10 خوراکی ممنوعه برای کودکان زیر یکسال

 

نوع تغذیه نوزاد یکی از مهمترین مشکلات یک مادر است و خانم هایی که مادر شده اند باید بداند چه خوردنی هایی را به نوزاد خود بدهد و چه غذاهایی را ندهد، در زیر با خوردنی هایی آشنا میشوید که هرگز نباید به نوزادتان بدهید.

 

سفیده تخم مرغ ممنوع:

سفیده تخم مرغ یکی از منابع غنی پروتئین است و مزایای فراوانی دارد، اما برای کودکانی که کمتر از یک سال دارند ممکن است خطرناک باشد. باکتری‌های موجود در سفیده تخم مرغ ممکن است باعث ناراحتی معده و تحریک دیگر مشکلات در کودک شود.

 

کره بادام زمینی ممنوع:

کره بادام زمینی سرشار از پتاسیم، پروتئین و فیبر است. با این حال چسبندگی آن می‌تواند باعث رسوبات و مشکلات دهان و دندان برای کودک شود.

 

سبزیجات خام ندهید:

سبزیجات منبع غنی مواد مغذی هستند و استفاده از آنها مانع بروز بسیاری از بیماری‌های مزمن می‌شود. با این حال، سبزیجاتی مانند هویج می‌توانند باعث خفگی کودک شوند، و باید از آنها پرهیز کرد.

 

آجیل های کامل خطرناک است:

آجیل‌ها سرشار از فیبر، ویتامین E، و ال آرژینین هستند. با این حال اندازه آجیل‌ها می‌تواند باعث انسداد مری، و در نهایت خفگی کودک شود. بنابراین هیچ نوع آجیل کاملی به کودک خود ندهید. (می توانید آجیل را پودر کنید)

غذاهای کنسرو شده جزو غذاهای نیز خطرناک هستند:

خوردن غذاهای کنسرو شده شاید راحت باشد اما برای کودک بسیار خطرناک است. ممکن است کودک دچار عفونت بوتولیسم یا دیگر باکتری‌ها شود.

 

ماهی جیوه دارد و ممکن است آلرژی بدهد:

ماهی برای پوست، قلب، و موی یک فرد بالغ مفید است. با این حال، ماهی می‌تواند باعث تحریک آلرژی و آثار منفی روی کودکان شود. غذاهای دریای که مقدار بالایی جیوه دارند نیز برای سلامت کودک بسیار خطرناک هستند. دقیقتر بگوییم؛ ماهی هایی مانند میگو، خرچنگ و حلزون محرکی برای واکنش های آلرژیک در کودکان زیر یک سال هستند. شمشیر ماهی، ماهی تن و ماهی خال خالی دارای مقدار زیادی جیوه هستند که حی بهتر است بزرگ سالان نیز آن را نخورند.

 

عسل ممنوع:

عسل یکی از قدیمی ترین و شناخته شده ترین شیرین‌کننده‌های طبیعی است. و در سال های اخیر به عنوان یک شیرین کننده ی طبیعی طرفداران زیادی یافته است. مهم نیست تا چه حد به خواص درمانی عسل معتقد هستید، این غذا برای کودک خطرناک است. عسل حاوی اسپور و دیگر مواردی است که می‌تواند باعث ایجاد عفونت در کودک شود. عسل نباید به کودکان زیر یک سال داده شود زیرا عسل ممکن است دارای تخم باکتری هایی باشد که می توانند باعث مسمومیت غذایی حاد در کودکان شود. مسمومیت غذایی ممکن است یبوست، کم آبی و بی حالی کودک شود.

 

آبمیوه مواد نگهدارنده دارد:

آبمیوه سرشار از مزیت برای سلامتی است، و مزه‌اش نیز عالی است. با این حال آبمیوه به خصوص نوع بسته‌بندی شده‌اش حاوی مواد نگه‌دارنده‌ای است که سیستم گوارش کودک قادر به هضم آنها نیست. پس به کودک خود آبمیوه ندهید، و قبل از وارد کردن آبمیوه طبیعی به برنامه غذایی کودک حتما با پزشک هماهنگ کنید. باید بدانید آب میوه قند زیادی دارد و خاصیت آن به هیچ عنوان بیشتر از میوه های تازه نیست. بعلاوه هضم آب میوه های زیادی برای معده ی کودک سخت هستند و خودداری از آن ها زیاد سخت نیست.

 

شیر کامل تا 12 ماه ندهید:

به شکل طبیعی کودک با خوردن شیر هیچ مشکلی ندارد چون خود شیرخوار است. اما شیر گاو با آن همه پروتئین و مواد معدنی که دارد برای کودکان زیر 12 ماه مناسب نیست.

 

هضم شیر گاو مشکل است:

کودکان زیر یک سال برای هضم شیر گاو و سفیده ی تخم مرغ اغلب مشکل دارند. این مواد می توانند باعث مشکل معده و حتی اگزما شوند. البته متخصصان می گویند محصولات تهیه شده از شیر گاو می توانند به نوزادان زیر یک سال داده شوند، مانند ماست و پنیر.

 

غذاهای غیرپاستوریزه
همه ی خوراکی های غیرپاستوریزه ای که در ی دوران باردارکنار گذاشته بودید را به یاد دارید؟ حالا هم باید آن ها را از کودک خود دور کنید زیرا دارای باکتری هایی هستند که می تواند برای او بسیار مضر باشد. برچسب روی محصولات غذایی را بخوانید. فرایند پاستوریزه کردن باکتری های مضر غذا را با حرارت و بدون از بین بردن خاصیت غذایی آن از بین می برد. خوراکی های غیر پاستوریزه ای دارای باکتری هایی هستند که می تواند برای کودکان بسیار مضر باشد.

 

منبع

 تقویت حافظه کودکان با استفاده از روش های کاربردی

 

کودکان و آینده آنها برای ما همیشه حائز اهمیت بوده است. خصوصا وقتی صحبت از عملکرد مغز و حافظه آنها می شود، اهمیت موضوع برای ما افزایش می یابد. اما اگر کودک شما در حفظ مطالب و یادگیری آنها مشکل دارد، شما تاکنون کدام راههای تقویت حافظه کودکان را امتحان کرده اید؟
چقدر با این روش ها آشنا هستید و یا از آنها استفاده می کنید؟  در این مقاله سعی می کنیم تا شما را با تعدادی از مهمترین و بهترین روش های تقویت حافظه کودکان آشنا کنیم، تا دیگر نگرانی در مورد حافظه فرزندانتان نداشته باشید.

 

 

تقویت حافظه کودکان به کمک مواد غذایی

 مواد غذایی همیشه در سلامتی ما اهمیت ویژه ای دارند. مواد غذایی همچنین می توانند مانند یک دارو موجب بهبود و یا تضعیف عملکرد ارگانهای داخلی بدن ما نیز شوند. از این رو دانستن اینکه کدام مواد غذایی برای تقویت حافظه کودکانمان مفید است، می تواند به ما در بهبود این موضوع کمک بسیاری کند. استفاده از مغز ها و آجیل ها مثل گردو، میتواند برای تقویت حافظه فرزندان شما مفید باشد. همچنین مصرف مداوم ماهی و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدان ها و کاهش میزان مصرف غذاهای پرچرب و شور مثل فست فود ها، تا حد بسیاری برای سلامت مغز کودکان و عملکرد حافظه آنها مهم است.

 

تقویت حافظه کودکان به کمک تمرین های ذهنی

تمرین های ذهنی همواره بهترین روش برای تقویت حافظه بوده و هستند. اما برای استفاده از آنها، ابتدا باید بدانیم که کدام تمرینات برای کودکان مناسب است. ما اینجا 4 تمرین مهم را که به شما و فرزندتان کمک میکنند تا حافظه بهتری داشته باشد معرفی میکنیم:

 

تصویر سازی را به او بیاموزید

همانطور که پیشتر هم گفتیم، تصویرسازی یکی از ارکان مهم تقویت حافظه، بخصوص در کودکان است. ذهن کودکان بسیار بیشتر از ما به تصاویر علاقه دارد و آنها را به خاطر می سپارد. برای اینکه کودک بتواند به راحتی تصویرسازی کند، میتوانید مطالب را به شکل یک داستان درآورده و برای او نقل کنیم. همزمان باید از کودکمان بخواهیم که داستان را در ذهنش تجسم کند. اینکار کمک میکند تا مطالب که به صورت داستان و تصاویر در آمده اند، به خوبی در درون حافظه کودک ثبت شوند. می توانید پس از مدتی که کودک در ساخت تصاویر تبحر پیدا کرد، از او بخواهید تا داستان مربوط به آنرا نیز خودش بسازد.

 

از رنگ های بیشتری استفاده کنید

همانطور که گفته شد، حافظه تصویری کودکان حتی از بزرگسالان نیز قویتر است. پس استفاده از رنگ های مختلف در هنگام یادداشت کردن مطالب و یا نت برداری کردن، میتواند به آنها کمک کند تا همه چیز به راحتی درون حافظه آنها قرار بگیرد. چیزی که رنگها را به یک عامل مهم برای تقویت حافظه تبدیل می کند، این نکته است که مغز ما به راحتی مطالبی را که با رنگهای متفاوت دیده و یاد گرفتته ایم از سایر مطالب و همچنین از یکدیگر تمایز می دهد. این ویژگی باعث می شود که این مطالب براحتی از فیلتر مغز ما عبور کنند و یادگیری و بخاطر سپردن این مطالب بسیار آسان تر باشد.

 

یادگیری را جذاب کنید

کودکان زمانی که نسبت به یک موضوع علاقه و ذوق بیشتری داشته باشند، آن را راحتتر و بهتر می آموزند. برای همین ما به شما توصیه می کنیم که یادگیری را برای کودکتان جذاب تر و شاداب تر کنید.
با توجه به علایق و سلایق کودک، شما می توانید مطالب را با آهنگ و قافیه و شعر برای او توضیح دهید و به او آموزش دهید تا آنها را به همین شکل با خاطر بسپارد. سعی کنید برای مطالب را در قالبی سرگرم کننده و مثل شعر و بازی به کودکتان آموزش دهید. برای مثال می توانید با او معلم و شاگرد بازی کنید.
در طول این بازی مدام جایتان را با کودک عوض کنید و از او بخواهید که حالا معلم شما شده و به شما چیزهایی که یاد گرفته را آموزش دهد. این کار علاوه بر سرگرم کردن کودک، به ثبت مطالب در حافظه او کمک میکند.

 

از کودک بخواهید تا نظراتش را بیان کند

معروف است که سقراط هیچگاه در کلاس هایش چیزی تدریس نمی کرده و تنها از دانش آموزانش سوال می کرده است. قاعدتا نه شما سقراط هستید و نه کودکانتان در کلاس فلسفه. اما سوال پرسیدن از کودک و نظر او را خواستن، بدون شک یک راه مهم برای تقویت حافظه اوست. اینکار علاوه بر سنجیدن اینکه
کودک ما تا چه میزان مطالب را یاد گرفته، به کودک کمک می کند تا روحیه کنجکاوی و قدرت درک خود را نیز به طور ناخودآگاه به چالش بکشید و آنرا تقویت کند. 
بد نیست بدانید کودکان کنجکاو در درک و فهمیدن مسائل مختلف بسیار بهتر از سایر کودکان 
عمل میکنند.

 

تقویت حافظه کودکان به روش های دیگر

علاوه بر روش هایی که ذکر شد، شما می توانید از بازی های فکری مثل پازل ها، شطرنج یا سودوکو (با توجه به گروه سنی کودک) نیز استفاده کنید. ارتباط برقرار کردن بین مطالب جدید با چیزهایی که کودک از پیش یاد گرفته هم یکی از روش های بسیار کاربردی و موثر است. کودکان مهمترین و بهترین سرمایه برای داشتن فردایی بهتر هستند. بکوشیم تا با تعلیم دادن آنها، آینده ای درخشان برای خود و کشور خود بسازیم.

 

منبع

 میوه دادن به نوزاد ؛ کدام میوه ها و از چند ماهگی ؟

 

میوه را می توان به عنوان اولین غذای جامد به نوزاد داد اما نه هر میوه ای. میوه های اسیدی مانند پرتقال و توت فرنگی برای کودکان زیر یک سال مضر است. 

برای نوزاد و کودکان، برای اولین بار چه میوه ای مناسب است؟

زمانی که نوزاد شما بین 4 تا 6 ماه دارد، شما معمولا می توانید مواد غذایی خرد شده را به رژیم غذایی آنها اضافه کنید. میوه یکی از مهم ترین مواد غذایی مغذی است که غنی از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری برای کودک شما می باشد. در حالی که تمام میوه ها حاوی مواد مغذی هستند، نباید از ابتدا کودک خود را با آنها تغذیه کنیم.

 

زمانبندی:

هنگامی که کودک شما می تواند سر خود را نگه دارد و بدون کمک بنشیند، احتمالاً می توانید شروع به دادن غذاهای جامد به او کنید البته قبل از ارائه هر نوع غذای جامد برای اولین بار با متخصص اطفال مشورت کنید.

 

اولین میوه ها برای نوزاد:

از میوه هایی که به راحتی قابل هضم هستند، شروع کنید.

سیب رنده شده منبع تغذیه ای از ویتامین C است که به بدن کودک شما کمک می کند تا آهن را جذب کرده و یک سیستم ایمنی سالم داشته باشد. سیب همچنین حاوی فیبر است، که باعث کم شدن علائم یبوست در کودک میشود.

موز له شده دوز سالمی از پتاسیم را دارد که عملکرد عضلانی و قلب را بهبود می بخشد.

هلو نیز غنی از فیبر، ویتامین C ویتامین A و مواد مغذی است که سلامت و بینایی را بهبود می بخشد و باعث تشکیل سلول های سفید خون می شود.

 گلابی و زردآلو میوه هایی هستند که به راحتی قابل هضم می باشند.

 

میوه مجاز برای نوزاد:

موز:

تقریباً به هر کودکی برای اولین بار موز داده میشود، موزها ملایم و آسان برای جویدن هستند، که سرشار از ویتامین C ویتامین B6 و پتاسیم می باشند و برای اولین بار انتخاب مناسبی هستند.

یکی از متخصصین تغذیه می گوید که می توانید برای صبحانه به کودکانتان موز له شده بدهید و یا با شیر مادر یا شیر گاو مخلوط کنید و همانطور که نوزادشان بزرگ تر می شود، موز می تواند به عنوان یک میان وعده با میوه های دیگر ترکیب شود یا همراه با غلات مصرف شود.

 

آووکادو:

آووکادو سبز است و به طور معمول به عنوان یک گیاه یا سبزی شناخته می شود، اما در واقع یک میوه غنی از مواد مغذی، پر از ویتامین C ویتامین K و فولات است. شما می توانید به کودک 4 تا 6 ماهه خود آووکادو دهید.

یکی از روش های استفاده از آووکادو آن است که آن را با موز ترکیب و مخلوط کنید، که بسیار خوشمزه است و فقط می توانید یک قاشق غذاخوری از آن را به کودک تازه خود بدهید.

 

سیب:

خوردن یک عدد سیب در روز می تواند به کودک شما کمک کند تا بدن سالمی داشته باشد. کمبود آهن در نوزادان رایج است، ویتامین C موجود در سیب به این کمبود کمک خواهد کرد و می توانید آن را با غذاهای غنی از آهن مانند سبزیجات پخته، زرده تخم مرغ و برنج قهوه مخلوط کنید، تا بهترین نتایج را به دست آورید.

 

انبه:

انبه را می توان به رژیم غذایی کودک بین 6 تا 8 ماهه خود اضافه کرد که منبع خوبی از ویتامین B6 و همچنین پتاسیم، فیبر و مصر هستند و می توان آنها را به سادگی پخت و یا خام مصرف کرد و یا می توانید با ماست و سبزیجات ترکیب کنید و استفاده کنید.

زمانی که کودکان شروع به تغذیه میوه ها می کنند، انتخاب انبه گزینه مناسبی هست و در رشد مهارتهای حرکتی نقش بسزایی خواهد داشت.

 

طالبی:

بابرش آنها به مربع های کوچک می توانید با برنج قهوه ای و یا ماست ترکیب کنید و به عنوان برده های غذایی به کودک خود بدهید.

به طور کلی میوه ها دارای مزیت شیرین و ارزش غذایی بالا هستند و هنگامی که آنها را در زمان مناسب به کودک خود با سایر غذاهای مغذی بدهید، می توانند کمک کنند تا کودک شاد و سالمی داشته باشید.

 

میوه برای کودک زیر یکسال 

میوه هایی که باید از دادن آنها به نوزاد اجتناب شود:

شما باید از دادن میوه های بسیار اسیدی مانند: پرتقال، گریپ فروت و توت فرنگی به کودک خود تا زمانی که نزدیک به یک سال شود، دوری کنید.

غذاهای بسیار اسیدی ممکن است باعث بروز خارش دردناک و عمیق شود.

همچنین باید از میوه هایی با سطوح بالای آفتکش اجتناب کنید.

گلابی، هلو، سیب و آلو می تواند سطوح بالای آفت کش ها را داشته باشد، این بدان معنا نیست که نمی توانید این میوه ها را بخورید، سعی کنید ارگانیک آنها را تهیه کنید و تا حد ممکن به خوبی شستشو دهید و آنها را پوست بکنید و به قطعات کوچک به کودک خود بدهید.

 

غذا دادن به کودک:

یک کودک زیر یک سال میتواند در روز، دو یا سه بار از یک میوه استفاده کند و برای اولین بار باید مراقب واکنش پس از خوردن میوه تازه را باشید و در صورت مشاهده اسهال یا استفراغ با متخصص اطفال تماس بگیرید.

به فرزندتان با استفاده از یک کاسه و قاشق کوچک طرز صحیح غذا خوردن را آموزش دهید.

 

میوه های ممنوعه برای نوزادان

آیا اولین غذایی که به کودک خود می دهید باید جزو میوه ها و سبزیجات باشد؟

بهترین گزینه چنین است، که زمانی که کودک شما 6 ماه دارد، بتوانید میوه را در رژیم غذایی او بگنجانید.

نکته این است که نوزاد خود را با طعم های مختلف و بافت نرم قبل از شش ماهگی آشنا کنید.

اولویت های غذا در هر خانواده ای متفاوت است، بنابراین آنچه که برای شما و کودک شما مناسب است را انجام دهید.

اما به هر حال برخی از توصیه های غذایی را در زیر آورده ایم:

• سبزیجات پخته شده مانند سیب زمینی یا هویج

• میوه هایی مانند موز، آووکادو، گلابی و سیب

• میوه های پخته شده مانند: هلو 

کودکان معمولاً مواد غذایی شیرین را ترجیح می دهند، زیرا شیر مادر به طور طبیعی شیرین است. اما اگر کودک شما آن را بپذیرد، میتوانید طعم های دیگر را نیز به او معرفی کنید.

 

میوه نوزاد 

هر روز باید چه مقدار میوه را به فرزندانتان بدهید:

کودکان یک تا دو سال: حدود نصف میوه

کودکان 2 تا 3 سال: حدود یک عدد میوه

کودکان 4 تا 8 سال: حدود یک و نیم عدد میوه

کودکان 9 سال و یا بالاتر را می توانید تشویق کنید تا در روز 2 عدد میوه مصرف کنند.

 

منبع

اثرات نامطلوب تنبیه کودکان و ۱۰ روش‌ جایگزین آن

 اثرات نامطلوب تنبیه کودکان و ۱۰ روش‌ جایگزین آن

تنبیه کودکان به شکلی که در برخورد با کار نادرست‌شان آنها را با پیامدهای دردناکی مواجه کنیم، شاید باعث شود کارشان را تکرار نکنند، اما اثرات جانبی نامطلوبی به دنبال دارد. کودکی که تنبیه شده ممکن است واکنش احساسی نشان بدهد، مقابله‌به‌مثل کند یا از فرد تنبیه‌کننده دوری کند. اگر می‌خواهید کودکی داشته باشید که مهربان و مؤدب است و دائما نیاز ندارد که او را به انجامِ کارِ درست وادار کنید، با این نوشته همراه شوید.

 

تناقضی در تنبیه کودکان وجود دارد؛ تنبیه عملِ خشونت‌آمیزِ یک بزرگسال است که کودک را هدف قرار می‌دهد، این در حالی است که خشونت همان واکنش ناخوشایندی است که نمی‌خواهیم در کودکان مشاهده کنیم. تنبیه کودکان احساس تنفر را در آنها شعله‌ور می‌کند و اغلب به دلیل اینکه رفتارهای نامطلوب آنها را افزایش می‌دهد منجر به ازدیاد خشونت و سوءاستفاده‌های جدیِ جسمی و روانی از کودکان می‌شود.

 

اگر نباید کودکان را تنبیه کرد آیا باید تربیت آنها را نیز فراموش کنیم؟ بیایید سؤال را به شیوه‌ی دیگری از خودمان بپرسیم: چطور می‌توانیم کارِ درست را به کودکان آموزش بدهیم تا کودکانی باملاحظه باشند و علاوه بر نیازهای خودشان نیازهای سایرین را نیز درک کنند؟

بهترین روشِ کاهشِ رفتارهای «نادرست» این است که برای رفتارهای «درست» تقویت مثبت فراوانی ایجاد کنید. تقویت مثبت شامل تمام پیامدهای خوشایندی است که در پی رفتار می‌آیند و تکرار آن رفتار را تقویت می‌کنند. به جای تنبیه رفتارهای نادرست کودک، سعی کنید مچ او را در زمان‌هایی که کارهای خوب می‌کند بگیرید.

از کارهای خوبش تقدیر کنید، این توجه مثبت را به دفعات و به صورت همیشگی انجام دهید. در عین حال مطمئن شوید که کودک در پی کار نادرستی که انجام می‌دهد پاداشی نمی‌گیرد؛ برای مثال از انجام تکالیف یا وظایفش در منزل معاف نمی‌شود یا از دیگران توجه دریافت نمی‌کند.

پدرومادرِ خوب از روش‌های غیرخشن و متناسب با سن کودک برای تربیت او استفاده می‌کنند. والدین علاوه بر اینکه باید الگوی مثبتی برای کودکان‌شان باشند باید در صورت مشاهده‌ی رفتار نادرست با ایجاد انگیزه برای انجامِ کارِ درست، بازداشتن کودک از کار نادرست و تعیین حد و مرزی محکم و منطقی به او پاسخ دهند.

 

آیا تربیت بدون تنبیه کودکان ممکن است

برای رفتار نامهربانانه‌ یا خرابکاری‌های کودک همیشه دلایل معصومانه‌ای وجود دارد. گاهی دلیل بازیگوشی و سرخوشی است، و گاهی بروز رفتار خشن یا عصبانی از سر ناراحتی یا سردرگمی است. هرچه رفتار کودک آزاردهنده‌تر باشد نشانه‌ی رنجِ بیشتر و نیاز شدیدتر او به عشق و درک شدن است. به عبارت دیگر چیزی به عنوان رفتار بد در کودکان وجود ندارد؛ در عوض مسئله کودکی است که بهترین کاری را که می‌توانسته انجام داده است و ما او را درک نمی‌کنیم.

پدر و مادر‌ها اغلب تعجب می‌کنند وقتی می‌فهمند به اکثر کارهایی که آنها به عنوان روش‌های تربیتی می‌شناسند مانند کتک‌ زدن، گوشه‌ نشانی و در نظر گرفتن پیامدهایی برای رفتار بد اعتقادی ندارم؛ زیرا این کارها مانع می‌شوند که کودکان به افرادی مسئولیت‌پذیر و خود اصلاح‌گر تبدیل شوند. والدین سؤال می‌کنند: «چگونه می‌توانیم به فرزندمان رفتار درست را بیاموزیم؟»

پاسخ این است که زندگی کودک به هر شکلی که باشد او همان را یاد می گیرد. مؤثرترین راه برای آموزش کودکان این است که رفتارتان با آنها همانی باشد که می‌خواهید کودکان در مقابل دیگران از خود نشان بدهند: رفتاری از سرِ رحم و درک. زمانی که کودکان را کتک می‌زنید یا بر سرشان فریاد می‌کشید آنها می‌آموزند که رفتاری همراه با خشونت داشته باشند.

حتی گوشه نشانی کودک به نوعی رهاسازیِ نمادین اوست. این کار، درست در زمانی که کودک بیش از همیشه به ما نیاز دارد تا فرصتی برای یادگیری نحوه‌ی مدیریت احساساتش در اختیارش بگذاریم به او این پیام را می‌دهد که با فوران احساسات ترسناکی که تجربه می‌کند تنها رها شده‌ است.

البته من طرفدار سرسخت کنار کشیدن کودک از موقعیت دردسرساز و شنیدن حرف‌ها و احساسات او هستم (نقطه‌ی مقابل گوشه‌نشانی) بعد از شنیدن حرف‌های کودک باید به او کمک کنید تا مرحله به مرحله‌‌ی احساساتی را که موجب انجام کار نادرست شده است پردازش کند.

این کار به معنیِ انکار مسئولیتی که برای هدایت کودکان به‌وسیله‌ی تعیین حدومرزها بر عهده داریم نیست. دویدن به خیابان، زدن بچه‌ها، ادرار روی فرش، کندن گل‌های باغچه‌ی همسایه، آسیب زدن به حیوانات همگی همچنان کارهای ممنوعه هستند؛ اما این‌ها همان حدومرزهای تربیتی هستند و نه تنبیه کودکان.

اگر دارید از خودتان می‌پرسید چطور کودکم می‌تواند بدون اینکه او را «تنبیه» کنم یاد بگیرد که دوباره کار اشتباه را تکرار نکند؟ پس فرض شما بر این است که برای «تربیت» کودک به تنبیه نیاز است. این فرض همان‌طور که گفتیم درست نیست و برای تربیت فرزندان روش‌های مفیدتری وجود دارد که به آنها اشاره خواهیم کرد.

  

اثرات تنبیه روی رفتار کودکان

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم تحقیقات نشان می‌دهند تنبیه کودکان به افزایش رفتارهای نادرست در آنها منجر می‌شود. تنبیه کودکان آنها را عصبانی می‌کند و در لاک دفاعی فرو می‌برد. تنبیه ترشح هورمون‌ آدرنالین و سایر هورمون‌های مرتبط با واکنش‌های جنگ، گریز یا فلج شدگی را در بدن کودکان آغاز می‌کند و انگیزه‌‌ی استدلال منطقی و همیاری را سرد می‌کند.

کودک در مواجهه با تنبیه به سرعت رفتارِ «بد» منجر به تنبیه را فراموش می‌کند، آنها حتی وقتی دارند احساسات تلخ پس از تنبیه را طی هفته‌های آینده پردازش می‌کنند چیزی از دلیل اصلی تنبیه‌شان به یاد نمی‌آورند. اگر قرارباشد کودکان از تنبیه درسی بیاموزند آن درس دروغ‌گویی و پرهیز از به دام افتادن دوباره خواهد بود.

با تنبیه کودکان بین خودتان و آنها فاصله می‌اندازید و از تأثیر و نفوذتان روی آنها می‌کاهید. تنبیه کودکان حتی ضریب هوشی (IQ) آنها را پایین می‌آورد، زیرا تا زمانی که به طور تمام و کمال احساس امنیت و مصون بودن از خطر نداشته باشند ذهن‌شان برای یادگیری آزاد نخواهد بود. به زبان ساده تنبیه هرگز روشی مؤثر برای بار آوردن انسانی مسئولیت‌پذیر، باملاحظه و شاد نیست. تنبیه کودکان به طور کلی درس‌های نادرستی به آنها یاد می‌دهد.

جایگزینی برای تنبیه کودکان

اگر به جای تنبیه کودکان بتوانیم در عین حفظ مهربانی و رابطه‌مان با آنها برایشان حدومرز تعیین کنیم، کودکان‌مان آنچه را انجام می‌دهند درونی می‌کنند و در مقابلِ راهنمایی‌های ما مقاومت نشان نمی‌دهند تا بتوانند رابطه‌ای را که با ما دارند حفظ کنند.

علاوه بر این کودکان تحت چنین تربیتی تأثیر رفتارشان را روی دیگران می‌بینند بنابراین به انسان‌هایی باملاحظه و مسئول تبدیل می‌شوند. به دلیل اینکه این کودکان پدرومادری داشته‌اند که قادر به اداره‌ و تنظیم احساسات خود (خودگردانی احساسات) بوده‌اند از آنها الگو می‌گیرند و می‌آموزند که چطور می‌توانند احساسات خودشان و به دنبال آن رفتارشان را مدیریت کنند. این کودکان چون مورد پذیرش تمام و کمال پدرومادر قرار دارند با احساسات قویِ درونی‌شان در ارتباط‌ هستند و برای کشف آنها باانگیزه‌اند.

  

۱. احساسات خودتان را تعدیل کنید

این روشی است که به کودکان می‌آموزد احساسات‌شان را تعدیل کنند. شما الگوی آنها هستید. وقتی ناراحتید دست به عمل نزنید. اگر در لحظاتی متوجه شدید نمی‌توانید به عشق درونی‌ای که به فرزندتان دارید متصل شوید، به این فکر کنید که در چنین موقعیتی پدرومادری خارق‌العاده چطور رفتار خواهند کرد؟ و همان کار را انجام بدهید. اگر نمی‌توانید، نفس عمیقی بکشید و تا زمانی که آرامش‌تان را بازبیابید صبر کنید؛ سپس به آنچه پیش آمده است رسیدگی کنید. در مقابل میل‌تان به تنبیه‌گری مقاومت کنید. تنبیه همیشه نتیجه‌ی معکوس می‌دهد.

 

۲. به احساسات کودک بها بدهید

وقتی کودک اسیر هورمون آدرنالین و دیگر هورمون‌های جنگ و گریز باشد، نمی‌تواند چیزی یاد بگیرد. به جای موعظه کردن برای کودک «زمانی برای در میان گذاشتن احساسات» در نظر بگیرید؛ با او بمانید و اجازه بدهید زیر سایه‌ی شما هیجانات احساسی‌ِ خود را بیان کند. هدف این است که «محیط انسجام‌بخش»ی برای ناراحتی کودک فراهم کنید. محیطی حمایتی که در آن کودک قادر باشد به انسجام احساسی دست پیدا کند. بیان احساسات به فرد بالغی که مراقب، پذیرا و امن است به کودک کمک می‌کند از میان عواطفی که تجربه می‌کند بگذرد و بیاموزد که چگونه خودش را دلداری بدهد تا سرانجام قادر باشد به صورت مستقل احساساتش را تعدیل کند.

وقتی کودک طوفان احساساتش را شرح می‌دهد سعی نکنید برایش دلیل بیاورید. بعد از این برون‌ریزیِ احساسی کودک حال بسیار بهتری پیدا می‌کند و به شما نزدیک‌تر می‌شود؛ در همین زمان ذهنش نسبت به راهنمایی‌های شما حالت پذیرنده پیدا می‌کند. حالا می‌توانید به او بگویید چرا ما از عبارت «خفه شو» استفاده نمی‌کنیم، چون رنجش به بار می‌آورد؛ یا چرا دروغ نمی‌گوییم، چون رشته‌ی نامرئی‌ای را که قلب‌هایمان را به هم وصل می‌کند قطع می‌کند.

 

۳. نحوه‌ی یادگیری کودکان را به خاطر داشته باشید

مثال مسواک زدن را در نظر بگیرید. برای اینکه کودک‌تان یاد بگیرد مسواک بزند و خودش آن را انجام بدهد چه می‌کنید؟ اوایل شما این کار را برایش انجام می‌دهید. خودتان با مسواک زدن مرتب الگویی برای او فراهم می‌کنید. مسواک زدن را به کاری مفرّح تبدیل می‌کنید. کم‌کم مسئولیت این کار را به خود او واگذار می‌کنید. سرانجام کودک شما خودانگیخته به سراغ مسواک زدن خواهد رفت.

همین قاعده‌ی کلی برای آموختن سپاسگزاری از دیگران، رعایت نوبت، جا نگذاشتن وسائل، آب دادن به گلدانش، انجام تکالیف مدرسه و اغلبِ مسائل دیگری که به ذهن‌تان می‌رسد کاربرد دارد. روال‌هایی که برای کودک به صورت عادت درمی‌آیند اهمیت فوق‌العاده دارند زیرا برای یادگیری مهارت‌های اولیه یک «داربست» فراهم می‌کنند درست به همان شکل که داربست یک ساختمان ساختاری را برای شکل‌گیری آن فراهم می‌کند. شاید از کوره در بروید که دوباره ژاکتش را جاگذاشته، اما فریاد کشیدن بر سر کودک به او کمک نمی‌کند این مسئله را به خاطر بسپارد؛ بلکه این «داربست»ها هستند که به کمک او می‌آیند.

 

۴. رابطه مقدم بر ضابطه

قبل از اینکه بتوانید عملکرد کودک را تصحیح کنید باید بتوانید با او رابطه برقرا کنید. حتی در هنگام ارائه‌ی راهنمایی لازم است رابطه‌ی خود را با کودک حفظ کنید زیرا ارتباط با پدرومادر به کودک انگیزه می‌دهد تا بهترینِ خودش باشد. فراموش نکنید کودکان وقتی بدرفتاری می‌کنند که درباره‌ی خودشان احساس بدی پیدا کرده‌اند و رابطه‌شان را با ما گسسته می‌بینند.

 

به پایین‌ خم شوید تا بتوانید به چشمان کودک نگاه کنید: «عصبانی شدی… بهم بگو چی می‌خوای… گاز گرفتن ممنوعه!»

از زمین بلندش کنید به چشم‌هایش نگاه کنید و بگویید: «دلت می‌خواد می‌تونستی بیشتر بازی کنی… الان وقت خوابه.»

تماس چشمی محبت‌آمیز با او برقرار کنید و بگویید: «الان خیلی ناراحتی.»

دست‌تان را روی شانه‌اش بگذارید و بگویید: «می‌ترسی درباره‌ی کلوچه باهام حرف بزنی.»

 

۵. حدومرز تعیین کنید؛ اما با ایجاد همدلی

البته که می‌خواهید روی برخی قواعد پافشاری داشته باشید. اما در عین حال می‌توانید چشم‌انداز کودک را تصدیق کنید. کودکان وقتی احساس می‌کنند که درک‌شان می‌کنید بهتر می‌توانند حدومرزهای ما را بپذیرند.

 

«گاز گرفتن ممنوعه! تو خیلی خیلی عصبانی هستی و اذیت شدی، اما باید این رو با حرف زدن به برادرت بگی.»

«الان وقت خوابه. می‌دونم دلت می‌خواست بیشتر بازی کنی.»

«تو نمی‌خوای مامان بهت نه بگه… شنیدم چی گفتی…و جوابم نهِ. ما به هم نمی‌گیم خفه شو، حتی وقتی از دست هم ناراحت و عصبانی هستیم.»

«مهم نیست چقدر ترسیدی، می‌خوام که حقیقت رو بهم بگی.»

 

۶. منشأ تمام بدرفتاری‌های کودک نیازهای به‌جای اوست

به یاد داشته باشید تمام «بدرفتاری»‌ها نمایشی از نیازهای برحق کودک است، حتی اگر روش ابراز آنها صحیح نباشد. کودکان برای رفتار نادرست خود دلیلی دارند حتی وقتی به نظر ما این دلیل موجه نیست. آیا کودک‌تان بسیار بد رفتار می‌کند؟ پس حتما در حال تجربه‌ی حالی بسیار بد است.

آیا به خواب بیشتر، گذراندن زمان بیشتر با شما یا استراحت بیشتر نیاز دارد؟ شاید هم به فرصتی بیشتر برای گریه کردن و آزاد کردن احساسات منفی که همه‌ی ما در خود انباشته می‌کنیم؟ اگر به نیازی که بدرفتاری از آن سرچشمه گرفته است رسیدگی کنید، آن رفتار حذف خواهد شد

۷. راهی برای گفتن کلمات تأییدی پیدا کنید

کودکان تقریبا به همه‌ی درخواست‌های ما جواب مثبت می‌دهند به این شرط که آن را‌ با زبان خوش بیان کنیم. به جای نه گفتن راهی برای گفتنِ بله پیدا کنید؛ حتی وقتی مشغول وضع حدومرزها برای کودک هستید. «اوهوم الان وقت جمع‌وجور کردنه، و آره من بهت کمک می‌کنم و آره که می‌تونیم قلعه‌ای که ساختی رو جمع نکنیم، باشه می‌تونی در این‌باره غرغر کنی، بله اگه عجله کنی می‌تونیم یه داستان دیگه هم بخونیم، و البته که می‌تونیم این کار رو مثل یه بازی انجام بدیم و آره که عاشقتم و بله که شانس آوردم که مامام تو شدم. بله!» وقتی با بله گفتن و تأیید کردن با کودک حرف بزنید او واکنشی مهربانانه و درخورِ رفتار خودتان بروز خواهد داد.

 

۸. زمان به‌خصوصی را به فرزندتان اختصاص بدهید

با در نظر گرفتن اوقاتی مخصوص به کودک رابطه‌ی خود را با او حفظ کنید. گوشی را خاموش کنید، لپ‌تاپ را ببندید و به فرزندتان بگویید: «خب، من تا ۲۰ دقیقه‌ی دیگه تماما در اختیار توام. می‌خواهی چه کار کنیم؟»

در این مدت از آنچه او می‌گوید تبعیت کنید. دنیا به‌خودی‌خود به طور مکرر به کودک احساس حقارت می‌دهد بنابراین در این ۲۰ دقیقه فردی ناشی و بی‌کفایت باشید و بگذارید او برنده باشد. هرهر خندیدن ترس‌ها و نگرانی‌های فروخورده را آزاد می‌کند، پس حتما با کودک بازی کنید، هرهر بخندید و دلقکش شوید. با بالش با هم بجنگید. کشتی بگیرید. او را در آغوش گرم و آرامش‌بخش خود بگیرید. بگذارید از آنچه در ذهن‌شان می‌گذرد با شما حرف بزند، بگذارید سرزنش کنند یا جیغ بکشند. فقط باید تمام این احساسات را بپذیرید و با تمام وجود در لحظه حضور داشته باشید. کودکان وقتی مطمئن می‌شوند که می‌توانند به صرفِ وقت اختصاصی روزانه‌‌ی والدین با آنها تکیه کنند شکوفا می‌شوند، زیرا به اندازه‌ی کافی اعتماد در آنها پدید می‌آید که بتوانند طیف احساساتی را که تجربه می‌کنند بازگو کنند؛ به علاوه این کودکان «مایل‌اند» که رفتاری درست داشته باشند.

 

۹. خودتان را ببخشید

اگر درباره‌ی خودتان احساس بدی دارید نمی‌توانید پدرومادر الهام‌بخشی باشید. درست به همان نحو که کودک شما اگر احساس بدی درباره‌ی خودش داشته باشد نمی‌تواند کار «درست» را انجام بدهد. همیشه می‌توانید رابطه‌تان را با کود‌تان بهبود بدهید. از همین امروز شروع کنید.

 

۱۰. اگر هیچ راهکاری مؤثر واقع نشد

وقتی همه‌ی راه‌ها به شکست منتهی شد خودتان را در آغوش بگیرید و بعد از آن کودک‌تان را. در مسیر پرورش کودک، پیوندِ با اوست که بر همه‌ی راهکارهای دیگر پیروز می‌شود.

 

منبع

 

چرا کودک شما از عینک زدن خوشش نمیاید؟

 

یکی از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان به ویژه در سنین مدرسه نزدیک بینی است. در واقع یکی از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان به ویژه در سنین مدرسه نزدیک بینی است که با تشخیص پزشک قابل درمان است و معمولا این کودکان باید از عینک استفاده کنند اما آیا فرزندتان به همین آسانی از عینک استقبال می کند یا از آن دسته کودکانی است که نیاز به عینک دارد ولی به دلایل مختلفی از زدن عینک سرباز می زند؟

فرزند شما از اینکه مورد تمسخر قرار گیرد، می ترسد
در یک آزمایش اخیر چشم پزشکی متوجه می شوید که فرزند شما دچار نزدیک بینی است و تنها با استفاده از عینک طبی این مشکل برطرف می شود. اما فرزندتان از عینک زدن خود داری می کند. چرا؟ یکی از دلایل معمول آن مسخره شدن توسط گروه همسالان است. اما باید بدانید استفاده نکردن از عینک و ضعف در بینایی مسائل مهم تری در یادگیری او ایجاد خواهد کرد.

اعتماد به نفس او را افزایش دهید
به او بگویید با عینک بسیار زیباتر است. با اینکه ممکن است شانه بالا بیاندازد و بگوید تنها شما هستید که این حرف را می زنید اما او همچنان دوست دارد از زبان شما جملات مثبت بشنود.
می توانید برایش مثال هایی از بازیگران، آهنگسازان و افراد موفق و مشهوری که از عینک استفاده می کنند بزنید و همچنین به او بگویید او تنها کسی نیست که عینک خواهد داشت. همچنین به او بگویید که بقیه همکلاسی هایش ممکن است چنین مشکلی را به زودی بفهمند و آنها نیز از عینک استفاده کنند.

 

بر فواید عینک تاکید کنید
به او تاکید کنید که با استفاده از عینک کارایی او در مدرسه بالاتر می رود. برای او درباره نزدیک بینی توضیح دهید و اینکه عینک چطور می تواند به شفاف تر دیدن او در کلاس کمک کند. در این سن او به اندازه ای بزرگ است که بفهمد عینک برای او زندگی را آسان تر و بهتر می کند. به او نگهداری تمیز و مناسب از عینک را یاد دهید و برایش یک جا عینکی زیبا و جذاب بخرید.

معلم را در جریان بگذارید
اگر فرزندتان با وجود تمامی توضیحات، تشویق و حمایت شما همچنان بابت عینک زدن شکایت دارد با معلم او صحبت کنید. ممکن است او نسبت به مسخره کردن فرزند شما در کلاس بی خبر باشد. پس او را آگاه کنید. صحبت و تذکر معلم به برخی از بچه ها تاثیر مثبت و فوری داشته و به تمسخر فرزندتان پایان خواهد داد.

به او اجازه انتخاب دهید
خوشبختانه، صدها مدل فریم عینک مختلف برای بچه ها وجود دارد. همانطور که بودجه خود را در نظر می گیرید به او اجازه دهید تا عینکش را خودش انتخاب کند، مدلی که با آن راحت تر است و به او بیشتر می آید. هر چقدر فرزندتان در پروسه انتخاب عینک درگیرتر باشد علاقه او به استفاده از آن بیشتر می شود . سعی کنید تا از عینک به عنوان یک مد و زیبایی استفاده کند نه چیزی که زیبایی ظاهر او را کم می کند.
استفاده نکردن از عینک و ضعف در بینایی در یادگیری کودک مشکل ایجاد خواهد کرد. 

 

تنها زمانی که بزرگ می شود می تواند از لنز استفاده کند
 با گذر زمان فرزند شما هر روز از عینک استفاده خواهد کرد. نظرات منفی که از گروه همسالانش می گیرد به تدریج کمتر شده و او با آسودگی بیشتری از عینک استفاده می کند.
زمانی که فرزندتان کمی بزرگ تر و پخته تر شود، می توانید برایش لنز در نظر بگیرید. بعضی بچه ها ممکن است لنز را به عینک ترجیح دهند در نتیجه به مراقبت، توجه و دقت بیشتری نیاز دارند. بهتر است از یک متخصص چشم مشورت بگیرید تا میزان استفاده از لنز را کنترل کند. زیرا لنز با هر شیوه زندگی سازگاری ندارد و ممکن است برای بعضی افراد استفاده از عینک پیشنهاد بهتری باشد.

 

منبع

 چه نوع کتابی مناسب کودک ما است؟

والدین همان گونه که برای خوراک و پوشاک کودک زمان می گذارند، برای رشد صحیح ذهنی او باید از خود همت نشان دهند.

وقتی انسان پا به دنیا می گذارد و با حواس خود با پیرامونش ارتباط برقرار می کند. با اولین چیزی که لمس می کند، می شنود و می بیند، کنجکاویش تحریک می شود. پرسش کردن به دنبال ایجاد علامت سوالی در ذهن شروع می شود.

عدم دریافت پاسخ صحیح به این پرسش ها در کودکان منجر به رشد فکری ضعیف، کاهش خلاقیت، بی انگیزگی، بی علاقگی به تحصیل و... می شود.

کودکان بر اساس جواب های دریافتی یاد می گیرند که چگونه زندگی، افکار و شخصیت خود را شکل دهند. در همین راستا والدین هم می خواهند، در این شکل گیری سهیم بوده و نظارت مستقیم داشته باشند. این امر، زمانی تحقق می یابد که کودک به والدینش اعتماد کامل داشته باشد. و نیز احساس کنند که والدینشان برای تمام پرسش های آنها جواب درستی دارند.

هیچ وقت به کودک خود دروغ نگویید و برای او داستان سرایی نکنید. اگر از شما دروغی بشنود اعتمادش نسبت به شما از بین می رود. اعتمادی که دیگر به سختی می توان آن را دوباره به دست آورد.

یکی از مهمترین و در دسترس ترین منابعی که ازهمان ابتدا برای پاسخ به پرسش های کودکان وجود دارد، خود والدین، کتابها و در حال حاضر اینترنت می باشد. زمانی دغدغه والدین، کوچه- خیابان و بچه های بی ادب  بود که مبادا آنها تربیت کودکشان را خراب کنند. در صورتی که این روزها فرزندانشان دیگر با بچه های کوچه و خیابان خود را سرگرم نمی کنند. بلکه آنها دوستان جدیدی پیدا کرده اند. دوستانی که ممکن است بی ادب تر از بچه های کوچه و خیابان باشند.

در حال حاضر آمارهای حاصل از تحقیقات حاکی از آن است که بیش از دهها میلیون کودک با کامپیوتر و اینترنت سرو کار دارند. آنها برای دست یابی به اطلاعات مورد نظرشان و بازی های آنلاین ساعت ها پشت میز کامپیوتر وقت صرف می کنند.

این مسئله ممکن است، گذشته از تاثیر مخرب بر رفتار و واکنش های آنها ، تاثیرهای سوء، هم از لحاظ جسمی و رشد نامناسب بر روی کودکان داشته باشد.

اما سوالی که در این جا مطرح می شود، این است که چه نوع کتابی مناسب کودک ما است؟

در پاسخ به این پرسش باید گفت که این مسئله مستقیما به سن کودک بستگی دارد.

نکته اول: کتاب خردسالان باید پر از تصاویر با رنگ های شاد و براق باشد و نوشته های کمی داشته باشد.زیرا یک تصویر بهتر از هزار کلمه مفهوم را می رساند. برای آموزش و خلاقیت هم تصویر حرف اول را می زند.

نکته دوم: کتاب باید محتوای خلاقانه داشته باشد و خواندن آن برای کودک هیجان انگیز و جالب باشد. علاوه بر آن باید اتفاقات در داستان سریع باشد. شخصیت های داستان باید به خوبی معرفی شده و برای کودک باور پذیر باشند. مشکلات و مسائل شخصیت های داستان باید مشابه مشکلات و مسائلی باشند که کودک در آن سن با آنها مواجه می شود.
 

نکته سوم: وجود صحبت های خنده دار و لطیفه های بامزه در لابه لای گفتگوهای شخصیت ضروری است.
 

نکته چهارم: تقسیم بندی کتاب باید به گونه ای باشد که خواندن کتاب را برای کودک آسان کند. قلم و خط نوشته ای کتاب باید به چشم کودکان آشنا باشد. این نکته به فهم و شناخت بیشتر کلمات توسط کودک کمک می کند.

نکته پنجم: بهتر است کتاب با اطلاعات کمی شروع شود. فقط اطلاعات ضروری مانند اطلاعات کلی در مورد شخصیت اصلی داستان، اسامی و محل زندگی آنها باید در ابتدای کتاب باشد.  اطلاعات اضافی کودک را خسته کرده و دیگر میلی به کتاب خوانی نشان نخواهد داد.

 

نکته ششم: قسمت پایانی کتاب هم بسیار مهم است. در انتها، همه مشکلات و مسائل باید حل شده باشد و کتاب پایان خوشی داشته باشد. بویژه اگر مخاطبان آن کودکان خردسال باشند.
 

نکته هفتم: تعداد صفحه های کتاب هم از اهمیت خاصی برخوردار است. کتاب هایی که نوشته و عکس با هم دارند. باید بین 25 تا 35 صفحه باشند و کتاب های مصور نباید بیشتر از 16 صفحه داشته باشند.
 

نکته هشتم: داستان باید دارای محتوای آموزشی نیز باشد. یک داستان خوب باید به کودک نکات اخلاقی، فرهنگی و ارزش های مذهبی را بطور غیر مستقیم آموزش دهد.
 

نکته نهم: کتاب خوب برای کودکان باید شخصیت هایی داشته باشد که بتوانند در شرایط سخت قادر به تصمیم گیری درست شود. شجاعانه برای زنده ماندن و زندگی خود تلاش کرده و در تمام مراحل از اصول صحیح اخلاقی پیروی کنند.

 

منبع

 چشمان صورتی

ترشح اشک، قرمزی چشم، خارش چشم و سفت شدن مژه ها همه جزو علائم ورم ملتحمه است که به نام چشمان صورتی خوانده می شود.

غالبا به علت عفونت ویروس سرماخوردگی ایجاد می شود.

چشمان صورتی به سرعت در مدارس و مهدکودک ها پخش می شود. 

به نزد پزشک متخصص اطفال بروید تا مراقبت های لازم را دریابید.

این بیماری در بیشتر موارد بعد از 4 تا 7 روز بهبود می یابد.

 

منبع

 عفونت گوش

کودکان مستعد ابتلا به عفونت گوش می باشند، چرا که آنها دارای شیپور استاش کوچکی می باشند. این شیپور (مجرا) گوش میانی را به گلو متصل می کند.

هنگامی که سرماخوردگی باعث التهاب می شود، این شیپور مسدود می شود و موجب می شود که مایعات زیادی در گوش میانی و در پشت پرده گوش جمع شوند.

 

این تجمع مایعات، اجازه ورود میکروب ها را می دهد.

 

علائم شامل: تب، ایراد گیری و نق نق زدن و پر بودن گوش می باشد.

 

بیشتر عفونت های گوش در نتیجه ویروس ها می باشد و به خودی خود از بین می روند.

 

واکسیناسیون دوران کودکی می تواند از عفونت های گوش جلوگیری نماید.

 

آسپیرین در کودکان و نوجوانان موجب ایجاد سندرم ری می شود.

منبع

 چسب گوش

تجمع مایع در گوش میانی (با درد و یا بدورن درد) می باشد که به نام اوتیت میانی با ترشح خوانده می شود.

غالبا، با یک عفونت گوش حاد و یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی همراه می شود.

مایع معمولا در عرض چند هفته از بین می رود.

به هر حال، اگر مایع چسبناک و ضخیم باشد، می تواند با شنوایی کودک تداخل ایجاد کند.

پس بهتر است نزد پزشک بروید تا با لوله ای مایع داخل گوش کودک را خارج کند.

 

منبع

بیماری های استخوان در کودکان، انواع و درمان آن ها

 

بیماری های استخوان در کودکان، انواع و درمان آن ها

مشکلات ارتوپدی در کودکان ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب، سرطان استخوان، حالت نامناسب بدن و حتی تغذیه نامناسب است.

مشکلات ارتوپدی در کودکان ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب، سرطان استخوان، حالت نامناسب بدن و حتی تغذیه نامناسب است. کلید کنترل مشکلات ارتوپدی تشخیص زودهنگام و مدیریت مداوم (با پیگیری‌های منظم) مشکل است. چندین مشکل ارتوپدی وجود دارد که ممکن است در کودکان رخ دهد و اگر در اوایل تشخیص داده نشده و درمان نشود ممکن است در آینده به ایجاد عوارض متعددی مانند ناتوانی منجر شود.

 

مشکلات ارتوپدی، مانع برای رشد طبیعی کودکان

رشد کودک بستگی به عوامل خاصی مانند فیزیک، محیط‌زیست و غیره دارد. گاهی اوقات، به‌عنوان یک والد، ممکن است متوجه شوید که رشد کودک شما به‌طور کامل در مسیر درست نیست. کودکان زیادی هستند که با مشکلات ارتوپدی مانند پاهای تخت، پاهای کمانی و زانو پرانتزی برخورد می‌کنند اما باید متوجه باشید که اغلب این مشکلات به‌راحتی قابل درمان هستند اگر به‌موقع تشخیص داده شوند.

 

انواع مشکلات ارتوپدی کودکان و درمان آن‌ها

عارضه‌های ارتوپدی کودکان و نوزادان شامل موارد بسیار زیادی است که به تفکیک قسمتی از بدن که درگیر می‌شود، عبارت‌اند از:

 

پا

گاهی کودکان ممکن است مبتلابه اختلالات ارتوپدی در ناحیه مچ پا و اطراف آن شوند که عبارت اند از:

 

پاچنبری

عارضه‌های ارتوپدی کودکان و نوزادان شامل موارد بسیار زیادی است که به تفکیک قسمتی از بدن که درگیر می‌شود عبارتند از:

Clubfoot یک نوع معمول از نقص مادرزادی است که بر عضلات و استخوان‌های پا تأثیر می‌گذارد. پاچنبری وضعیتی است که پا به‌جای اینکه صاف باشد به سمت پایین چرخیده می‌شود. این چرخش باعث می‌شود که انگشتان پا به سمت پای دیگر منحرف شوند. کودک ممکن است با نقص در یک یا هر دو پا متولد شود.

 

درمان پاچنبری

پاچنبری به‌تنهایی و خودبه‌خود بهتر نخواهد شد و برای ترمیم نیاز به جراحی دارد اما اکنون پزشکان از یک سری از گچ‌ها، حرکات ملایم و کشش‌های پا و بریس ها استفاده می‌کنند تا به‌آرامی پا را به صاف کنند.

 

صافی کف پا

صافی کف پا شرایطی را توصیف می‌کند که در آن قوس‌های طولی و یا میانی پا کشیده یا مسطح باشند. تمام سطح پا در حالت ایستاده، پیاده‌روی و دیگر فعالیت‌ها با سطح زمین تماس دارند. اکثر نوزادان و بچه‌های کوچک ‌پاهای تخت دارند که این طبیعی است. قبل از تشکیل استخوان‌ها قسمت زیادی از پا و مچ پا از بافت نرم، چربی و غضروف ساخته شده‌اند و قوس هنوز کامل نشده است. هنگامی‌که کودک شروع به راه رفتن روی پاها می‌کند، مفاصل هنوز هم در حال حرکت هستند. این زمانی است که بدشکلی پای کودک آشکار می‌شود و والدین ممکن است نگران باشند که پای فرزندشان مشکل دارد. در اکثریت قریب به‌اتفاق کودکان با افزایش سن باعث بهبود صافی کف پاها می‌شوند. حتی اگر صافی با افزایش سن کاملاً درمان نشود بعید است که در آینده کودک دچار مشکل شود.

 

درمان صافی کف پا

ممکن است در موارد خفیف صافی کف پا، مخصوصاً در صافی کف پای انعطاف‌پذیر، نیاز به درمان نباشد. این مشکل اغلب با رشد و پیشرفت کودک حل می‌شود. بچه‌های کوچک باید تشویق شوند تا هرچه می‌توانند و هرکجا ایمن است با پای برهنه راه روند. این کار حساسیت پا را افزایش می دهد. در عین حال حرکت در سطوح مختلف زمین باعث ایجاد قدرت و ثبات پا می شود.

 

سایر مشکلات

سایر اختلالات ارتوپدی در این ناحیه از پای کودک یا نوزاد عبارتند از:

- متاتارسوس ادداکتوس: این یک مشکل مادرزادی است که گاهی باعث خمیدگی قسمت جلو پا می‌شود. این مشکل معمولاً با درمان دستی، گچ گیری و گاهی جراحی درمان می‌شود.

- پای کالکانئووالگوس: این اتفاق در نوزادان با هایپر دورسی فلکشن پا، دوری قوزک پا و افزایش پاشنه والگوس ایجاد می‌شود که معمولاً به دلیل حالت بدن در داخل رحم ایجاد می‌شود و زمانی که نوزاد شروع به ایستادن می‌کند مشکل حل می‌شود.

- اتصال تارسال: اتصال تارسال صافی پای اسپاستیک پرونئال همراه با خشکی پای دردناک و اسپاسم عضلات جانبی ساق است که بعد از سن 9 سالگی ظاهر می‌شود. این مشکل ممکن است بدون جراحی (به‌عنوان مثال، با گچ و کفی طبی) و یا جراحی درمان شود.

- افزایش قوس طولی پا: این مشکل باعث افزایش قوس پا می‌شود که نمی‌تواند وزن را تحمل کند. گزینه‌های درمان فیزیوتراپی، بسته به‌شدت مشکل، شامل ارتوپدی و جراحی می‌شود.

 

انگشتان پا

انواع مشکلات انگشتان پای کودکان عبارتند از:

 

پُرانگشتی یا پلی‌داکتیلی

این شایع‌ترین تغییر شکل پا است و می‌تواند از مقادیر جزئی ضخامت بافت نرم تا اختلالات اسکلتی عمده متفاوت باشد. شایع‌ترین اختلال انگشتان اضافه در انگشت پنجم است.

 

درمان پلی داکتیلی

روش درمان برای برداشتن انگشت اضافی بستگی به نحوه اتصال آن به دست یا پا دارد.

اگر انگشت تشکیل‌شده ضعیف و بدون استخوان باشد درمان در طی یک جلسه مراجعه به مطب پزشک به‌آسانی با قرار دادن یک گیره در پایه‌ی انگشت انجام می‌شود. گیره جریان خون به انگشت را متوقف می‌کند و ،دقیقاً شبیه افتادن بند ناف هنگام تولد، باعث می‌شود که انگشت اضافی بیفتد. اگر این انگشت بیشتر شکل گرفته باشد، جراح آن را در اتاق عمل زمانی که کودک شما حدود یک ساله است برمیدارد. جراحی فرزند شما بر اساس شرایط دقیق او خواهد بود. موارد پیچیده‌تر ممکن است نیاز به جراحی پیچیده داشته باشد.

 

سایر مشکلات

چند مورد از اختلالات دیگر در این ناحیه عبارتند از:

- انگشتان خمیده: معمولاً انگشت چهارم و پنجم را درگیر می‌کند که معمولاً بدون علائم است و به ارث برده می‌شود. 25 تا 50 درصد موارد تا سن 3-4 سالگی برطرف می‌شود و در غیر این صورت جراحی موردنیاز است.

- روی هم افتادن انگشتان: انگشت پنجم روی انگشت چهارم قرار می‌گیرد و در نیمی از موارد باعث درد می‌شود و نیاز به عمل جراحی دارد.

- فرورفتن ناخن در پوست: لبه ناخن به داخل بافت نرم اطراف فرو می‌رود و ممکن است باعث بروز پارونیشی شود. گزینه‌های درمان از کنترل محافظه‌کارانه با استفاده از آب گرم و آنتی‌بیوتیک‌ها و روش‌های مختلف جراحی متفاوت است.

 

پاها

اختلالات ارتوپدی پای کودکان به‌قرار زیر است:

 

پای پرانتزی

پای پرانتزی است که با تنگی کپسول خلفی ایجاد می‌شود و معمولاً به علت رشد ضعیف قسمت داخلی صفحه اپی فیزیال است.این مشکل معمولاً به‌طور یک‌جانبه دیده می‌شود و در مشکلاتی مانند نرمی استخوان، بیماری پژه و درجه‌ی شدید استئوآرتریت زانو مشاهده می‌شود.

 

زانو

مشکلات ارتوپدی زانوی کودکان عبارتند از:

 

بیماری ازگود-اشلاتر

بیماری ازگود-اشلاتر (OSD) التهاب استخوان، غضروف یا تاندون در بالای کشکک (تیبیا) در محل اتصال تاندون زانو (پاتلا) است. این مشکل درواقع یک بیماری نیست بلکه آسیبی شدید است.

 

درمان بیماری ازگود-اشلاتر

بیماری ازگود-اشلاتر معمولاً نیاز به درمان محافظه‌کارانه با اصلاح فعالیت، درمان فیزیکی، بریس، کفی طبی و به‌ندرت برداشتن تورم تیبال دارد.

 

ران

درد پا در کودکان می‌تواند به علت تعدادی از علل ایجاد شود. تشخیص نیاز به سابقه دقیق و معاینه دارد. آرتروسکوپی از مفصل ران در بیماران کودک بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد تا درد را در مفصل بررسی و درمان کند.

 

دیسپلازی پیش‌رونده

دیسپلازی طیفی از اختلالات است که بر روی استخوان پروگزیمال، استابولوم و ران‌ها تأثیر می‌گذارد. این مسئله در مورد نحوه شکل‌گیری مفصل ران کودک در گذشته، در طی یا پس از زایمان، است که باعث ایجاد ران ناپایدار می‌شود. در موارد شدید، مفصل ران می‌تواند دچار دررفتگی و یا مشکل در راه رفتن شود.

 

درمان دیسپلازی پیش‌رونده

تشخیص زودهنگام مانع از عوارض درازمدت می‌شود. موارد خفیف دیسپلازی معمولاً با رشد کودک خودبه‌خود حل می‌شوند. موارد شدیدتر ممکن است نیاز به درمان با بریس یا عمل جراحی داشته باشند تا لگن در جای خود قرار بگیرد و به‌طور مناسب درمان شود.

 

لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن یا بیماری اسلیپ

در این بیماری به عللی که به‌درستی شناخته‌شده نیست، صفحه رشد بالایی ران ضعیف شده و اپی فیز سر استخوان ران بر روی گردن استخوان ران به سمت عقب جابجا می‌شود. این مشکل در پسران 12 تا 15 ساله شایع است.

 

درمان لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن

این بیماری همیشه با عمل جراحی برای تثبیت صفحه رشد که تضعیف‌شده است درمان می‌شود. اما حتی قبل از جراحی، پزشک سعی خواهد کرد که تا با رفع فشار از روی پای آسیب‌دیده از لغزش بیشتر جلوگیری کند. بسیاری از پزشکان به‌محض اینکه این بیماری تشخیص داده شود بیمار را به بیمارستان ارجاع می‌دهند تا مطمئن شوند که او استراحت می‌کند و بتوانند جراحی را در اسرع وقت انجام دهند.

 

سایر مشکلات

سایر اختلالات ارتوپدی لگن کودکان به زیر است:

- آرتروز سپتیک و استئومیلیت: این مشکل معمولاً به دلیل استافیلوکوک اورئوس ایجاد می‌شود. درمان معمولاً آسپیراسیون اضطراری، آرتروسکوپی، زهکشی و برداشتن بافت آسیب‌دیده با پوشش آنتی‌بیوتیک است.

- سینوویت گذرای مفصل ران: این وضعیت یک علت شایع لنگیدن است و اغلب بعد از یک عفونت تنفسی رخ می‌دهد. گزینه‌های درمان عبارتند از استراحت، فیزیوتراپی و داروهای ضدالتهابی غیر استروییدی.

- بیماری پورتس: این ناخوشی به علت نکروز ناگهانی در سر فمورال است. اقدامات اولیه شامل استراحت در رختخواب، بی‌حسی و استراحت است. گاهی اوقات لازم است که یک عمل جراحی برای هدایت توپ سر ران - شناخته‌شده به‌عنوان استئوتومی ورم فمورال - مورد استفاده قرار گیرد.

 

ستون فقرات

اختلالات مربوط به ارتوپدی مرتبط با ستون فقرات در کودکان و نوزادان عبارت از:

 

اسکولیوز

اسکولیوز یک وضعیت نادر ستون فقرات است که در آن ستون فقرات چرخش و انحراف غیرطبیعی به جوانب دارد. اگرچه اسکولیوز در هنگام تولد وجود دارد، اما معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی پیشرفت می‌کند و در دختران جوان بیشتر از پسران رایج است. بسیاری از کودکان در مدرسه در سال پنجم تا نهم بررسی می‌شوند تا در صورت ابتلا به اسکولیوز شناسایی شوند زیرا این وضعیت به‌طورمعمول در طول سال‌های رشد کودک به‌سرعت پیشرفت می‌کند.

 

درمان اسکولیوز

هرچه منحنی و چرخش ستون فقرات بیشتر باشد دفورمیتی شدیدتر خواهد بود. اگر بریس قادر به کنترل پیشرفت منحنی نباشد، جراحی در نظر گرفته می‌شود. در این موارد، ستون فقرات چرخانده شده و به سینه قفل می‌شود که باعث هل دادن تیغه شانه‌ها و دنده‌ها به عقب می‌شود که قوز و نابرابری در قفسه سینه ایجاد می‌کند.

جراحی اسکولیوز منحنی را در ستون فقرات صاف می‌کند و قطعات و مفاصلی که در منحنی دخالت دارند با هم مخلوط می‌شوند. این عمل جراحی یک درمان ایمن و مؤثر است. در حالی که منحنی‌های به‌شدت پیچ‌خورده نمی‌توانند کاملاً صاف شوند اما ممکن است اغلب آن‌ها به‌طور چشمگیری بهبود پیدا کنند.

 

کیفوز

اصطلاح کیفوز برای توصیف انحنای شدید ستون فقرات استفاده می‌شود که قوز نیز نامیده می‌شود. کیفوز می‌تواند در اثر شرایطی مانند وضعیت ضعیف بدن، پوکی استخوان، استفاده طولانی‌مدت از استروئید یا تومورهای ستون فقرات ایجاد شود. در موارد جدی‌تر، کیفوز پس از شکستگی و دررفتگی چند مهره اتفاق می‌افتد. معاینه فیزیکی و اشعه ایکس ستون فقرات پزشک را از اطلاعات موردنیاز برای تعیین میزان اختلال نخاعی آگاه می‌کند. منحنی بیش از 45 درجه غیرطبیعی است.

 

درمان کیفوز

درمان کیفوز بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت است. نوجوانان مبتلا به کیفوز موضعی به‌طور کلی از هیچ عارضه یا پیشرفت بیماری رنج نمی‌برند و حتی ممکن است با گذشت زمان بهبود پیدا کنند. یک برنامه تمرینی ممکن است به رفع درد پشت کمک کند. اگر منحنی کیفوزی بیش از 75 درجه باشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که مهره‌های غیرطبیعی را صاف کند و باهم ادغام کند تا بتواند ستون فقرات را تثبیت کند و درد و بی‌ثباتی را از بین ببرد.

 

سایر اختلالات

سایر اختلالات ستون فقرات عبارتند از:

- لغزش مهره‌ها: لغزش یا سرخوردگی مهره به رانده شدن یک‌مهره به‌طرف جلو بر روی مهرهٔ زیرین گفته می‌شود. درمان شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد انعقادی غیر استروییدی و در بیماران مبتلا به اسپوندیلولیستی شدید، همجوشی ستون فقرات خلفی است.

- التهاب دیسک کمر: این یک بیماری غیرمعمول در کودکان است. ویژگی‌های بالینی عبارتند از امتناع از پیاده‌روی، کمردرد، عدم توانایی خم کردن کمر و گودی کمر. در برخی از بیماران دیسک صرفاً متورم می‌شود اما در سایر موارد، کلسیفیکاسیون(تجمع کلسیم در یکی از بافت‌های بدن) نیز دیده می‌شود. درمان شامل تزریق داخل وریدی همراه با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی است.

 

گردن

گاهی کودکان مبتلا به اختلالات و مشکلات در ناحیه گردن هستند که به شرح زیر است:

- تورتیکولی‌ (کجی‌ گردن‌): شایع‌ترین شکل تورتیکولی‌ عضلانی است که در نوزادان، معمولاً به علت آسیب در هنگام زایمان ایجاد می‌شود. گزینه‌های کنترل شامل مشاهده، درمان فیزیوتراپی، بریس و در موارد شدید تزریق بوتاکس می‌شوند. اگر کمشکل به دلیل وجود باند فیبری تنگ ایجاد شود برش باند می‌تواند نتایج خوب و تأثیر زیبایی همراه داشته باشد. سایر آسیب‌ها و ضربات، نقص مادرزادی و تومور نیز باید در نظر گرفته شوند.

- بی‌ثباتی مهره Atlanto-axial: این مشکلی جدی و حاد و اغلب با سندرم داون مرتبط است. تا زمانی که فشار نخاعی رخ نداده باشد نیازی به درمان نیست اما در صورت بروز فشار انجام جراحی برای ثابت کردن مهره لازم است.

 

شانه

بیماری اسپرنگل یا بالا بودن مادرزادی استخوان شانه وضعیتی است که کتف به محل طبیعی برنمی‌گردد. این مشکل می‌تواند یک‌طرفه یا دوطرفه باشد. هیچ درمانی لازم نیست مگر اینکه وضعیت حاد باشد و در این صورت جراحی اصلاحی انجام می‌شود.

 

آرنج

بیماری‌های ارتوپدی ناحیه آرنج کودکان عبارتند از:

- دررفتگی آرنج: با دررفتگی آرنج رباط حلقوی گیر می‌افتد و دوسطحی که مفصل را تشکیل می‌دهند از یکدیگر جدا می‌شوند. به‌بیان‌دیگر دو استخوانی که یک مفصل را درست می‌کنند ارتباط آناتومیک خود نسبت به یکدیگر را از دست می‌دهند. درمان دستی ساده می‌تواند مشکل را رفع کند اما در صورت عود بازسازی رباط نیاز می‌شود.

- بیماری پانر: بیماری پانر صفحه رشد در آرنج را درگیر می‌کند (صفحه‌های رشد بافت استخوانی جدید می‌سازند و طول و شکل نهایی استخوان‌ها در بزرگ‌سالی را تعیین می‌کنند. این یک بیماری نادر است که گاهی ورزشکاران جوان را درگیر می‌کند. علائم اغلب با کاهش فعالیت بدنی از بین می‌روند.

 

مچ دست

رادیال کلاب هند یا دست چنبری بدفرمی نادر است که ناشی از فقدان یکی از استخوان‌های ساعد به‌طور مادرزادی است و این موجب انحراف مچ دست بچه به‌طرف بدون استخوان می‌شود. دست چنبری می‌تواند همراه با دیگر مشکلات مادرزادی بوده و موجب اختلالات شدید در کار آیی اندام فوقانی شود. جراحی اصلاحی با استفاده از پیوند استخوان و سایر تکنیک‌ها می‌تواند نتیجه‌ی قابل‌قبول عملکردی ایجاد کند.

 

دست و انگشتان

شست و انگشت ماشه‌ای مادرزادی به دلیل ضخیم شدن تاندون‌ها و عضلات انگشت ایجاد می‌شود. جراحی می‌تواند این مشکل را درمان کند. بررسی‌ها نشان داده است که روش زیرپوستی به همان اندازه عمل جراحی باز مؤثر است.

 

منبع