده تنفسی که بدنبال انقباض عضله دیافراگم ایجاد می‏شود(عضله دیافراگم عضو جدا کننده قفسه سینه از فضای شکم بوده و مهمترین عضله تنفس در انسان است.)

سکسکه نوزادان معمولا بعد از غذا خوردن ایجاد می‏شود، و با بیماری‏ های خطرناک همراه نیست و گذرا و کوتاه مدت است. سکسکه‏ های طولانی می‏توانند بسیار ناراحت کننده باشند.

یکی از روش ‏های توصیه شده برای مهار سکسکه طولانی مکیدن پستان مادر است و به طور کلی والدین نباید از سکسکه‏ های نوزاد نگران باشند.

 

عوامل متعددی که باعث می شود نوزاد و کودکتان سکسکه کند

در حالی که سکسکه در اکثر اوقات سبب نگرانی نمی شود اما گاهی اوقات ممکن است به دلیل برخی شرایط ایجاد شود. سکسکه کردن چندین عامل محرک دارد که می توان آن را متوقف کرد. هنگامی که نوزاد در رحم مادر نیز است با بلعیدن بیش از حد مایع آمنیوتیک سکسکه می کند، اما سکسکه بعد از تولد، به احتمال زیاد توسط یکی از موارد زیر ایجاد می شود:

1- تغذیه بیش از حد و پرخوری از دلایل سکسکه نوزاد :

اگر نوزاد و کودک بیش از حد غذا، شیر مادر یا هر چیز دیگری را بخورد نفخ شکم را تجربه خواهد کرد. این تورم باعث می شود تا دیافراگم داخل حفره شکمی گسترش یافته و آن را مجبور به انقباضات ناگهانی کند. این انقباضات خود را به صورت سکسکه نشان می دهند.

2- بلع بیش از حد هوا به یکباره :

نوزادانی که از طریق شیشه شیر، شیر می نوشند به علت بلع هوای زیاد دچار سکسکه می شوند. هجوم هوای اضافی باعث نفخ شکم شده و دیافراگم را همانند پرخوری مجبور به اسپاسم می کند.

3- وجود عوامل تحریک کننده در محیط :

بدان دلیل که نوزادان دارای نای ظریفی هستند مواد شیمیایی موجود در هوا مانند گرد و غبار، آلاینده ها ، بوی غلیظ و اگزوز وسایل نقلیه می توانند سبب سرفه شوند. اگر سرفه بیش از حد طولانی شود فشار وارد شده به دیافراگم منجر به انقباضات و به تبع آن سکسکه خواهد شد.

4- آسم از دلایل ایجاد سکسکه در کودک:

عوارض آسم در نوزاد و کودک همچنین می تواند باعث سکسکه شود. این امر به این دلیل است که نایژه های موجود در ریه می توانند به دلیل التهاب متورم شده و جریان هوا را به ریه ها کاهش دهند. این امر منجر به خس خس، ایجاد اسپاسم دیافراگم و در نتیجه سکسکه می شود.

5- واکنش های آلرژیک از علت های سکسکه نوزاد :

واکنش آلرژیک می تواند باعث التهاب یا تورم نای شود. دیافراگم به این امر واکنش نشان داده اما به سرعت منقبض می شود و باعث سکسکه خواهد شد. ممکن است نوزاد به پروتئین های شیر حساسیت داشته باشد، زیرا اگر مادر رژیم خود را تغییر دهد ممکن است آلرژی ایجاد شده و تعادل شیمیایی شیر مادر را تغییر دهد.

6- تغییرات دما :

گاهی اوقات تغییر دما در ناحیه معده نوزاد و کودک می تواند باعث اسپاسم عضلات دیافراگمی شود. به عنوان مثال، تغذیه با شیر سرد و به دنبال آن خوردن غذای گرم باعث ایجاد سکسکه خواهد شد.

7- ریفلاکس معده از دلایل سکسکه کردن نوزاد :

گاهی اوقات در شرایطی محتوای معده به داخل لوله غذایی برمی گردد و به عنوان ریفلاکس معده شناخته می شود و معمولاً در نوزادانی که در جدا کردن عضله اسفنکتر معده از مری مشکل دارند مشاهده می شود. این جریان معکوس از مواد غذایی باعث تحریک انتهای عصب ازوفاژال و تحریک دیافراگم و انقباض آن درنتیجه باعث سکسکه خواهد شد. در حالی که سکسکه نشان دهنده ریفلاکس معده در دستگاه گوارش نیست، سکسکه مداوم به همراه علائم دیگری مانند گریه، لرز و تف کردن بیش از حد می تواند دلیلی برای مراجعه به پزشک باشد.

 

روش های پیشگیری از سکسکه نوزادان

از آن جایی که سکسکه کودک محرک های مختلفی دارد، اجتناب از آن ها بسیار مشکل است. با این حال، چند راهکار وجود دارد که می توانید انجام دهید تا احتمال سکسکه کردن را کاهش دهید :

1- کودک را در هنگام تغذیه به حالت صحیح قرار دهید :

همیشه کودک را در حالت ایستاده قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که حداقل 20-30 دقیقه او را در یک وضعیت نگه دارید. این باعث می شود عضله دیافراگم در موقعیت طبیعی خود قرار گرفته و حساسیت به اسپاسم یا انقباضات کاهش یابد. به آرامی پشت کودک را ماساژ دهید تا باعث آروغ زدن شود زیرا این امر می تواند هوای بلعیده شده در طول تغذیه را کاهش دهد. این امر علاوه بر کمک به دیافراگم آن را به حالت آرامش قرار می دهد و در نتیجه از بروز سکسکه جلوگیری خواهد شد.

2- تغذیه با شیر مادر برای پیشگیری از سکسکه نوزاد :

ورود هوای اضافی به معده از طریق شیر مادر نسبت به تغذیه از طریق شیشه شیر کمتر است. با این حال، نوزادان شیرخوار باید بطور صحیح و ایمن نوک سینه را بمکند تا از ورود هوا جلوگیری شود که این کار و وظیفه بر عهده شما است.

3- ماساژ پشت برای پیشگیری از سکسکه کودک :

ماساژ دادن پشت کودک به طور مرتب در حالت ایستاده باعث می شود تنش روی عضلات دیافراگم کاهش یابد و آرام شود. پشت کودک را با حرکت دایره ای به آرامی ماساژ دهید تا به گردن آن ها برسید.

4- آروغ کودک را بگیرید :

این یکی از بهترین روش های جلوگیری از سکسکه نوزاد است. در بین تغذیه، حتما آروغ او را بگیرید تا از هوای جمع شده در شکم خلاص شود. توصیه می شود بعد از شیردهی، کودک را در حالت عمودی قرار داده و فقط پشت او را مالش دهید.

5- تغذیه کودک هنگامی که آرام است :

کودک را هنگامی که شروع به گریه کردن کرده است تغذیه نکنید، زیرا این امر می تواند منجر به بلع بیش از حد هوا در هنگام گریه شود.

6- فعالیت های سرگرم کننده انجام دهید :

به فعالیت هایی که نیاز به تحرک جسمی با کودک دارد بپردازید.

7- سعی کنید به یکباره کودک خود را زیاد تغذیه دهی نکنید :

در صورت لزوم، وعده های غذایی کوچکتر را در فواصل زمانی مکرر به کودک خود بدهید. حداقل در طول هر وعده غذایی 2-3 ساعت فاصله دهید و آروغ کودک را بگیرید تا از تجمع هوا در شکم آنها جلوگیری کنید.

منبع

لحظه تولد ( تماس پوست با پوست در اتاق زایمان )

مراقبت از نوزاد در بیمارستان

  

لحظه تولد

تماس پوست با پوست در اتاق زایمان

آغاز برقراری پیوند عاطفی مادر و نوزاد در لحظه اول، بلافاصله پس از زایمان زمانی صورت می‌گیرد که تماس پوست با پوست بین مادر و نوزاد ایجاد گردد. در زایمان­های طبیعی بلافاصله بعد از خروج نوزاد، نوزاد را به صورت دمر روی شکم مادر قرار می­دهند تا به صورت غریزی سینه‌ های مادر را پیدا کند. در مادرانی هم که سزارین شده ­اند می­توان نوزاد را از کنار بدن مادر به مادر چسبانده و به سمت سینه­ های مادر هدایت کرد. اولین تماس پوست با پوست بین مادر و نوزاد سبب ایجاد آرامش برای مادر و کودک شده و سبب ایجاد جریان شیر بهتر برای مادر، تسهیل در برقراری ارتباط مادر و نوزاد، کاهش خستگی و دردهای ناشی از زایمان و اطمینان خاطر مادر از سلامت نوزاد خود می‌گردد. از طرفی سبب گرم نگه داشتن بدن نوزاد، تثبیت ضربان قلب، بهبود اکسیژن رسانی به مغز و کاهش بی تابی و گریه نوزاد و برخورداری نوزاد از آغوش می­گردد.

اهمیت و مزایای تماس پوست با پوست برای نوزاد

وقتی مادری نوزادش را بغل می‌کند و چند دقیقه‌ای او را برهنه در آغوش خود می‌گیرد یا در بغلش می‌خواباند، بدون اینکه بداند در حال تربیت کودکش است. تماس پوست به پوست مادر و نوزاد، مزایایی برای هر دو نفر شما دارد. برخی از این مزایا برای نوزاد شامل موارد زیر است:

• تثبیت ضربان قلب
• تنفس راحت
• بهبود سطح اکسیژن‌رسانی در بدن
• داشتن خواب راحت
• وزن‌گیری بهتر
• کاهش گریه
• تغذیۀ بهتر
• بهبود رشد مغز

همچنین مطالعات و تحقیقات نشان داده است که تماس پوست با پوست باعث بهبود خلق‌وخو، رشد رفتاری سالم نوزاد و تنظیم دمای مناسب بدن او خواهد شد.

مزایای تماس پوست با پوست برای مادر

غیر از مزایایی که این تماس مستقیم برای نوزادتان دارد، دیگر مزایای تماس پوست با پوست مادر و نوزاد برای مادران شامل موارد زیر است:

• شیردهی راحت‌ و آسوده‌تر
• برقراری سریع پیوند عاطفی با نوزاد
• احساس صمیمیت با نوزاد
• جریان شیر بهتر
• کاهش استرس و نگرانی
• افزایش اعتماد به نفس در توانایی مراقبت از نوزاد
• اطمینان بیشتر شما از سلامت بودن نوزاد
• افزایش حس کنترل و مدیریت شرایط

به مرور تماس پوست به پوست با نوزاد برای شما عادی‌تر خواهد شد و این در آینده برای او و شما اثرهای بسیار مفیدی خواهد داشت. این لحظه‌های کوتاه که از اولین دقایق تولد نوزاد شروع می‌شود، نگاه کردن به چشم‌های نوزاد و برقراری پیوند عاطفی و اعتمادش به شما، شروع رشد احساس و هوش او در تمام روابط اجتماعی و احساسی در سال‌های بعد خواهد بود.

 

تماس پوست با پوست با نوزاد زودرس

نوزادانی که قبل از هفتۀ ۳۷ بارداری متولد می‌شوند، نیاز به قرار گرفتن در محیطی گرم و راحت، شبیه رحم مادر برای محفاظت و رشد دارند. گرم نگهداشتن نوزاد و حفظ درجه حرارت بدن، از مهم‌ترین اقداماتی است که از مرگ و ناتوانی این نوزادان به شدت می‌کاهد. بنابراین نوزادان زودرس پس از تولد درون یک محفظه‌ای شیشه‌ای به نام انکوباتور قرار داده می‌شوند تا رشدشان کامل شود و شما می‌توانید هنگامی که نوزادتان در بیمارستان است، شاهد مراحل رشد هر روز او باشید.

در آغوش گرفتن و تماس پوست با پوست مادر و نوزاد زودرس با روشی که مراقبت کانگورویی نام دارد، فرصتی برای ایجاد صمیمیت و احساس آمادگی برای نگهداری و مراقبت از کودک ایجاد خواهد کرد. روش کانگورویی یک روش مراقبتی برای نوزادان زودرس است‌ که در آن بین نوزاد و مادر هر روز تا جای ممکن تماس پوست با پوست برقرار می‌شود. مراقبت به روش کانگورویی برای مادر و نوزادش تسکین‌دهنده و آرامش‌بخش است و این تماس می‌تواند او را تحریک به مکیدن و حتی جاری کردن بهتر شیر سینه‌ها کند.

منبع

اولین گریه نوزاد

 اولین گریه نوزاد

 

 اولین تنفس نوزاد به صورت گریه می‌باشد. گریه کردن نوزاد نشانۀ این است که مجاری تنفسی او سالم است و می‌تواند به راحتی نفس بکشد. بعضی از نوزادان کمی دیرتر شروع به نفس کشیدن می‌کنند. بلافاصله بعد از به دنیا آمدن نوزاد، پزشک، او را به آرامی روی شکم مادر گذاشته و نوزاد را بررسی و در صورت وجود مشکل، مجاری تنفسی او را تمیز می‌کند تا نوزاد، گریه کردن را شروع کند و ریه‌هایش برای اولین بار پر و خالی شود.

نوزادان ضعیف‌ترین سن دوران عمر خود را می‌گذرانند، یعنی زمانی که حتی قادر نیستند یک پشه را از خود برانند. در این زمان مادر و مراقبان دیگر بیشترین نقش را برعهده دارند و باید شش دانگ حواس‌شان به فرزندشان باشد.
نوزادان ضعیف‌ترین سن دوران عمر خود را می‌گذرانند، یعنی زمانی که حتی قادر نیستند یک پشه را از خود برانند. در این زمان مادر و مراقبان دیگر بیشترین نقش را برعهده دارند و باید شش دانگ حواس‌شان به فرزندشان باشد. در این میان گریه کردن هم اهمیت خاص خود را دارد. در حقیقت تا زمانی که نوزاد گریه نکند مادر می‌پندارد که همه چیز خوب است و نیازی برای نوزاد وجود ندارد، اما همین که نوزادتان گریه می‌کند متوجه می‌شوید که می‌خواهد شما را از یک ناراحتی و ناخوشی آگاه کند.
 
پس در حقیقت گریه کردن برای نوزادان وسیله‌ای برای بیان مسائل است. شاید در اکثر موارد علت گریه زیاد نوزادتان را ندانید، اما نکته مهم و مثبت درباره گریه کردن نوزاد این است که ابراز نیازهای او از این طریق و غرایز مادر رابطه مستقیمی با هم دارند. در‌واقع نوزاد از طریق گریه‌ کردن نیازهای خود را می‌گوید، در شرایطی که مادر هم به آن پاسخ می‌دهد، این مسئله باعث بیشتر شدن پیوند مادر و نوزاد خواهد شد. همه ما می‌دانیم نوزاد‌ی را که گریه می‌کند باید آرام کرد.
 
 
 اما زمانی که مدام به سر و صورت خود می‌زنید که نوزاد را چگونه آرام و ساکت کنید، باید بدانید که این گریه کردن در عین حال نوعی نشانه سلامت بوده و کودک از این طریق، تندرستی خود را هم ابراز می‌کند. در این مطلب راجع به گریه نوزادان مسائلی را روشن می‌کنیم که شاید وقت آن رسیده بیشتر راجع به آنها بدانید.
 
معنای اولین گریه نوزاد؟
بعد از زایمان صدای گریه نوزادتان را می‌شنوید؟ این صدایی‌ است که همواره منتظر شنیدنش بودید. این صدا نه تنها ورود و حضور نوزاد را به شما اعلام می‌کند بلکه به نوعی به شما می‌گوید که وارد مرحله تازه‌ای از زندگی شده‌اید. در‌واقع گریه کردن به نوزاد کمک می‌کند نفس بکشد و ریه‌هایش برای وارد کردن هوا به آن باز شود. با آنکه بسیاری از والدین بر این باورند که هر بار گریه کردن نوزاد به ریه‌ها کمک می‌کند تا قوی‌تر شوند، اما باید گفت که تنها نخستین گریه نوزاد این خاصیت را دارد.
 
 در سایر مواقع هنگام گریه نوزادتان باید به‌دنبال عواملی باشید که باعث آزار و درماندگی نوزاد می‌شود. وقتی نوزادتان برای بار اول گریه می‌کند نشان‌دهنده این است که مشکلی در داخل بدن او وجود ندارد و می‌توانید یک نفس راحت بکشید. این نخستین‌بار گریه به عقیده متخصصان برای نوزاد اهمیت ویژه‌ای دارد.
 
چرا باید زبانشان را بیاموزید؟
اگر نوزاد گریه نکند، هرگز متوجه نخواهید شد که چه چیزی می‌خواهد. گریه کردن می‌تواند دلایل و درجات مختلفی داشته باشد. هر سطح یا درجه از آن میزان آزردگی یا توجهی را نشان می‌دهد که نوزاد به آن نیازمند است. به مرور زمان، هر مادری یاد می‌گیرد که علامت هر گریه را بفهمد، بنابراین وقتی نوزاد گریه می‌کند به دنبال بارزترین نشانه‌ها باشید، مثلا اینکه آیا گرسنه است، پوشکش را خراب کرده، گرم یا سردش شده یا نیاز به توجه دارد.
 
 تنها گریه‌‌های نوزاد است که به شما خواهد گفت باید میزان سلامت و تندرستی او را چک کنید؛ چراکه او از این طریق با شما ارتباط برقرار می‌کند، درواقع این حرکت را باید زبان نوزاد تلقی کرد. تا زمانی که فرزندتان زبان باز کند باید با این زبان از نیازهای او باخبر شوید. پس سعی کنید زبان رسمی نوزادان را هرچه زودتر بیاموزید!
 
ارتباط گریه‌ها و سلامت روان نوزاد
وقتی از نوزادتان مراقبت و پرستاری می‌کنید یا او را نوازش می‌کنید این پیام را به او می‌دهید که تنها نیست. بسیاری از افراد بزرگسال معتقدند که نباید زیاد به گریه نوزاد توجه کرد تا با این کار ادب شود، لطفا این باور را همین الان دور بریزید. روانشناسان معتقدند نوزادانی که تازه به دنیا آمده‌اند در نخستین ماه‌های تولد، بیشتر به توجه نیاز دارند تا به ادب شدن یا گوشمالی.
 
این مسئله به نوزاد کمک می‌کند تا احساس امنیت و اطمینان‌خاطر داشته باشد؛ نوزادی که در این شرایط و تحت مراقبت و توجه بزرگ می‌شود نسبت به نوزاد‌انی که در این شرایط نیستند، در آینده فرد بهتری خواهند شد. نادیده گرفتن همیشگی نوزاد باعث می‌شود او به فردی ساکت تبدیل شود و این برای تندرستی روانشناختی نوزاد یک چالش محسوب خواهد شد.
 
در‌واقع، نوزادانی که به‌طور غیرعادی ساکت هستند به لحاظ روان‌شناختی در درون آشفته و مضطرب‌اند. در حقیقت توجه یا بی‌توجهی شما در همان ابتدای زندگی می‌تواند تاثیرات زیادی در زندگی آینده فرزندتان داشته باشد. پس لطفا با دقت بیشتری به گریه فرزندتان توجه داشته باشید و او را برای زندگی آینده آماده کنید.
 
چرا نباید به گریه‌ها بی‌تفاوت باشید؟
اگر به گریه نوزاد بیشتر دقت کنید، متوجه خواهید شد که وقتی گریه می‌کند بسیاری از عضلات او، دست و پا یا کل بدنش را می‌پیچاند و خم می‌کند. این کارها به خودی خود نوعی ورزش است. اما نباید هر کش و قوس دادنی را سرسری بگیرید. از این مسئله اطمینان پیدا کنید که گریه او به‌خاطر علائم پزشکی یا درد شکم نیست و نگذارید برای مدت طولانی گریه کند.
 
به احساساتش احترام بگذارید
 شاید چندان جای تعجب نباشد اگر بدانید که گریه کردن حتی برای نوزادان راهی برای ابراز احساسات و عواطف است. وقتی می‌دانید که چه زمانی غیظ و لج می‌کند و شما هم ترجیحا به حرفش گوش نمی‌دهید، بارزترین چیز برای او این خواهد بود که برای جلب توجه شما گریه کند. اما نگران نباشید، این نوع ابراز احساسات خوب است. وقتی نوزاد‌تان گریه می‌کند به او گوش دهید و خواسته‌ها و نیازهایش را بررسی کنید، حتی با او درباره‌ آن صحبت کرده و حواسش را پرت کنید. این مسئله باعث می‌شود بتوانید میزان غیظ و لجبازی‌اش را کمرنگ کنید.

  
نوزادتان به چه دلیل گریه می‌کند؟
 شاید برای‌تان جالب باشد بدانید چه عواملی مسبب گریه نوزاد خواهد بود. در اینجا به پاره‌ای از آنها اشاره می‌کنیم که جزء عمومی‌ترین دلایل گریه کردن در نوزادان هستند.
 
احساس ناراحتی دارد؟
اگر غذای نوزاد را داده‌اید و می‌بینید حالش خوب است اما به ناگهان گریه می‌کند، حتما پوشکش را چک کنید. نوزاد به هیچ وجه در پوشک مرطوب یا کثیف احساس راحتی نخواهد داشت. در این مواقع باید بلافاصله آن را تعویض کنید. خیسی و مرطوب بودن پوشک باعث آزار نوزاد شده و درنتیجه او وقت و بی‌وقت گریه خواهد کرد. از طرفی عدم تعویض پوشک به‌طور مرتب منجر به بثورات پوستی می‌شود و نوزاد تنها با گریه کردن نسبت به احساس نامطلوب و درد ناشی از آن واکنش نشان می‌دهد.
 
از کولیک رنج می‌برد؟
کولیک یا شکم‌درد نوعی بیماری است که طی آن، شکم درد می‌گیرد و این درد باعث می‌شود که نوزاد برای ساعت‌ها و بی‌وقفه گریه کند. این اتفاق اغلب در نخستین ماه تولد رخ می‌دهد و تا ماه چهارم و پنجم بعد از تولد به مرور از بین می‌رود. یکی از راه‌های پیشگیری از وقوع شکم‌درد این است که بعد از خوردن غذا به پشت نوزاد بزنید تا آروغ بزند.
 
احساس خفگی هم امکان دارد؟
بسیاری از مردم بر این باورند که قنداق کردن نوزاد و پوشاندن لباس کافی به او برای گرم نگه داشتنش و ایجاد فضایی مانند رحم برای او، روش خوبی است. اما باید گفت در چنین شرایطی نوزادان اغلب به چیزی خلاف این نیاز دارند. اگر همه‌چیز را امتحان کرده‌اید و می‌بینید هنوز نوزاد احساس نامساعد و نامطلوبی دارد، بهتر است او را قنداق نکنید و چند لایه از لباس‌هایی را که به او پوشانده‌اید کم کنید. این حرکت باعث آرامش بیشتر نوزاد شده و باعث می‌شود دیگر گریه و زاری نکند.
 
بینی‌اش گرفته است؟
آیا به‌خاطر دارید که وقتی سرما می‌خورید یا دچار آنفلوآنزا می‌شوید،‌ گرفتگی بینی چقدر اعصاب‌تان را به‌هم می‌ریزد؟ پس ببینید نوزادتان چقدر بابت این مسئله اذیت خواهد شد. اینکه نوزاد نتواند به‌راحتی از بینی نفس بکشد باعث می‌شود که فکر کند یک مشکل داخلی دارد و مکانیسم دفاعی او در این مواقع، گریه کردن است. در این شرایط بهتر است از قطره‌های بینی مخصوص اطفال برای باز کردن منافذ بینی او استفاده کنید.
 
خوابش می‌آید؟
بچه‌ها و نوزادان برای آنکه خودشان بخوابند دچار مشکلاتی هستند. اگر دیدید نوزاد هنگام گریه کردن احساس ناآرام و نامطلوبی دارد، برایش لالایی بخوانید تا خوابش ببرد.
 
نیاز به استراحت دارد؟
در برخی مواقع توجه بیش از اندازه باعث ایجاد استرس در نوزاد می‌شود. مکان‌های شلوغ، صداهای بلند و مسافرت زیاد هم می‌تواند در این زمینه مزید بر علت باشد. اگر دیدید هر یک از این عوامل در او استرس ایجاد کرده، سعی کنید در اتاق خودتان او را نوازش کنید یا آنجا را ترک کنید تا به او اطمینان دهید که همه چیز آرام است.
 
از تنها ماندن خسته شده است؟
هرچند توجه زیاد می‌تواند نوزاد را اذیت کند، اما همین توجه شماست که نوزاد از ته دل خواهان آن است. پس اگر فرزندتان برای مدت زیادی شما را نبیند، گریه خواهد کرد. به خاطر داشته باشید که هیچ چیز و هیچ‌کس جز شما قادر نخواهد بود او را آرام کند.
 
این نکات را آویزه گوش کنید
اگر نوزاد احساس خوبی داشته باشد، به‌راحتی و بدون دردسر مدفوع کند، در فواصل گریه‌ها حالش خوب باشد و حتی شیطنت کند، آنگاه باید ببینید سایر عواملی که باعث گریه می‌شود چه چیزهایی است. این احتمال‌ها را نیز بررسی کنید:
 
-تب شدید
 
-درد زیاد در برخی نقاط بدن (در برخی مواقع او به آن قسمت از بدن که درد دارد اشاره خواهد کرد)
 
-بثورات پوستی یا آلرژی
 
-حالت تهوع؛ البته این مسئله می‌تواند بیانگر مشکلی جدی‌تر باشد و بهتر است بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
 
دارد دندان در می‌آورد؟
کابوس شبانه هر مادری، دندان در آوردن نوزاد است که برای او با درد همراه خواهد بود. اگر دیدید که اغلب مواقع شدیدا گریه می‌کند، حتما دهان و لثه‌اش را چک کنید. اگر دیدید که نوک تیز دندان‌ها در حال بیرون آمدن است، لثه‌اش را ماساژ دهید یا چیزی به او بدهید تا آن را گاز بگیرد
 
فرزندتان را در آغوش بگیرید
باید بدانید نوزادان علاوه بر نیازهای جسمی، نیازهای عاطفی هم دارند که معمولا   با  د ر آغوش گرفتن رابطه مستقیم دارد. در اکثر مواقع در آغوش گرفتن و توجه داشتن به نوزادان می‌تواند تا حد زیادی شما را مطمئن کند که توانسته‌اید به نیازهای عاطفی فرزندتان توجه کنید. وقتی بچه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند از طریق نگاه کردن به شما یا شنیدن صدای شما این توجه را می‌گیرند ولی برای بچه‌های کوچک‌تر نیاز به تماس بدنی نزدیک‌تری وجود دارد تا به این احساس برسند. اگر شما کودک را شیر می‌دهید، سپس پوشکش را عوض می‌کنید، خیلی ساده است که بعدش او می‌خواهد که بغل گرفته شود.
 
 بعضی والدین نگران این هستند که کودک‌شان به بغل گرفتن عادت کند ولی به‌خصوص چند ماهه اول تولد شما نمی‌توانید این کار را انجام ندهید، او را بغل کنید و آرام‌آرام تکان دهید. از طرف دیگر بعضی بچه‌ها دوست ندارند که خیلی تماس بدنی با آنها برقرار شود، از اینکه مرتب بوسیده شوند و از این بغل به بغل دیگری بروند، زود خسته می‌شوند و گریه می‌کنند. در مقابل این کودکان بچه‌هایی هستند که دوست دارند همیشه در بغل باشند. برای این بچه‌ها ممکن است مادر از آغوشی استفاده کند که هم کودک تماس نزدیکی با مادر داشته باشد و هم دست مادر برای انجام کارهایش باز باشد. شاید این راه‌حلی است که هم بچه و هم مادر کمی راحت‌تر شوند.
 
آرام باشید
 گاهی اوقات والدین خودشان را سرزنش می‌کنند که چرا نمی‌توانند کودک را آرام کنند. اگر نیازهای کودک را برطرف کرده‌اید و مشکل خاصی وجود ندارد،  دیگر وقت آن است که از خودتان مراقبت کنید و آشفته نشوید. سعی کنید به خودتان آرامش بدهید تا بتوانید کنترل بهتری روی اوضاع به دست آورید. از دیگران کمک بگیرید و لحظاتی کودک را به شخص دیگری بسپارید.

 

منبع

نخستین معاینه نوزاد و کنترل علائم حیاتی

نخستین معاینه نوزاد و کنترل علائم حیاتی

نخستین معاینه بلافاصله پس از زایمان و ترجیحاً در اتاق زایمان صورت می‌گیرد. این معاینه عبارتست از:

• حصول اطمینان از این‌که کودک در فرآیند تولد دچار آسیب نشده است
• جدا سازی کودکان با ناهنجاری، بخصوص آنهایی که به درمان سریع نیازمندند
   

 

یک فوق تخصص نوزادان گفت: معاینه نوزاد پس از تولد برای مشخص شدن ناهنجاری‌های احتمالی ضروری و ارزیابی علائم حیاتی نخستین قسمت معاینه فیزیکی است و در نوزادان بیمار و نارس اندازه‌گیری این علائم باید مکررا در موقعیت‌های مختلف ثبت شوند.
دکتر محمد کلانی با بیان این مطلب و با اشاره به اینکه دمای بدن، نبض، تنفس، رنگ، قوام عضلانی، فعالیت و سطح هوشیاری نوزاد باید هر ۳۰ دقیقه به مدت دو ساعت یا تا زمان برقراری ثبات کنترل شوند، اضافه کرد: معاینه نوزاد شامل معاینه سریع و اولیه در اتاق زایمان، معاینه جزء به جزء در ۲۴ ساعت اول زندگی و در صورتی که بیش از ۴۸ ساعت در بیمارستان بماند معاینه کامل قبل از ترخیص است.
وی ادامه داد: قبل از انجام معاینه فیزیکی مرور سریع شرح حال مادر و نوزاد و بررسی تاریخچه زایمان‌های قبلی ضروری است. دانستن سن، شغل و وضعیت اقتصادی و اجتماعی مادر، سابقه فامیلی بیماری‌ها، سوءمصرف دارو یا الکل در مادر، تاریخچه حاملگی‌های قبلی و عوارض و مشکلات احتمالی، سابقه بیماری‌های مادر و داروهایی که طی بارداری مصرف کرده است، اهمیت زیادی دارند.
کلانی تصریح کرد: بررسی تست‌های اسکرینینگ برای تشخیص عفونت‌ها، بیماری‌های متابولیک و ژنتیک، سونوگرافی و غیره با نتایج اقدامات تشخیصی و نیز اطلاع از مشکلات حین زایمان، نیاز به احیای پس از تولد، وزن تولد، سن حاملگی نوزاد و جنس نوزاد آمادگی ذهنی مناسبی قبل از معاینه به ما خواهد داد.
این فوق تخصص نوزادان اظهار کرد: از زمان تولد جنسیت نوزاد باید به والدین اطلاع داده شود و در صورت ابهام تناسلی پزشکی حق ندارد حدس خود را به والدین بگوید بلکه باید ارزیابی‌های بیشتری در این مورد لازم صورت بگیرد.
وی گفت: نوزادان خیلی نارس و کم وزن، بدحال و دارای ناهنجاری‌های شدید مادرزادی نیاز به بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه دارند. نوزاد سالم طی ساعت‌های اولیه پس از تولد معمولا هشیار بوده و قادر به مکیدن سینه مادر است. در معاینه معمولی و جزء به جزء نوزاد تمام قسمت‌ها باید با دقت معاینه شود و اندازه‌های آناتومیک طبیعی‌ مورد ارزیابی قرار گیرد.

منبع