نخستین معاینه نوزاد و کنترل علائم حیاتی
نخستین معاینه بلافاصله پس از زایمان و ترجیحاً در اتاق زایمان صورت می‌گیرد. این معاینه عبارتست از:
- حصول اطمینان از اینکه کودک در فرآیند تولد دچار آسیب نشده است
- جدا سازی کودکان با ناهنجاری، بخصوص آنهایی که به درمان سریع نیازمندند
یک فوق تخصص نوزادان گفت: معاینه نوزاد پس از تولد برای مشخص شدن ناهنجاری‌های احتمالی ضروری و ارزیابی علائم حیاتی نخستین قسمت معاینه فیزیکی است و در نوزادان بیمار و نارس اندازه‌گیری این علائم باید مکررا در موقعیت‌های مختلف ثبت شوند.
دکتر محمد کلانی با بیان این مطلب و با اشاره به اینکه دمای بدن، نبض، تنفس، رنگ، قوام عضلانی، فعالیت و سطح هوشیاری نوزاد باید هر ۳۰ دقیقه به مدت دو ساعت یا تا زمان برقراری ثبات کنترل شوند، اضافه کرد: معاینه نوزاد شامل معاینه سریع و اولیه در اتاق زایمان، معاینه جزء به جزء در ۲۴ ساعت اول زندگی و در صورتی که بیش از ۴۸ ساعت در بیمارستان بماند معاینه کامل قبل از ترخیص است.
وی ادامه داد: قبل از انجام معاینه فیزیکی مرور سریع شرح حال مادر و نوزاد و بررسی تاریخچه زایمان‌های قبلی ضروری است. دانستن سن، شغل و وضعیت اقتصادی و اجتماعی مادر، سابقه فامیلی بیماری‌ها، سوءمصرف دارو یا الکل در مادر، تاریخچه حاملگی‌های قبلی و عوارض و مشکلات احتمالی، سابقه بیماری‌های مادر و داروهایی که طی بارداری مصرف کرده است، اهمیت زیادی دارند.
کلانی تصریح کرد: بررسی تست‌های اسکرینینگ برای تشخیص عفونت‌ها، بیماری‌های متابولیک و ژنتیک، سونوگرافی و غیره با نتایج اقدامات تشخیصی و نیز اطلاع از مشکلات حین زایمان، نیاز به احیای پس از تولد، وزن تولد، سن حاملگی نوزاد و جنس نوزاد آمادگی ذهنی مناسبی قبل از معاینه به ما خواهد داد.
این فوق تخصص نوزادان اظهار کرد: از زمان تولد جنسیت نوزاد باید به والدین اطلاع داده شود و در صورت ابهام تناسلی پزشکی حق ندارد حدس خود را به والدین بگوید بلکه باید ارزیابی‌های بیشتری در این مورد لازم صورت بگیرد.
وی گفت: نوزادان خیلی نارس و کم وزن، بدحال و دارای ناهنجاری‌های شدید مادرزادی نیاز به بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه دارند. نوزاد سالم طی ساعت‌های اولیه پس از تولد معمولا هشیار بوده و قادر به مکیدن سینه مادر است. در معاینه معمولی و جزء به جزء نوزاد تمام قسمت‌ها باید با دقت معاینه شود و اندازه‌های آناتومیک طبیعی مورد ارزیابی قرار گیرد.