تقویت حافظه کودکان با استفاده از روش های کاربردی

 

کودکان و آینده آنها برای ما همیشه حائز اهمیت بوده است. خصوصا وقتی صحبت از عملکرد مغز و حافظه آنها می شود، اهمیت موضوع برای ما افزایش می یابد. اما اگر کودک شما در حفظ مطالب و یادگیری آنها مشکل دارد، شما تاکنون کدام راههای تقویت حافظه کودکان را امتحان کرده اید؟
چقدر با این روش ها آشنا هستید و یا از آنها استفاده می کنید؟  در این مقاله سعی می کنیم تا شما را با تعدادی از مهمترین و بهترین روش های تقویت حافظه کودکان آشنا کنیم، تا دیگر نگرانی در مورد حافظه فرزندانتان نداشته باشید.

 

 

تقویت حافظه کودکان به کمک مواد غذایی

 مواد غذایی همیشه در سلامتی ما اهمیت ویژه ای دارند. مواد غذایی همچنین می توانند مانند یک دارو موجب بهبود و یا تضعیف عملکرد ارگانهای داخلی بدن ما نیز شوند. از این رو دانستن اینکه کدام مواد غذایی برای تقویت حافظه کودکانمان مفید است، می تواند به ما در بهبود این موضوع کمک بسیاری کند. استفاده از مغز ها و آجیل ها مثل گردو، میتواند برای تقویت حافظه فرزندان شما مفید باشد. همچنین مصرف مداوم ماهی و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدان ها و کاهش میزان مصرف غذاهای پرچرب و شور مثل فست فود ها، تا حد بسیاری برای سلامت مغز کودکان و عملکرد حافظه آنها مهم است.

 

تقویت حافظه کودکان به کمک تمرین های ذهنی

تمرین های ذهنی همواره بهترین روش برای تقویت حافظه بوده و هستند. اما برای استفاده از آنها، ابتدا باید بدانیم که کدام تمرینات برای کودکان مناسب است. ما اینجا 4 تمرین مهم را که به شما و فرزندتان کمک میکنند تا حافظه بهتری داشته باشد معرفی میکنیم:

 

تصویر سازی را به او بیاموزید

همانطور که پیشتر هم گفتیم، تصویرسازی یکی از ارکان مهم تقویت حافظه، بخصوص در کودکان است. ذهن کودکان بسیار بیشتر از ما به تصاویر علاقه دارد و آنها را به خاطر می سپارد. برای اینکه کودک بتواند به راحتی تصویرسازی کند، میتوانید مطالب را به شکل یک داستان درآورده و برای او نقل کنیم. همزمان باید از کودکمان بخواهیم که داستان را در ذهنش تجسم کند. اینکار کمک میکند تا مطالب که به صورت داستان و تصاویر در آمده اند، به خوبی در درون حافظه کودک ثبت شوند. می توانید پس از مدتی که کودک در ساخت تصاویر تبحر پیدا کرد، از او بخواهید تا داستان مربوط به آنرا نیز خودش بسازد.

 

از رنگ های بیشتری استفاده کنید

همانطور که گفته شد، حافظه تصویری کودکان حتی از بزرگسالان نیز قویتر است. پس استفاده از رنگ های مختلف در هنگام یادداشت کردن مطالب و یا نت برداری کردن، میتواند به آنها کمک کند تا همه چیز به راحتی درون حافظه آنها قرار بگیرد. چیزی که رنگها را به یک عامل مهم برای تقویت حافظه تبدیل می کند، این نکته است که مغز ما به راحتی مطالبی را که با رنگهای متفاوت دیده و یاد گرفتته ایم از سایر مطالب و همچنین از یکدیگر تمایز می دهد. این ویژگی باعث می شود که این مطالب براحتی از فیلتر مغز ما عبور کنند و یادگیری و بخاطر سپردن این مطالب بسیار آسان تر باشد.

 

یادگیری را جذاب کنید

کودکان زمانی که نسبت به یک موضوع علاقه و ذوق بیشتری داشته باشند، آن را راحتتر و بهتر می آموزند. برای همین ما به شما توصیه می کنیم که یادگیری را برای کودکتان جذاب تر و شاداب تر کنید.
با توجه به علایق و سلایق کودک، شما می توانید مطالب را با آهنگ و قافیه و شعر برای او توضیح دهید و به او آموزش دهید تا آنها را به همین شکل با خاطر بسپارد. سعی کنید برای مطالب را در قالبی سرگرم کننده و مثل شعر و بازی به کودکتان آموزش دهید. برای مثال می توانید با او معلم و شاگرد بازی کنید.
در طول این بازی مدام جایتان را با کودک عوض کنید و از او بخواهید که حالا معلم شما شده و به شما چیزهایی که یاد گرفته را آموزش دهد. این کار علاوه بر سرگرم کردن کودک، به ثبت مطالب در حافظه او کمک میکند.

 

از کودک بخواهید تا نظراتش را بیان کند

معروف است که سقراط هیچگاه در کلاس هایش چیزی تدریس نمی کرده و تنها از دانش آموزانش سوال می کرده است. قاعدتا نه شما سقراط هستید و نه کودکانتان در کلاس فلسفه. اما سوال پرسیدن از کودک و نظر او را خواستن، بدون شک یک راه مهم برای تقویت حافظه اوست. اینکار علاوه بر سنجیدن اینکه
کودک ما تا چه میزان مطالب را یاد گرفته، به کودک کمک می کند تا روحیه کنجکاوی و قدرت درک خود را نیز به طور ناخودآگاه به چالش بکشید و آنرا تقویت کند. 
بد نیست بدانید کودکان کنجکاو در درک و فهمیدن مسائل مختلف بسیار بهتر از سایر کودکان 
عمل میکنند.

 

تقویت حافظه کودکان به روش های دیگر

علاوه بر روش هایی که ذکر شد، شما می توانید از بازی های فکری مثل پازل ها، شطرنج یا سودوکو (با توجه به گروه سنی کودک) نیز استفاده کنید. ارتباط برقرار کردن بین مطالب جدید با چیزهایی که کودک از پیش یاد گرفته هم یکی از روش های بسیار کاربردی و موثر است. کودکان مهمترین و بهترین سرمایه برای داشتن فردایی بهتر هستند. بکوشیم تا با تعلیم دادن آنها، آینده ای درخشان برای خود و کشور خود بسازیم.

 

منبع

 

چرا کودک شما از عینک زدن خوشش نمیاید؟

 

یکی از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان به ویژه در سنین مدرسه نزدیک بینی است. در واقع یکی از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان به ویژه در سنین مدرسه نزدیک بینی است که با تشخیص پزشک قابل درمان است و معمولا این کودکان باید از عینک استفاده کنند اما آیا فرزندتان به همین آسانی از عینک استقبال می کند یا از آن دسته کودکانی است که نیاز به عینک دارد ولی به دلایل مختلفی از زدن عینک سرباز می زند؟

فرزند شما از اینکه مورد تمسخر قرار گیرد، می ترسد
در یک آزمایش اخیر چشم پزشکی متوجه می شوید که فرزند شما دچار نزدیک بینی است و تنها با استفاده از عینک طبی این مشکل برطرف می شود. اما فرزندتان از عینک زدن خود داری می کند. چرا؟ یکی از دلایل معمول آن مسخره شدن توسط گروه همسالان است. اما باید بدانید استفاده نکردن از عینک و ضعف در بینایی مسائل مهم تری در یادگیری او ایجاد خواهد کرد.

اعتماد به نفس او را افزایش دهید
به او بگویید با عینک بسیار زیباتر است. با اینکه ممکن است شانه بالا بیاندازد و بگوید تنها شما هستید که این حرف را می زنید اما او همچنان دوست دارد از زبان شما جملات مثبت بشنود.
می توانید برایش مثال هایی از بازیگران، آهنگسازان و افراد موفق و مشهوری که از عینک استفاده می کنند بزنید و همچنین به او بگویید او تنها کسی نیست که عینک خواهد داشت. همچنین به او بگویید که بقیه همکلاسی هایش ممکن است چنین مشکلی را به زودی بفهمند و آنها نیز از عینک استفاده کنند.

 

بر فواید عینک تاکید کنید
به او تاکید کنید که با استفاده از عینک کارایی او در مدرسه بالاتر می رود. برای او درباره نزدیک بینی توضیح دهید و اینکه عینک چطور می تواند به شفاف تر دیدن او در کلاس کمک کند. در این سن او به اندازه ای بزرگ است که بفهمد عینک برای او زندگی را آسان تر و بهتر می کند. به او نگهداری تمیز و مناسب از عینک را یاد دهید و برایش یک جا عینکی زیبا و جذاب بخرید.

معلم را در جریان بگذارید
اگر فرزندتان با وجود تمامی توضیحات، تشویق و حمایت شما همچنان بابت عینک زدن شکایت دارد با معلم او صحبت کنید. ممکن است او نسبت به مسخره کردن فرزند شما در کلاس بی خبر باشد. پس او را آگاه کنید. صحبت و تذکر معلم به برخی از بچه ها تاثیر مثبت و فوری داشته و به تمسخر فرزندتان پایان خواهد داد.

به او اجازه انتخاب دهید
خوشبختانه، صدها مدل فریم عینک مختلف برای بچه ها وجود دارد. همانطور که بودجه خود را در نظر می گیرید به او اجازه دهید تا عینکش را خودش انتخاب کند، مدلی که با آن راحت تر است و به او بیشتر می آید. هر چقدر فرزندتان در پروسه انتخاب عینک درگیرتر باشد علاقه او به استفاده از آن بیشتر می شود . سعی کنید تا از عینک به عنوان یک مد و زیبایی استفاده کند نه چیزی که زیبایی ظاهر او را کم می کند.
استفاده نکردن از عینک و ضعف در بینایی در یادگیری کودک مشکل ایجاد خواهد کرد. 

 

تنها زمانی که بزرگ می شود می تواند از لنز استفاده کند
 با گذر زمان فرزند شما هر روز از عینک استفاده خواهد کرد. نظرات منفی که از گروه همسالانش می گیرد به تدریج کمتر شده و او با آسودگی بیشتری از عینک استفاده می کند.
زمانی که فرزندتان کمی بزرگ تر و پخته تر شود، می توانید برایش لنز در نظر بگیرید. بعضی بچه ها ممکن است لنز را به عینک ترجیح دهند در نتیجه به مراقبت، توجه و دقت بیشتری نیاز دارند. بهتر است از یک متخصص چشم مشورت بگیرید تا میزان استفاده از لنز را کنترل کند. زیرا لنز با هر شیوه زندگی سازگاری ندارد و ممکن است برای بعضی افراد استفاده از عینک پیشنهاد بهتری باشد.

 

منبع

 چه نوع کتابی مناسب کودک ما است؟

والدین همان گونه که برای خوراک و پوشاک کودک زمان می گذارند، برای رشد صحیح ذهنی او باید از خود همت نشان دهند.

وقتی انسان پا به دنیا می گذارد و با حواس خود با پیرامونش ارتباط برقرار می کند. با اولین چیزی که لمس می کند، می شنود و می بیند، کنجکاویش تحریک می شود. پرسش کردن به دنبال ایجاد علامت سوالی در ذهن شروع می شود.

عدم دریافت پاسخ صحیح به این پرسش ها در کودکان منجر به رشد فکری ضعیف، کاهش خلاقیت، بی انگیزگی، بی علاقگی به تحصیل و... می شود.

کودکان بر اساس جواب های دریافتی یاد می گیرند که چگونه زندگی، افکار و شخصیت خود را شکل دهند. در همین راستا والدین هم می خواهند، در این شکل گیری سهیم بوده و نظارت مستقیم داشته باشند. این امر، زمانی تحقق می یابد که کودک به والدینش اعتماد کامل داشته باشد. و نیز احساس کنند که والدینشان برای تمام پرسش های آنها جواب درستی دارند.

هیچ وقت به کودک خود دروغ نگویید و برای او داستان سرایی نکنید. اگر از شما دروغی بشنود اعتمادش نسبت به شما از بین می رود. اعتمادی که دیگر به سختی می توان آن را دوباره به دست آورد.

یکی از مهمترین و در دسترس ترین منابعی که ازهمان ابتدا برای پاسخ به پرسش های کودکان وجود دارد، خود والدین، کتابها و در حال حاضر اینترنت می باشد. زمانی دغدغه والدین، کوچه- خیابان و بچه های بی ادب  بود که مبادا آنها تربیت کودکشان را خراب کنند. در صورتی که این روزها فرزندانشان دیگر با بچه های کوچه و خیابان خود را سرگرم نمی کنند. بلکه آنها دوستان جدیدی پیدا کرده اند. دوستانی که ممکن است بی ادب تر از بچه های کوچه و خیابان باشند.

در حال حاضر آمارهای حاصل از تحقیقات حاکی از آن است که بیش از دهها میلیون کودک با کامپیوتر و اینترنت سرو کار دارند. آنها برای دست یابی به اطلاعات مورد نظرشان و بازی های آنلاین ساعت ها پشت میز کامپیوتر وقت صرف می کنند.

این مسئله ممکن است، گذشته از تاثیر مخرب بر رفتار و واکنش های آنها ، تاثیرهای سوء، هم از لحاظ جسمی و رشد نامناسب بر روی کودکان داشته باشد.

اما سوالی که در این جا مطرح می شود، این است که چه نوع کتابی مناسب کودک ما است؟

در پاسخ به این پرسش باید گفت که این مسئله مستقیما به سن کودک بستگی دارد.

نکته اول: کتاب خردسالان باید پر از تصاویر با رنگ های شاد و براق باشد و نوشته های کمی داشته باشد.زیرا یک تصویر بهتر از هزار کلمه مفهوم را می رساند. برای آموزش و خلاقیت هم تصویر حرف اول را می زند.

نکته دوم: کتاب باید محتوای خلاقانه داشته باشد و خواندن آن برای کودک هیجان انگیز و جالب باشد. علاوه بر آن باید اتفاقات در داستان سریع باشد. شخصیت های داستان باید به خوبی معرفی شده و برای کودک باور پذیر باشند. مشکلات و مسائل شخصیت های داستان باید مشابه مشکلات و مسائلی باشند که کودک در آن سن با آنها مواجه می شود.
 

نکته سوم: وجود صحبت های خنده دار و لطیفه های بامزه در لابه لای گفتگوهای شخصیت ضروری است.
 

نکته چهارم: تقسیم بندی کتاب باید به گونه ای باشد که خواندن کتاب را برای کودک آسان کند. قلم و خط نوشته ای کتاب باید به چشم کودکان آشنا باشد. این نکته به فهم و شناخت بیشتر کلمات توسط کودک کمک می کند.

نکته پنجم: بهتر است کتاب با اطلاعات کمی شروع شود. فقط اطلاعات ضروری مانند اطلاعات کلی در مورد شخصیت اصلی داستان، اسامی و محل زندگی آنها باید در ابتدای کتاب باشد.  اطلاعات اضافی کودک را خسته کرده و دیگر میلی به کتاب خوانی نشان نخواهد داد.

 

نکته ششم: قسمت پایانی کتاب هم بسیار مهم است. در انتها، همه مشکلات و مسائل باید حل شده باشد و کتاب پایان خوشی داشته باشد. بویژه اگر مخاطبان آن کودکان خردسال باشند.
 

نکته هفتم: تعداد صفحه های کتاب هم از اهمیت خاصی برخوردار است. کتاب هایی که نوشته و عکس با هم دارند. باید بین 25 تا 35 صفحه باشند و کتاب های مصور نباید بیشتر از 16 صفحه داشته باشند.
 

نکته هشتم: داستان باید دارای محتوای آموزشی نیز باشد. یک داستان خوب باید به کودک نکات اخلاقی، فرهنگی و ارزش های مذهبی را بطور غیر مستقیم آموزش دهد.
 

نکته نهم: کتاب خوب برای کودکان باید شخصیت هایی داشته باشد که بتوانند در شرایط سخت قادر به تصمیم گیری درست شود. شجاعانه برای زنده ماندن و زندگی خود تلاش کرده و در تمام مراحل از اصول صحیح اخلاقی پیروی کنند.

 

منبع

 چشمان صورتی

ترشح اشک، قرمزی چشم، خارش چشم و سفت شدن مژه ها همه جزو علائم ورم ملتحمه است که به نام چشمان صورتی خوانده می شود.

غالبا به علت عفونت ویروس سرماخوردگی ایجاد می شود.

چشمان صورتی به سرعت در مدارس و مهدکودک ها پخش می شود. 

به نزد پزشک متخصص اطفال بروید تا مراقبت های لازم را دریابید.

این بیماری در بیشتر موارد بعد از 4 تا 7 روز بهبود می یابد.

 

منبع

 چسب گوش

تجمع مایع در گوش میانی (با درد و یا بدورن درد) می باشد که به نام اوتیت میانی با ترشح خوانده می شود.

غالبا، با یک عفونت گوش حاد و یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی همراه می شود.

مایع معمولا در عرض چند هفته از بین می رود.

به هر حال، اگر مایع چسبناک و ضخیم باشد، می تواند با شنوایی کودک تداخل ایجاد کند.

پس بهتر است نزد پزشک بروید تا با لوله ای مایع داخل گوش کودک را خارج کند.

 

منبع

بیماری های استخوان در کودکان، انواع و درمان آن ها

 

بیماری های استخوان در کودکان، انواع و درمان آن ها

مشکلات ارتوپدی در کودکان ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب، سرطان استخوان، حالت نامناسب بدن و حتی تغذیه نامناسب است.

مشکلات ارتوپدی در کودکان ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب، سرطان استخوان، حالت نامناسب بدن و حتی تغذیه نامناسب است. کلید کنترل مشکلات ارتوپدی تشخیص زودهنگام و مدیریت مداوم (با پیگیری‌های منظم) مشکل است. چندین مشکل ارتوپدی وجود دارد که ممکن است در کودکان رخ دهد و اگر در اوایل تشخیص داده نشده و درمان نشود ممکن است در آینده به ایجاد عوارض متعددی مانند ناتوانی منجر شود.

 

مشکلات ارتوپدی، مانع برای رشد طبیعی کودکان

رشد کودک بستگی به عوامل خاصی مانند فیزیک، محیط‌زیست و غیره دارد. گاهی اوقات، به‌عنوان یک والد، ممکن است متوجه شوید که رشد کودک شما به‌طور کامل در مسیر درست نیست. کودکان زیادی هستند که با مشکلات ارتوپدی مانند پاهای تخت، پاهای کمانی و زانو پرانتزی برخورد می‌کنند اما باید متوجه باشید که اغلب این مشکلات به‌راحتی قابل درمان هستند اگر به‌موقع تشخیص داده شوند.

 

انواع مشکلات ارتوپدی کودکان و درمان آن‌ها

عارضه‌های ارتوپدی کودکان و نوزادان شامل موارد بسیار زیادی است که به تفکیک قسمتی از بدن که درگیر می‌شود، عبارت‌اند از:

 

پا

گاهی کودکان ممکن است مبتلابه اختلالات ارتوپدی در ناحیه مچ پا و اطراف آن شوند که عبارت اند از:

 

پاچنبری

عارضه‌های ارتوپدی کودکان و نوزادان شامل موارد بسیار زیادی است که به تفکیک قسمتی از بدن که درگیر می‌شود عبارتند از:

Clubfoot یک نوع معمول از نقص مادرزادی است که بر عضلات و استخوان‌های پا تأثیر می‌گذارد. پاچنبری وضعیتی است که پا به‌جای اینکه صاف باشد به سمت پایین چرخیده می‌شود. این چرخش باعث می‌شود که انگشتان پا به سمت پای دیگر منحرف شوند. کودک ممکن است با نقص در یک یا هر دو پا متولد شود.

 

درمان پاچنبری

پاچنبری به‌تنهایی و خودبه‌خود بهتر نخواهد شد و برای ترمیم نیاز به جراحی دارد اما اکنون پزشکان از یک سری از گچ‌ها، حرکات ملایم و کشش‌های پا و بریس ها استفاده می‌کنند تا به‌آرامی پا را به صاف کنند.

 

صافی کف پا

صافی کف پا شرایطی را توصیف می‌کند که در آن قوس‌های طولی و یا میانی پا کشیده یا مسطح باشند. تمام سطح پا در حالت ایستاده، پیاده‌روی و دیگر فعالیت‌ها با سطح زمین تماس دارند. اکثر نوزادان و بچه‌های کوچک ‌پاهای تخت دارند که این طبیعی است. قبل از تشکیل استخوان‌ها قسمت زیادی از پا و مچ پا از بافت نرم، چربی و غضروف ساخته شده‌اند و قوس هنوز کامل نشده است. هنگامی‌که کودک شروع به راه رفتن روی پاها می‌کند، مفاصل هنوز هم در حال حرکت هستند. این زمانی است که بدشکلی پای کودک آشکار می‌شود و والدین ممکن است نگران باشند که پای فرزندشان مشکل دارد. در اکثریت قریب به‌اتفاق کودکان با افزایش سن باعث بهبود صافی کف پاها می‌شوند. حتی اگر صافی با افزایش سن کاملاً درمان نشود بعید است که در آینده کودک دچار مشکل شود.

 

درمان صافی کف پا

ممکن است در موارد خفیف صافی کف پا، مخصوصاً در صافی کف پای انعطاف‌پذیر، نیاز به درمان نباشد. این مشکل اغلب با رشد و پیشرفت کودک حل می‌شود. بچه‌های کوچک باید تشویق شوند تا هرچه می‌توانند و هرکجا ایمن است با پای برهنه راه روند. این کار حساسیت پا را افزایش می دهد. در عین حال حرکت در سطوح مختلف زمین باعث ایجاد قدرت و ثبات پا می شود.

 

سایر مشکلات

سایر اختلالات ارتوپدی در این ناحیه از پای کودک یا نوزاد عبارتند از:

- متاتارسوس ادداکتوس: این یک مشکل مادرزادی است که گاهی باعث خمیدگی قسمت جلو پا می‌شود. این مشکل معمولاً با درمان دستی، گچ گیری و گاهی جراحی درمان می‌شود.

- پای کالکانئووالگوس: این اتفاق در نوزادان با هایپر دورسی فلکشن پا، دوری قوزک پا و افزایش پاشنه والگوس ایجاد می‌شود که معمولاً به دلیل حالت بدن در داخل رحم ایجاد می‌شود و زمانی که نوزاد شروع به ایستادن می‌کند مشکل حل می‌شود.

- اتصال تارسال: اتصال تارسال صافی پای اسپاستیک پرونئال همراه با خشکی پای دردناک و اسپاسم عضلات جانبی ساق است که بعد از سن 9 سالگی ظاهر می‌شود. این مشکل ممکن است بدون جراحی (به‌عنوان مثال، با گچ و کفی طبی) و یا جراحی درمان شود.

- افزایش قوس طولی پا: این مشکل باعث افزایش قوس پا می‌شود که نمی‌تواند وزن را تحمل کند. گزینه‌های درمان فیزیوتراپی، بسته به‌شدت مشکل، شامل ارتوپدی و جراحی می‌شود.

 

انگشتان پا

انواع مشکلات انگشتان پای کودکان عبارتند از:

 

پُرانگشتی یا پلی‌داکتیلی

این شایع‌ترین تغییر شکل پا است و می‌تواند از مقادیر جزئی ضخامت بافت نرم تا اختلالات اسکلتی عمده متفاوت باشد. شایع‌ترین اختلال انگشتان اضافه در انگشت پنجم است.

 

درمان پلی داکتیلی

روش درمان برای برداشتن انگشت اضافی بستگی به نحوه اتصال آن به دست یا پا دارد.

اگر انگشت تشکیل‌شده ضعیف و بدون استخوان باشد درمان در طی یک جلسه مراجعه به مطب پزشک به‌آسانی با قرار دادن یک گیره در پایه‌ی انگشت انجام می‌شود. گیره جریان خون به انگشت را متوقف می‌کند و ،دقیقاً شبیه افتادن بند ناف هنگام تولد، باعث می‌شود که انگشت اضافی بیفتد. اگر این انگشت بیشتر شکل گرفته باشد، جراح آن را در اتاق عمل زمانی که کودک شما حدود یک ساله است برمیدارد. جراحی فرزند شما بر اساس شرایط دقیق او خواهد بود. موارد پیچیده‌تر ممکن است نیاز به جراحی پیچیده داشته باشد.

 

سایر مشکلات

چند مورد از اختلالات دیگر در این ناحیه عبارتند از:

- انگشتان خمیده: معمولاً انگشت چهارم و پنجم را درگیر می‌کند که معمولاً بدون علائم است و به ارث برده می‌شود. 25 تا 50 درصد موارد تا سن 3-4 سالگی برطرف می‌شود و در غیر این صورت جراحی موردنیاز است.

- روی هم افتادن انگشتان: انگشت پنجم روی انگشت چهارم قرار می‌گیرد و در نیمی از موارد باعث درد می‌شود و نیاز به عمل جراحی دارد.

- فرورفتن ناخن در پوست: لبه ناخن به داخل بافت نرم اطراف فرو می‌رود و ممکن است باعث بروز پارونیشی شود. گزینه‌های درمان از کنترل محافظه‌کارانه با استفاده از آب گرم و آنتی‌بیوتیک‌ها و روش‌های مختلف جراحی متفاوت است.

 

پاها

اختلالات ارتوپدی پای کودکان به‌قرار زیر است:

 

پای پرانتزی

پای پرانتزی است که با تنگی کپسول خلفی ایجاد می‌شود و معمولاً به علت رشد ضعیف قسمت داخلی صفحه اپی فیزیال است.این مشکل معمولاً به‌طور یک‌جانبه دیده می‌شود و در مشکلاتی مانند نرمی استخوان، بیماری پژه و درجه‌ی شدید استئوآرتریت زانو مشاهده می‌شود.

 

زانو

مشکلات ارتوپدی زانوی کودکان عبارتند از:

 

بیماری ازگود-اشلاتر

بیماری ازگود-اشلاتر (OSD) التهاب استخوان، غضروف یا تاندون در بالای کشکک (تیبیا) در محل اتصال تاندون زانو (پاتلا) است. این مشکل درواقع یک بیماری نیست بلکه آسیبی شدید است.

 

درمان بیماری ازگود-اشلاتر

بیماری ازگود-اشلاتر معمولاً نیاز به درمان محافظه‌کارانه با اصلاح فعالیت، درمان فیزیکی، بریس، کفی طبی و به‌ندرت برداشتن تورم تیبال دارد.

 

ران

درد پا در کودکان می‌تواند به علت تعدادی از علل ایجاد شود. تشخیص نیاز به سابقه دقیق و معاینه دارد. آرتروسکوپی از مفصل ران در بیماران کودک بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد تا درد را در مفصل بررسی و درمان کند.

 

دیسپلازی پیش‌رونده

دیسپلازی طیفی از اختلالات است که بر روی استخوان پروگزیمال، استابولوم و ران‌ها تأثیر می‌گذارد. این مسئله در مورد نحوه شکل‌گیری مفصل ران کودک در گذشته، در طی یا پس از زایمان، است که باعث ایجاد ران ناپایدار می‌شود. در موارد شدید، مفصل ران می‌تواند دچار دررفتگی و یا مشکل در راه رفتن شود.

 

درمان دیسپلازی پیش‌رونده

تشخیص زودهنگام مانع از عوارض درازمدت می‌شود. موارد خفیف دیسپلازی معمولاً با رشد کودک خودبه‌خود حل می‌شوند. موارد شدیدتر ممکن است نیاز به درمان با بریس یا عمل جراحی داشته باشند تا لگن در جای خود قرار بگیرد و به‌طور مناسب درمان شود.

 

لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن یا بیماری اسلیپ

در این بیماری به عللی که به‌درستی شناخته‌شده نیست، صفحه رشد بالایی ران ضعیف شده و اپی فیز سر استخوان ران بر روی گردن استخوان ران به سمت عقب جابجا می‌شود. این مشکل در پسران 12 تا 15 ساله شایع است.

 

درمان لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن

این بیماری همیشه با عمل جراحی برای تثبیت صفحه رشد که تضعیف‌شده است درمان می‌شود. اما حتی قبل از جراحی، پزشک سعی خواهد کرد که تا با رفع فشار از روی پای آسیب‌دیده از لغزش بیشتر جلوگیری کند. بسیاری از پزشکان به‌محض اینکه این بیماری تشخیص داده شود بیمار را به بیمارستان ارجاع می‌دهند تا مطمئن شوند که او استراحت می‌کند و بتوانند جراحی را در اسرع وقت انجام دهند.

 

سایر مشکلات

سایر اختلالات ارتوپدی لگن کودکان به زیر است:

- آرتروز سپتیک و استئومیلیت: این مشکل معمولاً به دلیل استافیلوکوک اورئوس ایجاد می‌شود. درمان معمولاً آسپیراسیون اضطراری، آرتروسکوپی، زهکشی و برداشتن بافت آسیب‌دیده با پوشش آنتی‌بیوتیک است.

- سینوویت گذرای مفصل ران: این وضعیت یک علت شایع لنگیدن است و اغلب بعد از یک عفونت تنفسی رخ می‌دهد. گزینه‌های درمان عبارتند از استراحت، فیزیوتراپی و داروهای ضدالتهابی غیر استروییدی.

- بیماری پورتس: این ناخوشی به علت نکروز ناگهانی در سر فمورال است. اقدامات اولیه شامل استراحت در رختخواب، بی‌حسی و استراحت است. گاهی اوقات لازم است که یک عمل جراحی برای هدایت توپ سر ران - شناخته‌شده به‌عنوان استئوتومی ورم فمورال - مورد استفاده قرار گیرد.

 

ستون فقرات

اختلالات مربوط به ارتوپدی مرتبط با ستون فقرات در کودکان و نوزادان عبارت از:

 

اسکولیوز

اسکولیوز یک وضعیت نادر ستون فقرات است که در آن ستون فقرات چرخش و انحراف غیرطبیعی به جوانب دارد. اگرچه اسکولیوز در هنگام تولد وجود دارد، اما معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی پیشرفت می‌کند و در دختران جوان بیشتر از پسران رایج است. بسیاری از کودکان در مدرسه در سال پنجم تا نهم بررسی می‌شوند تا در صورت ابتلا به اسکولیوز شناسایی شوند زیرا این وضعیت به‌طورمعمول در طول سال‌های رشد کودک به‌سرعت پیشرفت می‌کند.

 

درمان اسکولیوز

هرچه منحنی و چرخش ستون فقرات بیشتر باشد دفورمیتی شدیدتر خواهد بود. اگر بریس قادر به کنترل پیشرفت منحنی نباشد، جراحی در نظر گرفته می‌شود. در این موارد، ستون فقرات چرخانده شده و به سینه قفل می‌شود که باعث هل دادن تیغه شانه‌ها و دنده‌ها به عقب می‌شود که قوز و نابرابری در قفسه سینه ایجاد می‌کند.

جراحی اسکولیوز منحنی را در ستون فقرات صاف می‌کند و قطعات و مفاصلی که در منحنی دخالت دارند با هم مخلوط می‌شوند. این عمل جراحی یک درمان ایمن و مؤثر است. در حالی که منحنی‌های به‌شدت پیچ‌خورده نمی‌توانند کاملاً صاف شوند اما ممکن است اغلب آن‌ها به‌طور چشمگیری بهبود پیدا کنند.

 

کیفوز

اصطلاح کیفوز برای توصیف انحنای شدید ستون فقرات استفاده می‌شود که قوز نیز نامیده می‌شود. کیفوز می‌تواند در اثر شرایطی مانند وضعیت ضعیف بدن، پوکی استخوان، استفاده طولانی‌مدت از استروئید یا تومورهای ستون فقرات ایجاد شود. در موارد جدی‌تر، کیفوز پس از شکستگی و دررفتگی چند مهره اتفاق می‌افتد. معاینه فیزیکی و اشعه ایکس ستون فقرات پزشک را از اطلاعات موردنیاز برای تعیین میزان اختلال نخاعی آگاه می‌کند. منحنی بیش از 45 درجه غیرطبیعی است.

 

درمان کیفوز

درمان کیفوز بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت است. نوجوانان مبتلا به کیفوز موضعی به‌طور کلی از هیچ عارضه یا پیشرفت بیماری رنج نمی‌برند و حتی ممکن است با گذشت زمان بهبود پیدا کنند. یک برنامه تمرینی ممکن است به رفع درد پشت کمک کند. اگر منحنی کیفوزی بیش از 75 درجه باشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که مهره‌های غیرطبیعی را صاف کند و باهم ادغام کند تا بتواند ستون فقرات را تثبیت کند و درد و بی‌ثباتی را از بین ببرد.

 

سایر اختلالات

سایر اختلالات ستون فقرات عبارتند از:

- لغزش مهره‌ها: لغزش یا سرخوردگی مهره به رانده شدن یک‌مهره به‌طرف جلو بر روی مهرهٔ زیرین گفته می‌شود. درمان شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد انعقادی غیر استروییدی و در بیماران مبتلا به اسپوندیلولیستی شدید، همجوشی ستون فقرات خلفی است.

- التهاب دیسک کمر: این یک بیماری غیرمعمول در کودکان است. ویژگی‌های بالینی عبارتند از امتناع از پیاده‌روی، کمردرد، عدم توانایی خم کردن کمر و گودی کمر. در برخی از بیماران دیسک صرفاً متورم می‌شود اما در سایر موارد، کلسیفیکاسیون(تجمع کلسیم در یکی از بافت‌های بدن) نیز دیده می‌شود. درمان شامل تزریق داخل وریدی همراه با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی است.

 

گردن

گاهی کودکان مبتلا به اختلالات و مشکلات در ناحیه گردن هستند که به شرح زیر است:

- تورتیکولی‌ (کجی‌ گردن‌): شایع‌ترین شکل تورتیکولی‌ عضلانی است که در نوزادان، معمولاً به علت آسیب در هنگام زایمان ایجاد می‌شود. گزینه‌های کنترل شامل مشاهده، درمان فیزیوتراپی، بریس و در موارد شدید تزریق بوتاکس می‌شوند. اگر کمشکل به دلیل وجود باند فیبری تنگ ایجاد شود برش باند می‌تواند نتایج خوب و تأثیر زیبایی همراه داشته باشد. سایر آسیب‌ها و ضربات، نقص مادرزادی و تومور نیز باید در نظر گرفته شوند.

- بی‌ثباتی مهره Atlanto-axial: این مشکلی جدی و حاد و اغلب با سندرم داون مرتبط است. تا زمانی که فشار نخاعی رخ نداده باشد نیازی به درمان نیست اما در صورت بروز فشار انجام جراحی برای ثابت کردن مهره لازم است.

 

شانه

بیماری اسپرنگل یا بالا بودن مادرزادی استخوان شانه وضعیتی است که کتف به محل طبیعی برنمی‌گردد. این مشکل می‌تواند یک‌طرفه یا دوطرفه باشد. هیچ درمانی لازم نیست مگر اینکه وضعیت حاد باشد و در این صورت جراحی اصلاحی انجام می‌شود.

 

آرنج

بیماری‌های ارتوپدی ناحیه آرنج کودکان عبارتند از:

- دررفتگی آرنج: با دررفتگی آرنج رباط حلقوی گیر می‌افتد و دوسطحی که مفصل را تشکیل می‌دهند از یکدیگر جدا می‌شوند. به‌بیان‌دیگر دو استخوانی که یک مفصل را درست می‌کنند ارتباط آناتومیک خود نسبت به یکدیگر را از دست می‌دهند. درمان دستی ساده می‌تواند مشکل را رفع کند اما در صورت عود بازسازی رباط نیاز می‌شود.

- بیماری پانر: بیماری پانر صفحه رشد در آرنج را درگیر می‌کند (صفحه‌های رشد بافت استخوانی جدید می‌سازند و طول و شکل نهایی استخوان‌ها در بزرگ‌سالی را تعیین می‌کنند. این یک بیماری نادر است که گاهی ورزشکاران جوان را درگیر می‌کند. علائم اغلب با کاهش فعالیت بدنی از بین می‌روند.

 

مچ دست

رادیال کلاب هند یا دست چنبری بدفرمی نادر است که ناشی از فقدان یکی از استخوان‌های ساعد به‌طور مادرزادی است و این موجب انحراف مچ دست بچه به‌طرف بدون استخوان می‌شود. دست چنبری می‌تواند همراه با دیگر مشکلات مادرزادی بوده و موجب اختلالات شدید در کار آیی اندام فوقانی شود. جراحی اصلاحی با استفاده از پیوند استخوان و سایر تکنیک‌ها می‌تواند نتیجه‌ی قابل‌قبول عملکردی ایجاد کند.

 

دست و انگشتان

شست و انگشت ماشه‌ای مادرزادی به دلیل ضخیم شدن تاندون‌ها و عضلات انگشت ایجاد می‌شود. جراحی می‌تواند این مشکل را درمان کند. بررسی‌ها نشان داده است که روش زیرپوستی به همان اندازه عمل جراحی باز مؤثر است.

 

منبع

اولین تغذیه نوزاد با شیر مادر

  اولین تغذیه نوزاد با شیر مادر

بهتر است اولین تغذیه نوزاد در اتاق زایمان انجام شود و در مادرانی که تحت عمل سزارین قرار می‌گیرند شیردهی باید به محض به هوش آمدن مادر انجام شود. شیردهی باید در عرض 1 ساعت پس از تولد آغاز شود، زیرا علیرغم آنکه در آن زمان شیر کمی وجود دارد ولی این کار کمک می­کند تا تغذیه و ارتباط نزدیک مادر و کودک پایه­ ریزی شود. بهتر است نوزاد در بدو تولد روی شکم مادر گذاشته شود تا ارتباط پوست با پوست در همان دقایق اولیه تولد ایجاد شود. این کار موجب تحریک ترشح هورمون اکسی­توسین در مادر و ترشح شیر از سینه مادر می‌شود، به علاوه در کنترل دمای بدن نوزاد کمک می­کند.

 

تغذیه کودک با شیر مادر

ترک سینه
ترک خوردگی نوک پستان هنگام شروع دوران شیردهی شایع است. معمولا ترک نوک پستان بعد از زایمان، در هفته اول یا دوم شیردهی به وجود می آید. اگر مادری با این مشکل مواجه شد  نحوه شیردهی او غلط است. مادر می تواند هر بار با چربی شیر دور سینه را آغشته کند. این بهترین محلول و چربی است که می توان برای چرب کردن پوست سینه استفاده کرد. نحوه شیردهی مادر باید اصلاح شود تا شقاق سینه به وجود نیاید. بعضی از مادران نوک سینه شان به سمت داخل است. به این مادران توصیه می شود از سرشیشه استفاده کنند. آن ها می توانند قبل از مکیدن و خوردن شیر نوزاد نوک سینه خود را به سمت بیرون فشار دهند یا حتی با ماساژ سینه نوک را پیدا کنند. سر شیشه برای سینه هایی که سرشان به سمت داخل است و سینه هایی که شقاق دارند، مناسب است.

سایز سینه و تاثیر آن در شیردهی به نوزاد
از نظر آناتومیک در هر سینه 15 تا 20 لوب(غدد شیردهی) وجود دارد که باعث می شود سایز سینه ها با هم متفاوت باشند. کوچک و بزرگ بودن سینه مادر در میزان شیر او تاثیری ندارد. ممکن است مادری  سایز سینه اش کوچک باشد ولی نوزادش به خوبی وزن گیری کند و شیر بخورد. در طول دوران شیردهی ممکن است یک سینه ترشح داشته باشد یا مادر شاغل باشد و در خانه نباشد در این صورت می تواند شیر خود را بدوشد و بعدا با قاشق به نوزاد بدهد. شیر مادر را تا 6 ساعت می توان در دمای اتاق نگهداری کرد. همچنین شیر را در یخچال تا 2 روز و در جایخی تا 3 هفته و در فریزر تا 3 ماه می توان نگه داشت. برای مادرانی که شاغل هستند این روش بسیار مناسب است. مادران شاغل می توانند خودشان شیرشان را بدوشند یا این که با استفاده از دستگاه شیر را بدوشند.

دلایل احتمالی عدم تمایل چند روزه کودک به خوردن شیر مادر
1 - غذاهای جدید یا سایر تغییرات در رژیم غذایی مادر که ممکن است باعث تغییر طعم شیر مادر شود.
2-  دندان درآوردن کودک و حساس شدن لثه های او که باعث می شود مکیدن شیر مادر برایش دردناک شود.
3 -   ممکن است شما دچار استرس باشید و نوزاد متوجه این حالت روانی شما شود . 
4 -   شیوه شیردادن تان را تغییر داده اید. 
5 -  ورزش منظم و در حد متعادل مانعی برای شیردهی مادر محسوب نمی شود، اما گاهی دیده می شود که پس از فعالیت بدنی شدید و ورزش مادر شیرده، به علت ورود اسید لاکتیک به شیر، طعم تلخ در شیر ایجاد می شود.
6-  به گاز گرفتن اتفاقی نوزاد با صدای بلند واکنش نشان داده اید و او را ترسانده اید.   
7 -  عطر یا دئودورانت تان را تغییر داده اید و نوزاد متوجه تغییر بوی شما شده است. 
8 -  ممکن است نوزاد شما دچار عفونت گوش شده باشد، آبریزش بینی و سایر عارضه ها در نوزاد که شیرخوردن از پستان را برای کودک دردناک یا ناراحت کننده می کند .
9- فعالیت بدنی شدید مادر شیرده به علت ورود اسید لاکتیک به شیر، موجب تلخ شدن شیر مادر می شود و به همین علت شیرخوار از خوردن شیر امتناع می کند.

موانع شیر را برطرف کنید!

دکتر اکبر کوشانفر متخصص کودکان و استاد دانشگاه شهید بهشتی در مورد مشکلات شیر دادن و روش های برطرف کردن این مشکلات می گوید:
شیر مادر برای تغذیه شیرخواران از بدو تولد تا 6 ماهگی کاملا کافی و سالم است. شیر مادر برای رشد و نمو جسمی و روحی شیرخوار و حرکت شیرخوار بسیار مفید است. مادری که قصد شیر دادن به نوزاد را دارد باید کاملا به روش شیردهی آگاه باشد. زمانی به نوزاد شیر بدهد که وقت خواب نوزاد نباشد، نوزاد گرسنه باشد و درد شکم نداشته باشد. گاهی اوقات که نوزاد از خوردن شیر امتناع می کند دلایلی دارد. ممکن است نوک سینه مادر برجسته نباشد و شیرخوار به سختی شیر بخورد. با توجه به این مشکل مادر باید از قبل این آمادگی را برای حل مشکل داشته باشد تا نوزادش با مشکل شیرخوردن روبه رو نشود.گاهی اوقات هم سینه مادران بزرگ است و جلوی تنفس نوزاد را می گیرد که مادر باید طوری به نوزاد شیر دهد که  مانع تنفس نوزاد نشود. بعضی مواقع نوک سینه مادر در اثر مکیدن شیر زخم می شود، در این صورت مادر باید از پمادهای مخصوصی استفاده کند تا بتواند به نوزاد شیر دهد. اگر مادر تمام این موارد را رعایت کند و با مهربانی به نوزاد خود شیر دهد هیچ مشکلی در شیر دادن به نوزاد خود نخواهد داشت و بعد از 6 ماهگی نوزاد مادر می تواند شروع به دادن غذای تکمیلی به نوزاد کند.

 

شیردادن به نوزاد طبق برنامه
شیرمادر هضم آسانی دارد و زمان و برنامه مشخصی برای تغذیه شیرخوار نمی توان ارائه کرد. این واقعیت طبیعی است که وقتی شکم شیرخوار به طور مرتب پر باشد و پستان ها پی درپی تخلیه شوند از بسیاری مشکلات شیردهی پیشگیری می شود هیچ جدول زمانی نمی تواند مشخص کننده زمان شیردهی باشد. برخی کودکان زودتر از 2 ساعت یکبار و برخی دیگر فواصل زمانی طولانی تر نیاز به تغذیه دارند. آنچه مسلم است اگر کودک از نظر افزایش وزن مشکلی نداشته باشد می توانید بعد از حدود 20 دقیقه عمل شیردادن را قطع کنید و مطمئن باشید که کودک گرسنه نخواهد ماند. در مورد کودکانی که بعد از خوردن چند دقیقه شیر تمایل به خوابیدن پیدا می کنند و مادر مطمئن است که هنوز کودک سیر نشده است توصیه می شود با عوض کردن سینه یا گرفتن آروغ و نیز تعویض پوشک کودک را بیدار نگه دارید تا به شیرخوردن ادامه دهد . البته میزان خیس و کثیف شدن پوشک کودک معیار خوبی برای میزان سیرشدن کودک خواهد بود. در مورد بچه ای که فقط مدت کوتاهی شیر می خورد بهتر است سعی کنید در فواصل زمانی کوتاهتر یا به طور مکرر و پی درپی به او شیر بدهید.
یکی از معیارهای مهم در میزان کافی بودن شیرمادر جدول رشد کودک است. هر کودک شیرخوار ماهانه بین 500 تا 600 گرم وزن اضافه می کند که نشان دهنده سلامت کودک و کافی بودن شیر مادر است. البته کودک در 2 هفته اول تولد وزن کم می کند. معیار دیگر در کافی بودن شیرمادر تعداد پوشک خیلی خیس کودک در شبانه روز است که بین 6 تا 8 عدد مناسب است . کودک برای 6 هفته اول معمولا 2 تا 5 بار مدفوع در طول روز خواهد داشت. مادر باید تغذیه خوبی داشته باشد. ویتامین های لازم، آهن و کلسیم مصرف کند تا شیری که به نوزاد می دهد برای او کافی باشد و نوزاد رشد طبیعی داشته باشد. مادر هر 5/1 تا 2 ساعت می تواند به نوزاد شیر دهد که نوزاد در این فواصل استراحت کافی داشته باشد و هر وقت گرسنه اش شد بیدار شود. در 2 ماهه اول که رشد نوزاد سریع است شیرخوار حتی شب هم درخواست شیر می کند. مادر در این صورت باید با نوزاد همراهی کند و شب ها به نوزاد شیر دهد. دراین مورد اگر نوزاد وزنش طبیعی باشد مادر می تواند شب ها به نوزاد شیر ندهد.

عفونت هایی که از شیر مادر به نوزاد منتقل می شوند
معمولا هیچ مانعی برای تجویز شیر مادر وجود ندارد، جز در موارد خاصی که  مادر به بیماری مبتلا باشد که برای نوزاد خطرناک است و شیر مادر نوزاد را آلوده می کند. از جمله این بیماری ها سل باز ریوی است. در این بیماری چون مادر آلودگی دارد نمی تواند به نوزاد شیر بدهد. همچنین مادرانی که آبسه های شدید پستان دارند نباید به نوزاد شیر دهند. برخی مواقع مادر ممکن است از نظر روحی شرایط مناسبی نداشته باشد که در این موارد بهتر است به نوزاد شیر ندهد.در مواردی مانند سرماخوردگی و آنژین چون با دارو درمان می شود و نگرانی وجود ندارد مادر می تواند به نوزاد شیر دهد.

منبع

شنوائی سنجی نوزاد

شنوائی سنجی نوزاد

«غربالگری شنوایی» به معنای تأیید سلامت سیستم شنوایی نوزاد در بدو تولد و ردیابی مشکلات شنوایی در زمان مناسب جهت اقدام به موقع است. شیوع کاهش شنوایی متوسط و شدید یا فقدان شنوایی در نوزادان 1 تا 2 در هزار تولد زنده می‌باشد.کم شنوایی یکی از رایج‌ترین اختلالات بعد از تولد است و در حدود ۱ ‏الی ۲ درصد نوزادان دچار افت شنوایی هستند که باید قبل از یک ماهگی ‏وجود کم شنوایی در آنها تشخیص داده شده و تا قبل از ۳ ماهگی نوع و ‏میزان شدت کم شنوایی و تا ۶ ماهگی‎ ‎درمان‌های‎ ‎مداخله‌ای و توانبخشی ‏بر روی آنها انجام شود. (اخیراً توصیه می شود که سن طلایی برای دریافت ‏وسایل کمک شنوایی و توانبخشی تا ۲ ماهگی است)‏.

کودکانی که پیش از سن ۶ ماهگی مورد درمان قرار بگیرند، می‌توانند تا ‏زمان ورود به مهدکودک سایر مهارت‌ها را نیز به خوبی فراگرفته و از هم ‏سالان خود عقب نمانند. کودکانی که تا ۲ الی ۳ سالگی مورد درمان ‏قرار نگیرند، ممکن است با مشکلات شنوایی، گفتاری، شناختی و اجتماعی ‏روانی مواجه شوند‎

در سال‌های اول زندگی، شنوایی نقش مهمی در رشد اجتماعی، عاطفی و شناختی کودک دارد.

به‌طوری‌که حتی کم ‌شنوایی خفیف یا ملایم می‌تواند، رشد گفتار و زبان کودک را تحت تاثیر قرار دهد.

خوشبختانه در مواردی که کم ‌شنوایی تا سه ماهگی تشخیص داده می‌شود، می‌توان بر مشکلات شنوایی غلبه کرد.

انجام آزمون‌های شنوایی‌سنجی مانند تست OAE، تست ABR و ASSR در دوران نوزادی و تکرار آن به‌طور مرتب در سال‌های بعد خیلی مهم است.

 

چه زمانی بهتر است تست شنوایی‌سنجی نوزاد انجام شود؟

بیشتر نوزادانی که با کم شنوایی متولد می‌شوند، با تست غربالگری شنوایی نوزادان (OAE و AABR) در بدو تولد تشخیص داده می‌شوند. اما در برخی از موارد، کم ‌شنوایی به‌دلایل مختلفی مانند عفونت‌ها، ضربه و نویزهای خیلی بلند بعد از مدتی بروز می‌کند.

محققین معتقدند بین دوران نوزادی تا نوجوانی احتمال ابتلا به کم‌ شنوایی بیشتر است. بنابراین انجام تست شنوایی‌سنجی به‌طور مرتب در دوران نوزادی و کودکی مهم هست.

اکنون، غربالگری شنوایی برای تمامی نوزادان قبل از ترخیص از بیمارستان انجام می‌شود. طبق برنامه تشخیص و مداخله زود هنگام (EHDI)، کم ‌شنوایی دائمی کودک باید قبل از 3 ماهگی تشخیص داده شود و خدمات مداخله‌ای برای او تا قبل از 6 ماهگی انجام ‌شود.

اگر برای نوزاد شما به هر دلیلی تست غربالگری شنوایی انجام نشده است، توصیه می‌شود که این تست در سه هفته اول برای او انجام شود. اگر نتیجه آزمون غربالگری منفی (fail) بود، بدین معنی نیست که کودک شما حتما مبتلا به کم‌ شنوایی است. به ‌علت این‌که وجود جرم یا مایع در گوش ممکن است نتیجه تست را تحت تاثیر قرار دهد. در این موارد اغلب دوباره تست تکرار می‌شود تا تشخیص اولیه تایید شود.

چنانچه نتیجه غربالگری شنوایی کودک شما منفی بود، انجام مجدد تست در ظرف 3 ماه مهم هست، برای این‌که بتوانیم درمان را بلافاصله شروع کنیم. درمان کم شنوایی اگر قبل از 6 ماهگی شروع شود، می‌تواند خیلی موثر باشد.

برای کودکانی که به نظر می‌رسد شنوایی طبیعی دارند، بهتر است در 6 ماهگی و یک سالگی و هر زمانی که نگرانی در این مورد وجود داشت، ارزیابی شنوایی انجام شود.

اگر به ‌نظر می‌رسد که کودک شما مشکل شنوایی دارد، رشد گفتارش غیرطبیعی است یا گفتار کودک شما به سختی قابل‌فهم هست، حتما به پزشک مراجعه کنید.

 

شنوایی‌سنجی نوزادان و کودکان

برای ارزیابی شنوایی نوزادان و کودکان از چندین روش می‌توان استفاده کرد، که بستگی به سن کودک، میزان رشد و وضعیت سلامتی کودک دارد. در شنوایی‌سنجی (ادیومتری) رفتاری، شنوایی‌شناس با دقت واکنش و پاسخ کودک به صداهایی مانند گفتار کالیبره شده و تُن‌های خالص را بررسی می‌کند.

تُن خالص صدایی است که فرکانس مشخصی دارد، مانند یک نُت در کیبورد پیانو.

شنوایی‌شناس می‌‌داندکه نوزاد چند ماهه بوسیله حرکت چشم یا چرخش سر به صدا پاسخ می‌دهد.‌ کودک بزرگتر ممکن است در پاسخ به صدا یک قطعه اسباب‌بازی را جابجا کند و کودک کودکستانی ممکن است دستش را بالا ببرد.

کودکان می‌توانند، با فعالیت‌هایی مانند تشخیص تصویر یک کلمه یا تکرار آن کلمه به صدا‌های گفتاری پاسخ بدهند.

سایر آزمون‌ها برای ارزیابی شنوایی نوزادان و کودکان

اگر نوزاد یا کودک شما به علت سن کمی که دارد، نتواند در شنوایی‌سنجی رفتاری به صداها پاسخ دهد، یا به علت مشکلات رشدی یا پزشکی قادر به انجام این نوع تست شنوایی ‌نباشد، شنوایی‌شناس می‌تواند مشکلات شنوایی را با بررسی عملکرد گوش، عصب‌ها و مغز بررسی کند.

آزمون گسیل‌های صوتی گوش- تست OAE

در تست OAE بخشی از پاسخ گوش داخلی به صدا ارزیابی می‌شود. این تست بیشتر برای نوزادان و کودکانی انجام می‌شود که به دلیل سن کم ممکن است نتوانند به تست شنوایی‌ رفتاری پاسخ دهند.

بیمارستان‌ها و زایشگاه‌ها از تست OAE یا AABR برای غربالگری شنوایی نوزادان استفاده می‌کنند.

تست OAE چیست؟

هنگامی که قسمت کوچکی از حلزون با صدای کلیک تحریک می‌شود، گسیل‌های صوتی گوش منتشر می‌شوند. هنگامی که صدا حلزون را تحریک می‌کند، سلول‌های موئی خارجی به ارتعاش در می‌آیند. این ارتعاش صدایی تقریباً غیرقابل‌شنیدن تولید می‌کند که به گوش میانی باز می‌گردد.

تست OAE چگونه انجام می‌شود؟

فوم نرم یا پروب‌ (probe) پلاستیکی  کوچکی در گوش کودک شما قرار می‌گیرد. کودک شما از طریق فوم نرم یا پروب پلاستیکی صداهای آهسته را خواهد شنید. سپس دستگاه انعکاس‌های صوتی با شدت کم را که توسط گوش داخلی در پاسخ به صداهای آهسته منتشر می‌شود را ثبت می‌کند.

چگونه باید نوزاد خود را برای آزمون آماده کنم؟

کودک شما در طول این آزمایش لازم نیست بخوابد. بااین‌حال، برای این تست، کودک شما و هر کس که در اتاق است ، باید ساکت باشد.

تست OAE  چقدر طول می‌کشد؟

طی چند دقیقه این تست انجام می‌شود.

نتیجه تست OAE

پاسخ به‌صورت قبول (pass) یا رد (fail) است.

• پاسخ قبول (pass) تست OAE یا وجود گسیل‌های صوتی مطابق با شنوایی طبیعی تا نزدیک به طبیعی است. بدین معنی که سلول‌های موئی خارجی عملکرد مطلوبی دارند.
• پاسخ رد (fail) یا عدم وجود گسیل‌های صوتی ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل باشد. آن می‌تواند کم شنوایی، جرم در گوش، وجود مایع یا عفونت در گوش میانی یا گوش داخلی ناهنجار باشد. این پاسخ نشان می‌دهد که تست‌های بیشتری برای یافتن دلیل عدم وجود OAE و همچنین کم شنوایی احتمالی نیاز است.

اگر جواب تست غربالگری رد (fail) بود، تست معمولا دوباره انجام می‌شود. اگر نتیجه تست غربالگری دوباره رد (fail) بود، کودک برای ارزیابی کامل شنوایی به کلینیک شنوایی ارجاع داده می‌شود.

منبع

علل کاهش شنوایی حسی- عصبی در کودکان

علل کاهش شنوایی حسی- عصبی در کودکان

. مصرف داروهایی که موجب سمیت شنوایی می‌گردند.‏

2.‏ مننژیت (عفونت پرده‌های مغزی)‏

3.‏ زردی بالا (عدد زردی بالای 20)‏

4.‏ تعویض خون

5.‏ برخی عفونت‌های مادرزادی مانند سرخجه

6.‏ خفگی در حین زایمان

7.‏ تومورها و درمان‌های مربوطه

8.‏ نمره آپگار پایین (که چندین عامل سلامتی را در یک و پنج دقیقه ‏بعد از تولد مورد بررسی قرار می­دهد).‏

9.‏ بعضی از اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون

10.‏ وزن زیر 1500 گرم در بدو تولد

11.‏ بد شکلی‌های سر و صورت و وجود زائده درگوش، فرورفتگی ‏در اطراف گوش، انسداد کانال گوش، وجود سوراخ‌هایی دراطراف ‏گوش و...‏

12.‏ بستری شدن بیش از 48 ساعت در بخش مراقبت‌های ویژه ‏نوزادان

13.‏ سابقه ضربه به سر که منجر به بستری شدن شیرخوار گردد.

14.‏ نوزاد حاصل از ازدواج فامیلی

 

کم شنوایی های بدو تولد می تواند مادرزادی و ارثی و یا اکتسابی باشند. این اعتقاد وجود دارد که علت نیمی از کم شنوایی های مادرزادی عوامل محیطی و ژنتیک می باشد. دلایل غیر ژنتیکی کم شنوایی مادرزادی به چند گروه تقسیم می شوند که شامل عوامل قبل از تولد ، حین تولد، پس از تولد و دلایل ناشناخته می باشند.

از عوامل قبل از تولد می توان به عفونت های مادرزادی اشاره کرد. به طوری که گفته می شود سیتومگالوویروس شایع ترین علت کم شنوایی غیرژنتیکی می باشد و نوع کم شنوایی آن عمیق و دوطرفه و پیشرونده است. هم چنین دیگر عفونت های خانواده TORCH شامل توکسوپلاسموزیس، سیفلیس، سرخک، و هرپس منجر به کم شنوایی مادرزادی می شوند .این عفونت های ویروسی طی دوران بارداری از مادر به جنین منتقل شده و باعث ایجاد کم شنوایی در نوزاد می شود.

عوامل حین تولد شامل وزن کم هنگام تولد، نارسایی تنفسی در بدو تولد، نارس بودن، نمره آپگار پایین و بیلی روبین بالا می باشد.

یکی از عوامل مهم کم شنوایی پس از تولد استفاده از داروهای آمینوگلیکوزید می باشد. آمینوگلیکوزید ها به طور معمول به عنوان آنتی بیوتیک برای نوزادانی که در بخش مراقبت های ویژه هستند استفاده می شود که به سیستم های شنوایی و تعادلی آسیب می زند. این داروها با مرگ سلول های مویی منجر به کم شنوایی غیرقابل برگشت می شوند.

عوامل محیطی نیز نقش مهمی در ایجاد کم شنوایی مادرزادی دارند. به عنوان مثال وجود نویز بالا در بخش مراقبت های ویژه نوزادان منجر به ایجاد کم شنوایی می شود. گزارش ها نشان می دهند که میزان بروز کم شنوایی متوسط تا شدید دوطرفه (بیشتر از 40 دسی بل) در نوزادانی که در بخش عادی نوزادان هستند به میزان 3-1 در هر 1000 نوزاد است در صورتی که این میزان برای نوزادانی که در بخش مراقبت های ویژه هستند به 4-2 در هر 100 نوزاد می رسد. انجام ABR غربالگری برای کودکانی که بیش از 5 روز در بخش مراقبت های ویژه بستری هستند ضروری است.

 در جدول زیر مهم ترین دلایل بروز کم شنوایی مادرزادی آورده شده است.
 
 

عوامل خطر ایجاد کم شنوایی مادرزادی

1- سابقه خانوادگی کم شنوایی

2- عفونت های مادرزادی

3- ناهنجاری های سر و صورت

4- وزن کمتر از 1500 گرم هنگام تولد

5- بیلی روبین بالا در سرم خون که نیاز به تعویض خون داشته باشد.

6- داروهای اتوتوکسیک ( آمینوگلیکوزید ها در دفعات متعدد یا به همراه داروهای ادرار آور)

7- مننژیت باکتریال

8- نمره آپگار پایین

9- تهویه و اکسیژن رسانی مکانیکی برای بیشتر از 5 روز

10- سندروم هایی که با کم شنوایی مادرزادی همراه هستند شامل سندروم های آشر، پندرد، جرول و لانگ نیلسن، نقص بیوتینیداز، رفسام، آلپورت، واردنبرگ، چارج، نوروفیبروماتوزیس و استئوپروزیس.

 

 
علاوه بر این موارد، علت کم شنوایی می تواند ارثی یا در نتیجه جهش در یک ژن طی تکامل جنینی باشد.

حدود 50 درصد از نوزادان دارای کم شنوایی هیچ کدام از عوامل خطر ایجاد کم شنوایی را ندارند. بنابراین غربالگری شنوایی باید برای تمامی نوزادان متولد شده انجام شود.

کم شنوایی در نوزادان به 3 نوع تقسیم می شود. حسی عصبی، انتقالی و آمیخته. کم شنوایی انتقالی زمانی رخ می دهد که در مسیر انتقال صدا از محیط پیرامون به قسمت داخلی گوش، مانعی ایجاد شود. کم شنوایی حسی عصبی مربوط به مشکلات گوش داخلی و عصب تا مغز می باشد .

شایع ترین علت کم شنوایی انتقالی در کودکان که منجر به رد شدن در غربالگری می شود وجود مایع در گوش میانی یا کانال گوش است.  به هنگام تولد کودک، حرکت در کانال زایمان منجر به خروج این مایع از گوش میانی می شود. در صورتی که این اتفاق به خوبی صوت نگیرد مایع از گوش خارج نشده و منجر به رد شدن در آزمون غربالگری شنوایی می شود. این مشکل پس از مدت کوتاهی برطرف می شود. دومین علت مشکل انتقالی که منجر به رد شدن در آزمون غرباگری می شود بدشکلی کانال گوش است که به آن آترزی مادرزادی گوش می گویند.  نوع دیگر از مشکلات انتقالی میکروشیا نام دارد که به معنی کوچک بودن لاله گوش و گوش خارجی می باشد. میکروشیا در صورت همراهی با آترزی باعث رد در غربالگری شنوایی می شود. عدم تکامل گوش از انتقال موثر صدا جلوگیری کرده و باعث کم شنوایی انتقالی و رد در غربالگری می شود. از علل دیگر می توان بی حرکت شدن استخوانچه های گوش میانی را نام برد.

کم شنوایی حسی عصبی نیز می تواند منجر به رد شدن در غربالگری شود. کم شنوایی حسی عصبی در بدو تولد می تواند در اثر علل عفونی مانند سیتومگالوویروس، ویروس هرپس سیمپلکس، مننژیت یا سیفلیس مادرزادی باشد. هم چنین علت آن می تواند بدشکلی مادرزادی سیستم تعادلی یا شنوایی باشد. یکی دیگر از علل آن اختلال در تکامل عصب شنوایی است که به آن نوروپاتی شنوایی گفته می شود. اختلال در جریان خون به سمت عصب یا حلزون منجر به کم شنوایی حسی عصبی و رد شدن در آزمون غربالگری می شود. نارس بودن و زردی نیز از علل شایع آن به حساب می آیند. اکثر کم شنوایی های بدو تولد از نوع حسی عصبی هستند.

منبع

فواید شیردهی برای مادر نوزاد

 فواید شیردهی برای مادر

Caption

   وزن مادر سریعتر به وزن قبل از بارداری برمی‌گردد.

  رحم جمع می­شود در نتیجه، خونریزی­های پس از زایمان سریعتر کاهش می­یابد و شروع دوباره پریودها دیرتر خواهد بود و حاملگی بعدی را هم به تعویق می­اندازد.

  ابتلا به سرطان پستان، تخمدان و دهانه رحم را کاهش می­دهد.

  ارتباط عاطفی محکم‌تری بین مادر و شیرخوار برقرار می­کند.

  شیر مادر همیشه و همه جا تازه و در دسترس می‌باشد.

  به اقتصاد خانواده نیز کمک می‌کند.

  پوکی استخوان و شکستگی استخوان در دوران کهنسالی را کاهش می‌دهد.

  از اضافه وزن پیشگیری می‌کند.

  خشونت و رفتار‌های پر خطر را کاهش می‌دهد.

  اجر معنوی بسیاری را برای مادر به ارمغان می‌آورد.

Caption

 

 مزایای مهم شیردهی برای مادر

  همۀ ما در مورد نکات سودمند شیر مادر برای نوزاد شنیده‌ایم، اما شیردهی مزایای شناخته‌شده و ناشناختۀ زیادی نیز برای مادران دارد. برخی از این مزایا که تاکنون مورد تحقیق قرار گرفته شامل موارد زیر است :

Caption

 

   کاهش سطح استرس مادر : بسیاری از مادارن می‌گویند هنگام شیردهی احساس آرامش می‌کنند. دلیلش این است که شیردهی باعث ترشح هورمون اکسی‌توسین می‌شود و مطالعات متعدد نشان داده است که اکسی‌توسین، احساس مادرانه و احساس آرامش را بیشتر می‌کند. برخی پژوهش‌ها نیز نشان داده است وقتی از زنانی که مقادیر بالایی اکسی‌توسین در بدن خود داشتند، خواسته شد که در مورد یک مشکل اضطراب‌آور شخصی صحبت کنند، فشار خون آنها نسبت به زنان غیرشیرده کمتر بود که این یکی دیگر از نشانه‌های کاهش استرس در مادران شیرده است.

Caption

 

   کاهش خونریزی : اکسی‌توسین منتشرشده در حین شیردهی کمک می‌کند که رحم مادران پس از زایمان منقبض شود. منقبض شدن رحم نیز باعث کاهش خونریزی پس از زایمان و برگشت سریع‌تر رحم به وضعیت پیش از بارداری خواهد شد.

   کاهش خطر ابتلا به افسردگی در مادر : بر اساس پژوهش‌های جدید و به‌روز دنیا، زنانی که شیر خودشان را به نوزاد نمی‌دهند یا شیردهی را زود متوقف کرده‌اند، ریسک و احتمال بالاتری برای ابتلا به افسردگی پس از زایمان دارند. همچنین اگر شما تحت درمان افسردگی پس از زایمان هستید، باز هم می‌توانید به کودک خود شیر بدهید. پزشکتان می‌تواند به شما کمک کند تا راه‌های بی‌خطری برای درمان افسردگی خود در حین شیردهی پیدا کنید.

Caption

 

   کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه و تخمدان : پژوهش‌های متعدد نشان داده است هرچه شیردهی بیشتر انجام شود، از زنان در برابر سرطان سینه و تخمدان بیشتر محافظت می‌شود. به نظر می‌رسد شیردهی به مدت حداقل یک سال بیشترین اثر محفاظتی را در پیشگیری از ابتلا به سرطان سینه داشته باشد. چگونگی تأثیرگذاری شیردهی کاملاً روشن نیست، اما ممکن است مربوط به تغییرات ساختاری در بافت سینه به علت شیردهی و این واقعیت باشد که شیردهی میزان استروژن تولیدشده در بدن شما را سرکوب می‌کند. پژوهشگران معتقدند که اثر شیردهی در سرطان تخمدان نیز ممکن است با سرکوب استروژن مرتبط باشد.

 تغذیه با شیر مادر یک کار غریزی و طبیعی است، اما این لزوماً به معنای آن نیست که کار آسانی خواهد بود. اگر در این مورد نیاز به کمک و پشتیبانی دارید، می‌توانید در مورد روش‌های شیردهی و اصول شیردهی به نوزاد مطالعه و تحقیق کنید و خیلی بهتر است اگر نظر پزشک خود را نیز در این زمینه‌ها جویا شوید.

منبع